H συλλογή της ΟΙ ΟΜΟΤΡΑΠΕΖΟΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΓΗΣ, εκδόσεις Γαβριηλίδης 2016 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης του 2017. Το θεατρικό της έργο με τίτλο ΟΡΦΕΑΣ ΣΤΟ ΜΠΑΡ παίχτηκε το 2014 στο θέατρο Αγορά στην Πάτρα. Το 2020 από τον εκδοτικό οίκο ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ στη Σεβίλλη κυκλοφόρησε μία συλλογή αρχαιόθεμων ποιημάτων με τίτλο ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΙ ΞΕΧΝΑΕΙ Η ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΕΙ μεταφρασμένη στα Ισπανικά από τον ΧΟΣΕ ΑΝΤΟΝΙΟ ΜΟΡΕΝΟ ΧΟΥΡΑΔΟ.
Το 2020 κυκλοφόρησε μία μελέτη του έργου της από τις εκδόσεις Ρώμη με τίτλο Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΜΥΘΟΥ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΧΛΟΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΕΛΗ από την φιλόλογο και ποιήτρια Αγγελική Μαυρουδή και πρόσφατα εκδόθηκε ένας τόμος με επιστημονικά μελετήματα για το έργο της από τον Φιλολογικό Όμιλο Θεσσαλονίκης στις εκδόσεις Γράφημα με τίτλο ΓΥΜΝΟ ΣΩΜΑ. Από την πρόσφατη συνάντησή μας στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Νάουσας κρατάω μια αποστροφή των λόγων της πως ποτέ και σε καμία εποχή δεν διαβαζόταν περισσότερο η ποίηση από σήμερα...Ποίηση εξακολουθούμε να γράφουμε στην Ελλάδα, να κυκλοφορεί ελεύθερα στο διαδίκτυο και είναι παρήγορο ότι υπάρχουν πολλοί νέοι ποιητές και ποιήτριες που παραλαμβάνουν από τους παλιούς τη σκυτάλη.
Η άποψή της για την ποίηση είναι ότι "ο ποιητής πρέπει να αφήνει στον αναγνώστη ίχνη και κρυφά σημάδια ώστε αυτός να μπορέσει να ακολουθήσει το μονοπάτι που χαράσσει το ποίημα", αλλά "οι υπαινιγμοί πρέπει να είναι σαφείς και ευδιάκριτοι".
Πιστεύει ότι τα πάντα μπορούν να μεταμορφωθούν και να αναγεννηθούν μέσα από τη γραφή. Θεωρεί πως καλό βιβλίο, είναι ένα βιβλίο που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Ξεκίνησε να γράφει από το δημοτικό σχολείο και είναι η μοναδική γυναίκα βραβευμένη με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης στη Θεσσαλονίκη.
Τέλος, δηλώνει ότι "οι καλοί φίλοι είναι η πραγματική μας οικογένεια".
Επιμέλεια:
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger
1. Πως ξεκίνησε το συγγραφικό/εκδοτικό σας ταξίδι;
Ξεκίνησε νωρίς. Γράφω από το δημοτικό, η πρώτη μου ποιητική συλλογή εκδόθηκε από τις εκδόσεις Εγνατία το 1984 όταν ήμουν είκοσι δύο χρονών και περιλαμβάνει και ποιήματα που γράφτηκαν στην εφηβεία μου.
2. Tι σας εμπνέει;
Με εμπνέει ο κόσμος μέσα και γύρω μου, τα κοινωνικά προβλήματα, τα έργα τέχνης, μία μέλισσα ακόμα και ένας οδηγός μαγειρικής. Τα πάντα μπορούν να μεταμορφωθούν και να αναγεννηθούν μέσα από τη γραφή.
3. Γιατί αυτό που γράφετε θέλετε να το μοιραστείτε με τον κόσμο;
Γιατί κάθε επιστολή πρέπει να έχει τουλάχιστον έναν αποδέκτη.
4. O Charles Baudelaire, σε μία περίοδο που τα όρια της λογοτεχνίας και της ποίησης ήταν συγκεχυμένα, είχε γράψει «Να είσαι ποιητής, ακόμη και στον πεζό λόγο». Στη σημερινή εποχή, υπάρχουν όρια ανάμεσα στην ποίηση και στην πεζογραφία;
Νομίζω ότι τα όρια είναι πολύ ρευστά, διαβάζουμε πεζοποιήματα με καθαρά αφηγηματικό τρόπο εκφοράς και ακόμα και μυθιστορήματα στα οποία είναι πολύ έντονος ο ποιητικός λόγος. Προσωπικά για μένα θέατρο, ποίηση, μυθιστόρημα και διήγημα είναι απλώς διαπερατά δωμάτια από σπογγώδες απορροφητικό υλικό χωρίς πόρτες έτσι ώστε να επικοινωνούν ελεύθερα στο σπίτι της γραφής.
5. Μιλήστε μας για την τελευταία σας έκδοση.
Η τελευταία έκδοση είναι η ενδέκατη ποιητική μου συλλογή με τον τίτλο ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΙΘΗΚΟΣ, εκδόσεις Πόλις, 2024.
Τα ποιήματα της συλλογής μιλούν για την κυκλικότητα του χρόνου, για την αέναη επανάληψη, για τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων εκδηλώσεων και συναισθημάτων που διασχίζουν τον χώρο και τον τόπο. Ο φόβος της απώλειας και του θανάτου, η έκσταση και η απελπισία του έρωτα, ο τρόπος που αγαπάμε και πενθούμε διαιωνίζεται μέσα στους αιώνες.
6. Τι πιστεύετε ότι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης ;
Θα ήθελα να πιστεύω ότι αποκομίζει μία αίσθηση αναγνώρισης, ότι υπάρχει κάτι παλιό και οικείο μέσα στη συλλογή, κάτι αρχαίο και διαχρονικό, ίσως ένας αρχαίος πίθηκος ή ένας μικρός καθρέφτης που δίνει στον αναγνώστη την αίσθηση ότι όλα έχουν ξανασυμβεί και ότι υπάρχει ένα συλλογικό ασυνείδητο, μία πανάρχαια ψυχή, μία κοινότητα εμπειριών, ότι δεν είναι μόνος με τον εαυτό του μέσα στο σύμπαν.
7. Τα έργα σας, αποτυπώνουν –και- την εποχή τους, (την περίοδο της δημιουργίας);
Θα έλεγα ότι αυτό συμβαίνει αρκετά στην ποίηση και περισσότερο στο μυθιστόρημα. Για παράδειγμα στο μυθιστόρημα ΙΕΡΕΜΙΑΔΑ, γίνεται αναφορά σε έναν ιό που μαστίζει την ανθρωπότητα που κάποιος μπορεί πολύ εύκολα να τον παραλληλίσει με τον ιό Covid -19 και την όλη εκείνη ζοφερή περίοδο που ζήσαμε.
8. «Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει, και τι είναι αυτό που τραγουδάει, δεν θα τραγούδαγε», είπε ο Πωλ Βαλερύ. Η ποίηση που «δεν καταλαβαίνουμε» ποιους αφορά;
Έχουν γραφτεί πολλά ερμητικά ποιήματα μέσα στους αιώνες που η κατανόησή τους απαιτεί γνώσεις και προσπάθεια και επιδέχονται ακόμα και σήμερα πολλαπλές ερμηνείες. Η δική μου άποψη για την ποίηση είναι ότι ο ποιητής πρέπει να αφήνει στον αναγνώστη ίχνη και κρυφά σημάδια ώστε αυτός να μπορέσει να ακολουθήσει το μονοπάτι που χαράσσει το ποίημα. Ωστόσο ας μη ξεχνάμε ότι αυτά που δεν γράφονται είναι πιο σημαντικά από αυτά που γράφονται σε ένα ποίημα, ότι τα κενά και η σιωπή είναι πιο πολύτιμα από τις λέξεις. Αυτό σημαίνει όμως ότι οι υπαινιγμοί πρέπει να είναι σαφείς και ευδιάκριτοι.
9. Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη;
Όλοι νομίζω έχουμε επηρεαστεί από όλα όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Την περίοδο της καραντίνας έγινε νομίζω σαφέστερο από ποτέ πόσο εύθραυστη είναι η ανθρώπινη ζωή. Επίσης η κλιματική αλλαγή, η γενοκτονία στην Παλαιστίνη, η μόνιμη απειλή ενός παγκόσμιου πολέμου, η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, η οικονομική κρίση με την ανεργία και την απελπισία των νέων ανθρώπων στη χώρα μας, η βία στα σχολεία και μέσα στην οικογένεια, με κάνουν να προβληματίζομαι όλο και περισσότερο για το μέλλον του πλανήτη και του κόσμου μας.
10. Επηρέασε την πολιτική σας σκέψη; Έχετε αναθεωρήσει κάτι σε σχέση με τις πολιτικές πεποιθήσεις σας;
Όχι, οι πολιτικές μου πεποιθήσεις παραμένουν ίδιες από τη νεότητά μου ως σήμερα και θα εξακολουθώ πάντα να αγωνίζομαι με τον τρόπο μου για μια κοινωνία πιο δίκαιη και πιο αλληλέγγυα.
11. Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας, οι φίλοι, οι γείτονές σας;
Θα έλεγα ότι όλοι μας περισσότερο από ποτέ έχουμε περιχαρακωθεί στον μικρόκοσμό μας με μία αίσθηση ματαιότητας και απελπισίας και αυτό έχει επιφέρει τη χαλάρωση του κοινωνικού ιστού.
12. Με ποιον/ποια πολιτικό θα θέλατε να βγείτε για φαγητό ή ποτό και θα θέλατε να του/της πείτε όλα όσα πιστεύετε ότι πρέπει να ακούσει ένας πολιτικός;
Δεν υπάρχει κάποιος ή κάποια πολιτικός που να με αντιπροσωπεύει στο παρόν πολιτικό σύστημα.
13. Τι θα του λέγατε για τον πολιτισμό, τις τέχνες και ιδιαίτερα για το βιβλίο και τη φιλαναγνωσία;
Ο ιδανικός για μένα πολιτικός άνδρας ή γυναίκα θα ήταν κάποιος ή κάποια που δεν θα χρειαζόταν να του/της μιλήσω για την σπουδαιότητα του βιβλίου και της φιλαναγνωσίας ή για το πόσο σημαντική είναι κάθε μορφή τέχνης για την εξέλιξη και την εύρυθμη λειτουργία μίας κοινωνίας. Θα γνώριζε πολύ καλά και θα προωθούσε μόνος/μόνη τις τέχνες και τα γράμματα γιατί εκεί εστιάζεται η ελπίδα.
14. Πως «ονειρεύεστε» το συγγραφικό σας μέλλον; Τι θα θέλατε να σας συμβεί;
Θα ήθελα η γραφή μου να ωριμάζει και να εξελίσσεται όλο και περισσότερο έτσι ώστε κάθε βιβλίο μου να είναι διαφορετικό από το προηγούμενο.
15. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας Έλληνες και ποιοι ξένοι συγγραφείς και ποια βιβλία τους είναι τα αγαπημένα σας;
Είναι πάρα πολλοί οι συγγραφείς Έλληνες και ξένοι που αγαπώ και όλο και αυξάνονται. Δεν θέλω να απαριθμήσω ονόματα και τίτλους, γιατί πάντα ξέρω ότι οι συγγραφείς που θα παραλείψω θα είναι διπλάσιοι και τριπλάσιοι από αυτούς που τελικά θα αναφέρω.
16. Με ποια κριτήρια επιλέγετε ένα βιβλίο;
Καλό βιβλίο για μένα είναι ένα βιβλίο που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, που έχει λογοτεχνική γλώσσα που ρέει, που έχει ζωντανούς και σύνθετους χαρακτήρες, που δημιουργεί αλλεπάλληλους κόσμους και χάνεσαι μέσα του ώσπου να ξαναβγείς διαφορετικός από την εμπειρία ανάγνωσής του.
17. Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία;
Διαβάζω την Αποκάλυψη του Ιωάννη, ένα κείμενο διφορούμενο, βίαιο, σκοτεινό και εξόχως λογοτεχνικό.
18. Mε ποιους Έλληνες και ξένους λογοτέχνες θα θέλατε σε μια νυχτερινή έξοδο να βγείτε παρέα μαζί;
Με την Κούλα Αδαλόγλου και τη Μαρία Κουγιουμτζή, τις οποίες αγαπώ και εκτιμώ πολύ. Επίσης με την Αν Σέξτον, τη Σύλβια Πλαθ και την Τζόυς Μανσούρ αν και αυτό είναι βέβαια αδύνατον.
19. Τι φοβάστε πιο πολύ από όλα σαν άνθρωπος;
Την αποδυνάμωση και την αλλοίωση του πνεύματος.
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -Blogger
Ξεκίνησε νωρίς. Γράφω από το δημοτικό, η πρώτη μου ποιητική συλλογή εκδόθηκε από τις εκδόσεις Εγνατία το 1984 όταν ήμουν είκοσι δύο χρονών και περιλαμβάνει και ποιήματα που γράφτηκαν στην εφηβεία μου.
2. Tι σας εμπνέει;
Με εμπνέει ο κόσμος μέσα και γύρω μου, τα κοινωνικά προβλήματα, τα έργα τέχνης, μία μέλισσα ακόμα και ένας οδηγός μαγειρικής. Τα πάντα μπορούν να μεταμορφωθούν και να αναγεννηθούν μέσα από τη γραφή.
3. Γιατί αυτό που γράφετε θέλετε να το μοιραστείτε με τον κόσμο;
Γιατί κάθε επιστολή πρέπει να έχει τουλάχιστον έναν αποδέκτη.
4. O Charles Baudelaire, σε μία περίοδο που τα όρια της λογοτεχνίας και της ποίησης ήταν συγκεχυμένα, είχε γράψει «Να είσαι ποιητής, ακόμη και στον πεζό λόγο». Στη σημερινή εποχή, υπάρχουν όρια ανάμεσα στην ποίηση και στην πεζογραφία;
Νομίζω ότι τα όρια είναι πολύ ρευστά, διαβάζουμε πεζοποιήματα με καθαρά αφηγηματικό τρόπο εκφοράς και ακόμα και μυθιστορήματα στα οποία είναι πολύ έντονος ο ποιητικός λόγος. Προσωπικά για μένα θέατρο, ποίηση, μυθιστόρημα και διήγημα είναι απλώς διαπερατά δωμάτια από σπογγώδες απορροφητικό υλικό χωρίς πόρτες έτσι ώστε να επικοινωνούν ελεύθερα στο σπίτι της γραφής.
5. Μιλήστε μας για την τελευταία σας έκδοση. Η τελευταία έκδοση είναι η ενδέκατη ποιητική μου συλλογή με τον τίτλο ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΙΘΗΚΟΣ, εκδόσεις Πόλις, 2024.
Τα ποιήματα της συλλογής μιλούν για την κυκλικότητα του χρόνου, για την αέναη επανάληψη, για τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων εκδηλώσεων και συναισθημάτων που διασχίζουν τον χώρο και τον τόπο. Ο φόβος της απώλειας και του θανάτου, η έκσταση και η απελπισία του έρωτα, ο τρόπος που αγαπάμε και πενθούμε διαιωνίζεται μέσα στους αιώνες.
6. Τι πιστεύετε ότι αποκομίζει από το βιβλίο σας ο αναγνώστης ;
Θα ήθελα να πιστεύω ότι αποκομίζει μία αίσθηση αναγνώρισης, ότι υπάρχει κάτι παλιό και οικείο μέσα στη συλλογή, κάτι αρχαίο και διαχρονικό, ίσως ένας αρχαίος πίθηκος ή ένας μικρός καθρέφτης που δίνει στον αναγνώστη την αίσθηση ότι όλα έχουν ξανασυμβεί και ότι υπάρχει ένα συλλογικό ασυνείδητο, μία πανάρχαια ψυχή, μία κοινότητα εμπειριών, ότι δεν είναι μόνος με τον εαυτό του μέσα στο σύμπαν.
7. Τα έργα σας, αποτυπώνουν –και- την εποχή τους, (την περίοδο της δημιουργίας);
Θα έλεγα ότι αυτό συμβαίνει αρκετά στην ποίηση και περισσότερο στο μυθιστόρημα. Για παράδειγμα στο μυθιστόρημα ΙΕΡΕΜΙΑΔΑ, γίνεται αναφορά σε έναν ιό που μαστίζει την ανθρωπότητα που κάποιος μπορεί πολύ εύκολα να τον παραλληλίσει με τον ιό Covid -19 και την όλη εκείνη ζοφερή περίοδο που ζήσαμε.
Έχουν γραφτεί πολλά ερμητικά ποιήματα μέσα στους αιώνες που η κατανόησή τους απαιτεί γνώσεις και προσπάθεια και επιδέχονται ακόμα και σήμερα πολλαπλές ερμηνείες. Η δική μου άποψη για την ποίηση είναι ότι ο ποιητής πρέπει να αφήνει στον αναγνώστη ίχνη και κρυφά σημάδια ώστε αυτός να μπορέσει να ακολουθήσει το μονοπάτι που χαράσσει το ποίημα. Ωστόσο ας μη ξεχνάμε ότι αυτά που δεν γράφονται είναι πιο σημαντικά από αυτά που γράφονται σε ένα ποίημα, ότι τα κενά και η σιωπή είναι πιο πολύτιμα από τις λέξεις. Αυτό σημαίνει όμως ότι οι υπαινιγμοί πρέπει να είναι σαφείς και ευδιάκριτοι.
9. Τα τελευταία χρόνια, με όσα ζούμε, έχετε επηρεαστεί στη σκέψη;
Όλοι νομίζω έχουμε επηρεαστεί από όλα όσα έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Την περίοδο της καραντίνας έγινε νομίζω σαφέστερο από ποτέ πόσο εύθραυστη είναι η ανθρώπινη ζωή. Επίσης η κλιματική αλλαγή, η γενοκτονία στην Παλαιστίνη, η μόνιμη απειλή ενός παγκόσμιου πολέμου, η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, η οικονομική κρίση με την ανεργία και την απελπισία των νέων ανθρώπων στη χώρα μας, η βία στα σχολεία και μέσα στην οικογένεια, με κάνουν να προβληματίζομαι όλο και περισσότερο για το μέλλον του πλανήτη και του κόσμου μας.
10. Επηρέασε την πολιτική σας σκέψη; Έχετε αναθεωρήσει κάτι σε σχέση με τις πολιτικές πεποιθήσεις σας;
Όχι, οι πολιτικές μου πεποιθήσεις παραμένουν ίδιες από τη νεότητά μου ως σήμερα και θα εξακολουθώ πάντα να αγωνίζομαι με τον τρόπο μου για μια κοινωνία πιο δίκαιη και πιο αλληλέγγυα.
11. Ποιο θεωρείτε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι συνάνθρωποί μας, οι φίλοι, οι γείτονές σας; Θα έλεγα ότι όλοι μας περισσότερο από ποτέ έχουμε περιχαρακωθεί στον μικρόκοσμό μας με μία αίσθηση ματαιότητας και απελπισίας και αυτό έχει επιφέρει τη χαλάρωση του κοινωνικού ιστού.
12. Με ποιον/ποια πολιτικό θα θέλατε να βγείτε για φαγητό ή ποτό και θα θέλατε να του/της πείτε όλα όσα πιστεύετε ότι πρέπει να ακούσει ένας πολιτικός;
Δεν υπάρχει κάποιος ή κάποια πολιτικός που να με αντιπροσωπεύει στο παρόν πολιτικό σύστημα.
13. Τι θα του λέγατε για τον πολιτισμό, τις τέχνες και ιδιαίτερα για το βιβλίο και τη φιλαναγνωσία;
Ο ιδανικός για μένα πολιτικός άνδρας ή γυναίκα θα ήταν κάποιος ή κάποια που δεν θα χρειαζόταν να του/της μιλήσω για την σπουδαιότητα του βιβλίου και της φιλαναγνωσίας ή για το πόσο σημαντική είναι κάθε μορφή τέχνης για την εξέλιξη και την εύρυθμη λειτουργία μίας κοινωνίας. Θα γνώριζε πολύ καλά και θα προωθούσε μόνος/μόνη τις τέχνες και τα γράμματα γιατί εκεί εστιάζεται η ελπίδα.
Θα ήθελα η γραφή μου να ωριμάζει και να εξελίσσεται όλο και περισσότερο έτσι ώστε κάθε βιβλίο μου να είναι διαφορετικό από το προηγούμενο.
15. Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας Έλληνες και ποιοι ξένοι συγγραφείς και ποια βιβλία τους είναι τα αγαπημένα σας;
Είναι πάρα πολλοί οι συγγραφείς Έλληνες και ξένοι που αγαπώ και όλο και αυξάνονται. Δεν θέλω να απαριθμήσω ονόματα και τίτλους, γιατί πάντα ξέρω ότι οι συγγραφείς που θα παραλείψω θα είναι διπλάσιοι και τριπλάσιοι από αυτούς που τελικά θα αναφέρω.
16. Με ποια κριτήρια επιλέγετε ένα βιβλίο;
Καλό βιβλίο για μένα είναι ένα βιβλίο που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, που έχει λογοτεχνική γλώσσα που ρέει, που έχει ζωντανούς και σύνθετους χαρακτήρες, που δημιουργεί αλλεπάλληλους κόσμους και χάνεσαι μέσα του ώσπου να ξαναβγείς διαφορετικός από την εμπειρία ανάγνωσής του.
17. Ποιο βιβλίο διαβάσατε τελευταία;
Διαβάζω την Αποκάλυψη του Ιωάννη, ένα κείμενο διφορούμενο, βίαιο, σκοτεινό και εξόχως λογοτεχνικό.
18. Mε ποιους Έλληνες και ξένους λογοτέχνες θα θέλατε σε μια νυχτερινή έξοδο να βγείτε παρέα μαζί;
Με την Κούλα Αδαλόγλου και τη Μαρία Κουγιουμτζή, τις οποίες αγαπώ και εκτιμώ πολύ. Επίσης με την Αν Σέξτον, τη Σύλβια Πλαθ και την Τζόυς Μανσούρ αν και αυτό είναι βέβαια αδύνατον.
19. Τι φοβάστε πιο πολύ από όλα σαν άνθρωπος;
Την αποδυνάμωση και την αλλοίωση του πνεύματος.
20. Τι σας γεμίζει πιο πολύ: η τέχνη, η φιλοσοφία, ο χριστιανισμός, η μουσική, ο έρωτας; Κάτι άλλο;
Η γραφή και η αγάπη για τα παιδιά μου.
21. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα ενός άντρα;
Την ειλικρίνεια.
22. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο προτέρημα σε μια γυναίκα;
Την ειλικρίνεια.
Όπως και παλιά, όπως και πάντα. Με το σώμα, με το πνεύμα, με την ψυχή.
24. Σεξ ή έρωτας;
Έρωτας.
25. Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Την αφοσίωση.
26. Τι σημαίνει για εσάς ευτυχία;
Μία αγκαλιά με τα δύο μου παιδιά.
27. Τι απεχθάνεστε περισσότερο;
Την κολακεία.
28. Τι είναι η ποίηση/λογοτεχνία για εσάς;
Οξυγόνο.
29. Το προσωπικό σας απόφθεγμα;...
Οι καλοί φίλοι είναι η πραγματική μας οικογένεια.
Θέλουμε να χαρίσετε στους αναγνώστες του «OlymposVoice» ένα απόσπασμα (ή ποίημα) από το βιβλίο σας.
ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΑ
Ώσπου να συναντηθούμε πάλι,
το Πλοίο των Νεκρών θάχει κάνει αμέτρητα ταξίδια,
απειράριθμα βόδια θάχουν γίνει θυσία στη Θεά,
οι Ώρες θα αναδέψουν τον χρόνο με κουτάλες,
κυκλώπεια τείχη θα χωρίσουν τους λαούς,
η γήινη σφαίρα θα γεμίσει μονολίθους.
Όμως τη μέρα που θα σε βρω ξανά
απ’ τα νερά αρχαίας μνήμης
τούτη η στιγμή θ’ αναδυθεί
που εγώ, ο Θορ,
με την προβιά στους ώμους,
ζωγραφίζω το δικό μου χέρι στη σπηλιά.
Και θα το αναγνωρίσεις.
Όταν μετά από αιώνες
έξω απ’ την βιβλιοθήκη
ένας ξένος
που θα μοιάζει απίστευτα οικείος
αναπάντεχα σου ανακατέψει
τα μαλλιά.
ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ
Τίποτε δεν είναι πραγματικά καινούργιο.
Μήπως από παλιά δεν συνέλεγαν οι άνθρωποι
το Χρόνο
σε ξύλινα βαρέλια ου είχαν μία τρύπα στον πάτο,
κι όταν έσμιγαν στο δάσος
οι φλέβες τους δεν σχημάτιζαν
πεταλούδες στους καρπούς;
Και όταν έθαβαν τα παιδιά τους,
δεν έβαφαν μαύρο το χώμα
κι έσπαζαν το νερό μες στο πηγάδι
για να μην αντανακλά το πρόσωπο του Καβαλάρη;
Και όταν χώριζαν,
δεν έριχναν στη θάλασσα
τα πήλινα ομοιώματα των αγαπημένων;
Και όταν τους πρόδιδαν οι φίλοι
δεν χαράκωναν την αριστερή παλάμη
και πασάλειβαν το μισό τους πρόσωπο με αίμα
αφού είχαν χάσει τον άλλο εαυτό;
Όλα είναι παλιά κι έχουν συμβεί ξανά.
Αυτό που εσύ αποκαλείς πόνο
είναι μόνο ένα παλιό λαγήνι
γεμάτο από στιγμές
που συστρέφονται με αγωνία
και τρώνε την ουρά τους.
Γι αυτό όταν μου λες πρώτη φορά
εγώ ακούω πάλι.
Σας ευχαριστώ πολύ....
Τιμή και χαρά μας κ. Κουτσουμπέλη...
σε ξύλινα βαρέλια ου είχαν μία τρύπα στον πάτο,
κι όταν έσμιγαν στο δάσος
οι φλέβες τους δεν σχημάτιζαν
πεταλούδες στους καρπούς;
Και όταν έθαβαν τα παιδιά τους,
δεν έβαφαν μαύρο το χώμα
κι έσπαζαν το νερό μες στο πηγάδι
για να μην αντανακλά το πρόσωπο του Καβαλάρη;
Και όταν χώριζαν,
δεν έριχναν στη θάλασσα
τα πήλινα ομοιώματα των αγαπημένων;
Και όταν τους πρόδιδαν οι φίλοι
δεν χαράκωναν την αριστερή παλάμη
και πασάλειβαν το μισό τους πρόσωπο με αίμα
αφού είχαν χάσει τον άλλο εαυτό;
Όλα είναι παλιά κι έχουν συμβεί ξανά.
Αυτό που εσύ αποκαλείς πόνο
είναι μόνο ένα παλιό λαγήνι
γεμάτο από στιγμές
που συστρέφονται με αγωνία
και τρώνε την ουρά τους.
Γι αυτό όταν μου λες πρώτη φορά
εγώ ακούω πάλι.
Σας ευχαριστώ πολύ....
Τιμή και χαρά μας κ. Κουτσουμπέλη...
GALLERY
