Ανάσταση – η αγάπη τελικά θα νικήσει το μίσος
Χριστός Ανέστη!
Απαλύνοντας τον πόνο και τις πληγές, η αγάπη τελικά θα νικήσει. Το παρήγορο αυτό μήνυμα εκπέμπει διαχρονικά η λαμπροφόρος εορτή της Αναστάσεως του Χριστού.
Κορυφαία γεγονότα αγάπης μέσα στην παγκόσμια ιστορία προβάλλουν η έλευση του Υιού και Λόγου του Θεού στον κόσμο, η πρόσληψη της ανθρωπίνης φύσεως και η ανύψωσή της με το Πάθος και την Ανάστασή Του. Η χριστιανική πίστη στηρίζεται σε μια θεμελιώδη αλήθεια: «Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ» (Α’ Ίω. 4:16). Ανάσταση και αγάπη αλληλοπεριχωρούνται. Η κατά του θανάτου νίκη με την Ανάσταση του Χριστού συντελείται με την αγάπη: «ἡμεῖς οἴδαμεν (γνωρίζουμε καλά) ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς·» (Α’ Ιω. 3:14). Η μετάβαση από τον θάνατο στη ζωή συντελείται με την αγάπη.
Το εύρος και το βάθος της χριστιανικής αγάπης προσδιορίζονται στα βιβλικά κείμενα και αποκαλύπτονται στην πληρότητά τους, στη μορφή του σαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού, του Ιησού Χριστού. Αυτός είναι η ενσάρκωση της αγάπης. «Διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος», συγκρούστηκε με την αδικία και τη δολιότητα, με το ψεύδος και το μίσος, αντιμετώπισε την εχθρότητα και τις συκοφαντίες. Αποκάλυψε τη μεγαλοσύνη της αγάπης, συγχωρώντας και τους σταυρωτές Του. Με την Ανάστασή Του διακήρυξε τον θρίαμβο της αγάπης.
Η άπειρη αγάπη του Θεού συνυφάνθηκε με άμετρη ταπεινοφροσύνη, πόνο, με «κένωση». Ο Ιησούς Χριστός ο Υιός του Θεού «ἑαυτόν ἐκένωσεν μορφήν δούλου λαβών… ». Και καθώς ήταν πραγματικός άνθρωπος, εκούσια ταπεινώθηκε μέχρι θάνατο σταυρικό. Γι’ αυτό και ο Θεός Τον υπερύψωσε και του χάρισε το ανώτερο από κάθε άλλο όνομα, ώστε εις το όνομα του Ιησού να κάμψη κάθε γόνυ …και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν του Θεού Πατρός» (Φιλ 2: 6-11).
Για τη χριστιανική συνείδηση Σταυρός και Ανάσταση αποτελούν μια ενότητα οργανική. Όπως και άλλοτε έχουμε επισημάνει, η Ανάσταση δεν έρχεται μετά τον Σταυρό. Η Ανάσταση βρίσκεται μέσα στον Σταυρό, όταν τον αποδεχόμαστε, όπως ο Χριστός από αγάπη προς τον Θεό και τους συνανθρώπους μας. Όσοι Τον ακολούθησαν και έγιναν μέλη του μυστικού σώματός Του γνωρίζουν ότι ο Σταυρός και η Ανάσταση καθορίζουν την πορεία της εν Χριστώ ζωής. Εύγλωττα συνοψίζει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, «ο πανάγαθος και πολυέλεος Θεός έχει πολλά και διάφορα ονόματα. Λέγεται και Φως, και Ζωή και Ανάστασις. Όμως το κύριο όνομα του Θεού μας είναι και λέγεται Αγάπη».
**
Στις ημέρες μας, που η θλίψη, ο πόνος και η σύγχυση από τον αδελφοκτόνο πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας κατακλύζουν τη σκέψη και την ψυχή μας, ίσως φανεί παράξενο να αναφερόμαστε στην αγάπη. Ο επιθετικός πόλεμος αποτελεί την τραγικότερη και σκληρότερη προσβολή και άρνησή της. Στις οδυνηρές, όμως, αυτές συνθήκες είναι φυσικό η προσοχή μας, αναζητώντας διέξοδο, να στρέφεται προς τις θεμελιώδεις αξίες της πίστεώς μας. Συγχρόνως με την καταδίκη των εγκλημάτων, επείγει γενικότερα να ενισχυθεί η πάντα νουν υπερέχουσα δύναμη της αγάπης μέσα μας και γύρω μας. Μόνο αυτή τελικά μπορεί να νικήσει την αλαζονική δύναμη της εξουσίας και να εξασφαλίσει τον δεσμό μας με τον Θεό της ειρήνης και της καταλλαγής.
««Ὁ οὖν κτησάμενος τὴν ἀγάπην αὐτόν τὸν Θεὸν ἐκτήσατο, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί»: Ο άνθρωπος, λοιπόν, που απέκτησε την αγάπη, απέκτησε τον ίδιο τον Θεό, διότι ο Θεός είναι αγάπη. (Μαξίμου του Ομολογητού, Κεφάλαια περί αγάπης, Δ΄, 100).
Συχνά διατυπώνεται η ευχή να είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Η αναστάσιμη ευχή παρακινεί να είμαστε πάντοτε στην πλευρά της αγάπης, όπως την αποκάλυψε με τη διδασκαλία, τη ζωή, τη θυσία και την Ανάστασή Του ο Χριστός.
Η αγάπη είναι το αντίδοτο κατά του εγωκεντρισμού, εθνικού, φυλετικού, θρησκευτικού, που δηλητηριάζει την ειρηνική συνύπαρξη ανθρώπων και λαών.