Τα δώδεκα ήταν όπως τα ξέρουμε ,το δεκατοτρίτο, είναι οινοπνευματικη συνάντηση, οι οικοδεσπότες Γιώργος και Αλίκη Γαλανάκη βρίσκονται παντού και όπου έχει ανάγκη ο τόποςστο κέντρο ο δάσκαλος μου Νίκος Μιχελιδακης , δίπλα του ο γιος μου Τάσος ο Στειακος , η Κατερίνα Γουλιέλμου με τον φίλο μου τον Ιθωμιτη Γιώργη.
Και από εδώ αρχίζουν τα δύσκολα ,ο πολυμαστορας φίλος καλλιτέχνης Μανώλης Καναβακηςέρχεται από από Ανατολάς και από δυσμας έρχεται ο εγγονός του Ζαφειράκη του Μπρούκλη ,από τον εχουνε άγαλμα στα Έξω Μουλιανα ,τον γνωστό Μανώλη Βερυγακη ,τον θαυματουργό της μπάλας και της πατέντας .Η μάνα του Ανωνη Δρεττάκη στέλνει τα καλιτσουνια και τους μεζέδες ,ο Αντώνης και η Ντορα διπλόβραστη ρακή ,αλλά και τόσα κουκιά δεν ξέρω που βρεθηκανε …
Από γύρω μου ο Ντηνιακος με τις φωτογραφίες του και οι μαθηταδες μου μεγαλωμένοι μετά από σαράντα χρόνια .Καλοί και προκομενοι ,επιτυχημένοι οικογενειαρχες ,επιχειρηματίες στρατηγοί ,πτέραρχοι ,καθηγηταδες ευφευρετες ,και κανα δυο καθηγητές στα πολυτεχνεία ,διάφοροι καλλιτέχνες ,διαφοροι Με πιστοποιητικά αγάπης επιστήμονες μα πάνω από όλα καλοί ανθρώποι .