Γλυκύτατο της Ευρώπης είναι το φίλημα,
κι ας σου ακραγγίξει μονάχα λίγο τα χείλη.
Μα η Ευρώπη δεν σ’ τ’ ακραγγίζει απλώς·
μέσα σου το κολλά και σε ρουφάει με λύσσα
την ψυχή για να σου ξεκολλήσει από τα σπλάχνα.
Αντί γυναίκες σοβαρές και με σειρά κοινωνική
χίλιες φορές τα δουλικά να προτιμάμε πρέπει
όλοι εμείς οι σπάταλοι των απολαύσεων οι λειτουργοί.
Τα μύρα τρέχουν στις κλασάτες απ’ όλο το κορμί τους,
η σοβαρότητά τους σε τρομάζει, σου κόβει την ορμή,
η όποια επαφή μαζί τους με χαρά εγκυμονεί κινδύνους.
Για δείτε όμως και τις δούλες, για…!
Δέρμα καθαρό, αμύρωτο,
κορμιά χυτά, χάρη φυσική και στρωμένη κλίνη να σε καρτεράει –
όσο για δώρα; …
ψευτοπράγματα σου ζητούν, όχι σπατάλες!
Εγώ που σας μιλάω τώρα εδώ, εγώ στον Πύρρο μοιάζω,
στο γιο του Αχιλλέα, που όχι την Ερμιόνη, την κυρά του,
μα τη θεραπαινίδα της την Ανδρομάχη έριξε στο κρεβάτι.
ΡΟΥΦΙΝΟΥ
Εὐρώπης τό φίλημα, καί ἢν ἄχρι χείλεος ἔλθῃ,
ἡδύ γε, κἂν ψαύσῃ μοῦνον ἄκρου στόματος·
ψαύει δ’ οὐκ ἄκροις τοῖς χείλεσιν, ἀλλ’ ἐρίσασα
τό στόμα τήν ψυχήν ἐξ ὀνύχων ἀνάγει.
Μᾶλλον τῶν σοβαρῶν τάς δουλίδας ἐκλεγόμεσθα,
οἱ μή τοῖς σπαταλοῖς κλέμμασι τερπόμενοι.
ταῖς μέν χρώς ἀπόδωδε μύρου σοβαρόν τε φρύαγμα
και μέχρι κινδύνου πεσσομένη σύνοδος·
ταῖς δε χάρις και χρώς ἴδιος καί λέκτρον ἑτοῖμον,
δώροι’ ἐκ σπατάλης οὐκ ἀλεγιζόμενον.
μιμοῦμαι Πύρρον τόν Ἀχιλλέος, ὃς προέκρινεν
Ἑρμιόνης ἀλόχου τήν λάτριν Ἀνδρομάχην.
ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ
Των εραστών τα μάτια
είναι πάντα σα βροχή…
ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
Επιγράμματα ερωτικά
ΕΚΔΟΣΕΙΣ GUTENBERG
(Η ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ είναι το δημοφιλέστερο ποιητικό ανάγνωσμα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, από τον 7ο π.Χ. έως τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Το δε συντριπτικώς δημοφιλέστερο τμήμα της είναι το Πέμπτο Βιβλίο, αυτό που περιλαμβάνει ερωτικά επιγράμματα διακρινόμενα για την κομψότητα του λυρικού ύφους και την αγέραστη επικαιρότητά τους.
Ο κόσμος του έρωτα – από την απλή εξομολόγηση ως τη σοφιστευμένη απιστία, από τα συνήθη παράπονα και τα χαριεντίσματα ως τα αφάνταστα καρδιοχτυπήματα και τα βάσανα, από τη συγκρατημένη σεμνότητα ως την απερίφραστη χυδαιότητα – παρουσιάζεται ανάγλυφα και με χαριτωμένη βραχύτητα στα μάτια του αναγνώστη, που όχι μόνο διαπιστώνει ότι στο θέμα αυτό (:στον έρωτα) τίποτα δεν έχει αλλάξει αιώνες τώρα, αλλά και μαντεύει ότι ποτέ δεν πρόκειται τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Ως προς αυτό όμως όλοι συμφωνούν και λένε “ευτυχώς”.)