"Όταν δε χωράμε στον παρόν μας, αναζητούμε μύθους στο παρελθόν μας...". Ο Σταύρος Παναγιωτίδης, στην Κατερίνη για το βιβλίο του “Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες από την ελληνική ιστορία“-40 φωτο

Στο βιβλιοπωλείο "Μάτι"  στην Κατερίνη,  πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου Παναγιωτίδη, “Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες από την ελληνική ιστορία“, μικρές αφηγήσεις για γεγονότα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά ποτέ δεν συνέβησαν".
Την εκδήλωση "άνοιξε" ο Κυριάκος Προβατίδης  ενώ για το βιβλίο μίλησαν ο φιλόλογος Διονύσης Ζαρωτής και ο δικηγόρος Αθανάσιος Τζαμακλής.
Tο νέο βιβλίο του συγγραφέα και ιστορικού Σταύρου Παναγιωτίδη πραγματεύεται γεγονότα, τα οποία θεωρούνται αληθινά ή γεγονότα που συνέβησαν, αλλά όχι όπως έχουν επικρατήσει να λέγονται ή να διαιωνίζονται. 

Ο συγγραφέας μιλώντας στην εκδήλωση, ανέφερε πως όταν δε χωράμε στον παρόν μας, αναζητούμε μύθους στο παρελθόν μας. Επεσήμανε παραδείγματα που περιέχει το βιβλίο, υπογραμμίζοντας ότι στην Ελλάδα, λόγω της υψηλής αυτοεικόνας μας και ταυτόχρονα της έλλειψης ιστορικής αντίληψης είμαστε πολύ δεκτικοί στην ιδέα ότι όλοι μας μισούν και θέλουν να μας υποτάξουν.
"Άνθρωποι όλων των μορφωτικών επιπέδων πιστεύουν την περίφημη - δήθεν- δήλωση του Κίσινγκερ σε σχέση με τον ελληνικό λαό καθώς επίσης και για την ψηφοφορία όπου «για μία ψήφο χάσαμε την ευκαιρία να έχουν οι ΗΠΑ ως επίσημη γλώσσα τα ελληνικά», όταν το ίδιο το σύνταγμά τους δεν ορίζει επίσημη γλώσσα!

Ένα άλλο παράδειγμα στο οποίο αναφέρθηκε ο συγγραφέας ήταν το Κρυφό Σχολειό, που ενώ όλοι το έχουμε στο μυαλό μας, στην πραγματικότητα δεν υπήρξε, διότι δεν υπήρχε η ανάγκη για αυτό. Οι Οθωμανοί δεν απαγόρευαν στους υπηκόους τους να μαθαίνουν τη γλώσσα τους. Γνωρίζουμε επίσης λ.χ. ότι ο Κοσμάς ο Αιτωλός ίδρυσε δεκάδες σχολεία! Οι Οθωμανοί το μόνο που ζητούσαν ήταν υπακοή και πληρωμή των φόρων.

Ο κ. Παναγιωτίδης δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο τρόπο που διδάσκεται η ιστορία. Μάλιστα αποκάλυψε ότι είχε σχεδιαστεί από το υπουργείο Παιδείας και μια ομάδα ιστορικών υπό το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και θα υλοποιούνταν από το 2019, ο νέος τρόπος διδασκαλίας της ιστορίας. Αντί της παραδοσιακής διαδοχής των τριών κύκλων, το σχήμα θα αντιστρεφόταν. Τα παιδιά θα ξεκινούσαν με τα πιο οικεία και μέσω αυτών θα πήγαιναν προς τα πίσω. Δεν θα ξεκινούσαν, λοιπόν, με τον Άνθρωπο του Νεάντερταλ και τους αρχαίους Έλληνες, αλλά με την ιστορία της γειτονιάς τους και της οικογένειάς τους. Έτσι, πηγαίνοντας από μπροστά προς τα πίσω, από τα οικεία στα πιο άγνωστα, θα αποκτούσαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την ιστορία, θα κατανοούσαν καλύτερα τον ιστορικό χρόνο και θα είχαν απαντήσει εξαρχής και στο ερώτημα «Σε τι μας είναι χρήσιμη η ιστορία;».

 

O Σταύρος Παναγιωτίδης γεννήθηκε το 1982 στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα.
Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει διδακτορικό στην Ιστορία. Είναι μέλος του Συνεργαζόμενου Επιστημονικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και επιστημονικός συνεργάτης του περιοδικού Hot Doc History.
Έχει συγγράψει τον τόμο «Ιωάννης Καποδίστριας – Η προσωπικότητα και η διακυβέρνησή του», στη σειρά Η απελευθέρωση ενός έθνους – Από την επανάσταση των Ελλήνων στην ίδρυση του ελληνικού κράτους (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα).
Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορούν το μυθιστόρημά του: Το κουρασμένο μέλι (2018) και η μελέτη του Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες της ελληνικής Ιστορίας (2023).