Για την ελευθερία (Miguel Hernandez / Joan Manuel Serrat)

Για την ελευθερία αιμορραγώ, 

αγωνίζομαι, επιζώ.
Για την ελευθερία, τα μάτια και τα χέρια μου,
σαν ένα δέντρο σάρκινο,

 γενναιόδωρο και δέσμιο,
δίνω στους χειρούργους.

Για την ελευθερία πιότερες νιώθω καρδιές
από άμμους στο στήθος μου: 

οι φλέβες μου γεννούν αφρούς
και μπαίνω στα νοσοκομεία, 

και μπαίνω στα μπαμπάκια
όπως στους κρίνους.

Για την ελευθερία με πυροβολισμούς απομακρύνομαι
απ' αυτούς που ρίξαν τ' άγαλμά της στη λάσπη.
Και με χτυπήματα απομακρύνομαι απ' τα πόδια μου, απ' τα μπράτσα μου,
απ' το σπίτι μου, από τα πάντα.

Γιατί όταν η μέρα χαράξει στα άδεια λεκανοπέδια
εκείνη θα τοποθετήσει δυο λίθους 

μελλοντικής ματιάς
και νέα μπράτσα και νέα πόδια

 θα κάνει να μεγαλώσουν
στην υλοτομημένη σάρκα.

Με φτερά σφρίγους θα βλαστήσουν δίχως φθινόπωρο
υπολείμματα του σώματός μου 

που χάνω σε κάθε πληγή.
Γιατί είμαι σαν το υλοτομημένο δέντρο, 

που βλασταίνω:
γιατί ακόμα έχω τη ζωή.

Συντάξη - μετάφραση: 

Emmanuel Vinader
Επιμέλεια: Βίκυ Ρούσκα

αναδημοσίευση από: ispania.gr