30.1.24

Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών ως ημέρα αφιερωμένη στην Παιδεία και στα Γράμματα. Του Δ. Σταθακόπουλου

30 Ιανουαρίου:
Παρότι ο αγ. Βασίλειος, τιμάται την 1η Ιανουαρίου, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος στις 13 Νοεμβρίου και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος στις 25 Ιανουαρίου, σήμερα εορτάζονται/τιμούνται μαζί και οι τρείς.
Ο λόγος ;
Οι διαχρονικές διαμάχες / διχόνοιες του κόσμου και η προσπάθεια γεφύρωσής τους.
Την γιορτή των Τριών Ιεραρχών καθιέρωσε ο Αλέξιος Κομνηνός το έτος 1100, μετά από εισήγηση του Μητροπολίτη Ευχαϊτών ( Παφλαγονίας) Ιωάννη Μαυρόποδα , για να σταματήσουν οι διαμάχες και φιλονικίες μεταξύ των πιστών σχετικά με το ποιος από τους τρεις αγίους είναι ο πιο σπουδαίος/ σημαντικός.
Ο κόσμος της εποχής, είχε χωριστεί σε: Βασιλικούς ( Βασιλείται ), Γρηγοριανούς ( Γρηγορίται ) και Χρυσοστομικούς ( Ιωαννίται ). Με την καθιέρωση της κοινής γιορτής, η διαμάχη σταμάτησε.
Το 1826, ο Δημήτριος Φρειδερίκος Γκίλφορντ, ιδρυτής της Ιονίου Ακαδημίας και ο Κωνσταντίνος Τυπάλδος καθιέρωσαν γιορτή υπέρ των Τριών Ιεραρχών, αφιερωμένη στην Ελληνική και Επτανησιακή Παιδεία.
Το 1842, το πανεπιστήμιο Αθηνών καθιέρωσε την γιορτή των Τριών Ιεραρχών ως ημέρα αφιερωμένη στην Παιδεία και στα Γράμματα. Από τότε μέχρι σήμερα, μετά από πολλές "περιπέτειες" , οι Τρεις Ιεράρχες θεωρούνται προστάτες των μαθητών, των φοιτητών και των σπουδαστών, με αργία των σχολείων / σχολών , προκειμένου διδάσκοντες και διδασκόμενοι να τους τιμήσουν με πνευματικές εκδηλώσεις.
Στην εποχή μου πάντως, μας πήγαιναν εκκλησία , μια ομιλία στο σχολείο ( αν θυμάμαι καλά) και μετά σπίτι , δηλ. βόλτα στο Πασαλιμάνι. Τώρα νομίζω έχει καταργηθεί η αργία στα σχολεία.
Περαιτέρω:
Το πρόβλημα της ανισοκατανομής των αγαθών δεν αποδίδεται στο θέλημα του Θεού, ούτε σε φυσικές αιτίες και τυχαία γεγονότα αλλά σε συγκεκριμένες ενέργειες αυτών που κατέχουν την εξουσία και τον πλούτο.
«Οι κοινωνικές ανισότητες δεν είναι θέλημα Θεού», έλεγε ο Γρηγόριος.
«ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο ελεύθερο. Με την πτώση θρυμματίστηκε η αρχική ενότητα και ισοτιμία μεταξύ των ανθρώπων, οι θρασύτεροι με τη βοήθεια του πολιτικού νόμου, τον οποίο κατέστησαν όργανο καταδυνάστευσης, επιβλήθηκαν στους ασθενέστερους και έτσι οι άνθρωποι χωρίστηκαν σε πλούσιους και φτωχούς, ελεύθερους και δούλους και σε πολλές άλλες κατηγορίες. Εμείς όμως οφείλουμε να αποβλέπουμε και να τείνουμε στην αρχική ενότητα και όχι στην κατοπινή διαίρεση, στο νόμο του Θεού και όχι στο νόμο του ισχυρού». (Περί φιλοπτωχίας PG 35,892 ΑΒ).
Οι τρεις Ιεράρχες, πίστευαν πως η μανία του πλούτου και τα συμφέροντα των ισχυρών ευθύνονται για την κατάντια των κοινωνιών, για την πείνα, την εγκατάλειψη, τους πολέμους.
«Οι πόλεμοι», γράφει ο Χρυσόστομος, «γίνονται από έρωτα προς τα χρήματα», ενώ ο Βασίλειος διερωτάται «έως πότε θα κυβερνά ο πλούτος που είναι η αιτία του πολέμου ; ».
Οι εξοπλισμοί, συμπληρώνει, «γίνονται για την απόκτηση του πλούτου» (Ε.Π.Ε. 6,312).
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος συμπληρώνοντας τον προβληματισμό του Μ. Βασιλείου αναφέρει : «Μητέρα των πολέμων είναι η πλεονεξία, οι πόλεμοι που με τη σειρά τους γεννούν την υψηλή φορολογία, που είναι η αυστηρότερη καταδίκη των πολιτών»(ΒΕΠ 59,141) κ.ά
Ο μέσος Έλληνας αγνοεί τις ρήσεις των Ιεραρχών και παλαιότερων φιλοσόφων , που με τις διδαχές τους πρότειναν ένα πλήρες σύστημα κοινωνικής δικαιοσύνης , ισονομίας/ ισοτιμίας, ελευθερίας και άμεσης Δημοκρατίας , ψάχνοντας να τα βρει σε ανθρώπους, σχήματα και ομάδες, που δεν μπορούν να τα εφαρμόσουν, όπως η ιστορία έχει αποδείξει.

https://www.facebook.com/photo?fbid=10227823661409444&set=a.3636189035824&locale=el_GR