10.11.23

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΄Η «ΤΗΛΕΤΥΦΛΩΣΗ»: ΚΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ! Γράφει ο Γιώργος Τζώρτζης Κανταρτζής

Κανένας δεν αμφισβητεί την τεράστια επίδραση που ασκεί η τηλεόραση στη ζωή των ανθρώπων στην εποχή μας. Είναι το σχολείο που λειτουργεί, με ποικιλία μαθημάτων, όλο το 24ώρο! Έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μας από το 1966. Σε κάποιες οικογένειες έχει γίνει η ανέξοδη μπέιμπι σίτερ των παιδιών, η αχώριστη παρέα των ηλικιωμένων, η ψυχαγωγία των ανάπηρων…

Εκατομμύρια είναι οι φανατικοί θιασώτες της. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνοι, οι λίγοι, που δεν την θέλουν για διαφόρους λόγους. Κάποιοι την ονομάζουν «χαζοκούτι». Ο Κοσμάς ό Αιτωλός, έλεγε: «η τηλεόραση είναι ο ίδιος ο διάβολος μέσα στο σπίτι μας και τα κέρατα του είναι οι κεραίες στην σκεπή!»

Η αλήθεια είναι ότι, σε μεγάλο βαθμό, η τηλεόραση είναι η σύγχρονη Κίρκη της μυθολογίας που μαγεύει τα θύματά της … Είναι σαν τη βιβλική Δαλιδά, που αποκοιμίζει τα θύματά της στα γόνατά της, όπως τον Σαμψών, και τα τυφλώνει. Πολύ εύστοχα ένας καθηγητής την αποκάλεσε «τηλετύφλωση»! Και, πράγματι, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, έχει γίνει η μάγισσα που μαγεύει, γοητεύει και τυφλώνει πνευματικά, ηθικά, συναισθηματικά, ακόμη και αισθητικά τα θύματά της. Έχει γίνει ο σύγχρονος σύμβουλος και δικτάτορας. Εκατομμύρια άνθρωποι τυφλά και φανατικά καταπίνουν και βιώνουν απερίσκεπτα ό,τι τους σερβίρεται με μαεστρία από την τηλεόραση.

Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι των καναλιών αλλά δικό μας, επειδή στην πραγματικότητα η τηλεόραση σερβίρει αυτό που θέλει και ζητά ο θεατής/πελάτης. Κι αυτό φαίνεται από τα προγράμματα που έχουν τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα. Και, η αλήθεια είναι πως, ό,τι αρέσει στους θεατές αποκαλύπτει και το πού βρίσκονται ηθικά, πνευματικά, πολιτιστικά. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για την τηλεόραση. Π.χ., αν θέλεις να δεις τις αξίες, τις αρχές και το πιστεύω κάποιου: δες τα βιβλία που διαβάζει, τα τραγούδια που ακούει, τα έργα που βλέπει, τα μέρη που συχνάζει, την γκαρνταρόμπα του κ.ά,

Παρά το «Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης» (ΕΣΡ), που σκοπό έχει να ελέγχει αν τηρούνται οι νόμιμοι κανόνες σε σχέση με το περιεχόμενο των προγραμμάτων, τα κανάλια νυχθημερόν προσφέρουν ό,τι ανώμαλο και ανήθικο υπάρχει στην κοινωνία μας: φόνους, ανώμαλες σχέσεις, βία, σεξ, σίριαλς, τρομολογνεία, κάθε είδους ριάλιτι … ένα σωρό γυαλιστερά σκουπίδια.

Ο δημοσιογράφος Δημ. Παπαχρήστος, είχε γράψει σε άρθρο του: «Είναι τρόπος υποβολής και επιβολής του απάνθρωπου πολιτισμού που ζούμε, που έχει εξοστρακίσει την ομορφιά, την αγάπη και έχει χωρίσει τον κόσμο σε καλό και κακό… Ο αποπροσανατολισμός των ΜΜΕ είναι τρομακτικός… Γι αυτό τον τελευταίο καιρό, ο βόρβορος και ο οχετός υπάρχει κίνδυνος να πνίξει τα πάντα… Η απάντηση είναι πολιτική και πολιτιστική αλλά και παγκόσμια…» Φαίνεται, δεν χόρτασε ο δημοσιογράφος από την πολιτική και τον πολιτισμό, θέλουμε κι άλλες, μεγαλύτερες δόσεις; Και τα δυο ευδοκιμούν σε αφθονία στην πατρίδα μας. Μόνο στις εκλογές του 2023, δήλωσαν 44 κόμματα! Παγκόσμιο ρεκόρ. Ακόμη και Υπουργείο Πολιτισμού έχουμε, αλλά τα πράγματα δεν αλλάζουν και θα παραμένουν έτσι όσο ο άνθρωπος δεν αλλάζει εσωτερικά. Η τηλεόραση έχει ανοίξει τους υπόνομους της ανηθικότητας και ανωμαλίας που αδιαμαρτύρητα χύνονται μέσα στα σπίτια μας. Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε: αύξηση διαζυγίων, εγκληματικότητα κλπ. κλπ.

Και ο άνθρωπος, μέσα στον ωκεανό αυτής της τραγικής κατάστασης των πολλαπλών προβλημάτων, που τον πνίγουν πολλές φορές, ζητά λύτρωση. Οι πολιτικοί, οι φιλόσοφοι, οι κοινωνιολόγοι, οι ψυχολόγοι, το σχολείο και οι κάθε λογής σωτήρες, του προσφέρουν λύσεις που δεν είναι παρά ασπιρίνες. Όλα αυτά τα δοκίμασε αλλά η κατάσταση του χειροτερεύει. ΄Ολοι αυτοί οι αυτόκλητοι σωτήρες απέτυχαν, επειδή δεν διέγνωσαν ότι το πρόβλημα του ανθρώπου δεν είναι πρώτιστα οικονομικό, μορφωτικό και κοινωνικό. Αυτά τα έχουν λύσει πολλοί πάμπλουτοι και καλοβολεμένοι και παρόλα αυτά είναι πιο δυστυχισμένοι!

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρχαν τόσοι μορφωμένοι, τόσοι ευκατάστατοι, όσο στις μέρες μας, σ΄ όλον τον κόσμο και στην πατρίδα μας, αλλά και ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος δεν ήταν τόσο πελαγωμένος, αποπροσανατολισμένος και ανικανοποίητος μέσα στον κυκεώνα τόσων πολλών προβλημάτων, όσο στις μέρες μας.

Αναμφίβολα, όλοι μας, λίγο πολύ, έχουμε κάθε είδους προβλήματα: οικονομικά, υγείας, σχέσεων, δουλειάς, σπουδών… Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα που είναι η πηγή όλων των άλλων προβλημάτων. Και το πρόβλημα αυτό αγγίζει όλους τους ανθρώπους, χωρίς εξαίρεση. Είναι το μεγαλύτερο και σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος στον κόσμο κι έχει να κάνει με το παρόν και το μέλλον του. Μάλιστα, το πρόβλημα αυτό το δημιούργησε ο ίδιος ο άνθρωπος στην ανατολή της Δημιουργίας του. Όταν ο Θεός έπλασε τον Αδάμ και την Εύα και τους έβαλε στον παράδεισο της Εδέμ τους έδωσε την ελευθερία να απολαμβάνουν τα πάντα με μία μόνο εντολή - απαγόρευση, που όμως Τον παράκουσαν και παρέβησαν τη μοναδική αυτή εντολή Του. Και από τότε η αμαρτία έγινε μέρος της φύσης του ανθρώπου. Κι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα των προβλημάτων του ανθρώπου. Και την πραγματικότητα αυτή την τονίζει ξεκάθαρα και παραστατικά ο Λόγος του Θεό με τα λόγια: «Όλοι αμάρτησαν και στερούνται τη δόξα του Θεού» (Ρωμ. 3:23). Και: «Δεν υπάρχει δίκαιος! Δεν υπάρχει ούτε ένας!» (Ρωμ. 3:10). Αυτά είναι μόνο δύο από τα πολλά χωρία της Βίβλου που δείχνουν ότι όλοι μας αποτύχαμε σύμφωνα με τα μέτρα του Θεού. Η ιστορία όμως δεν σταματά εκεί.

Ο Θεός δεν μας εγκατέλειψε. Έδωσε τη λύση, την οποία όμως η πλειονότητα των ανθρώπων αγνοεί και δεν τη δέχεται. Ο ανθρώπινος εγωκεντρισμός τους τους ωθεί να παραμερίζουν τη λύση του Θεού και προσπαθούν με δικούς του τρόπους να βρουν λύση στο πρόβλημα και να κερδίσουν τη σωτηρία της ψυχής τους και να τακτοποιηθούν με τον Θεό. Η Βίβλος, όμως, το ξεκαθαρίζει πως ματαιοπονούμε να λύσουμε το πρόβλημα μας με τα καλά μας έργα, την ηθική ζωή μας και τη θρησκευτικότητα μας. Με σαφήνεια διακηρύττει ότι, η σωτηρία που μας δίνει ο Θεός «δεν εξαρτάται από εκείνον που θέλει ούτε από εκείνον που αγωνίζεται, αλλά από τον Θεό που ελεεί» (Ρωμαίους 9:16). Ο απόστολος Παύλος γράφει: «Δεν είναι αμοιβή έργων. Σας το λέω για να μην τυχόν και καυχηθεί κανείς» (Εφεσ. 2:9). Είναι καθαρά έργο της Χάρης του Θεού (Εφεσ 2:8). Υπάρχει ένα χωρίο της Βίβλου που περιεκτικά αποτυπώνει τον τρόπο της θεραπείας μας. Κι αυτός είναι η πίστη μας στον Ιησού Χριστό: «Γιατί ο Θεός αγάπησε με μια τέτοια αγάπη τον κόσμο, ώστε πρόσφερε το Γιο του τον Μονογενή, για να μην χαθεί ο καθένας που πιστεύει σ' αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια» (Ιωάννης 3:16).