Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Συγγραφέας -blogger
Η Γεωργία Κακαλοπούλου είναι η πιο γνωστή, εκτός ορίων της Πιερίας συγγραφέας, με 13 μυθιστορήματα στο δισάκι της ως τα σήμερα, εξαιρετική γραφή, λεκτικό πλούτο, ανεξάντλητη έμπνευση που δε διστάζει να την καταθέτει κατά το δοκούν κινούμενη σε διαφορά λογοτεχνικά "μοτίβα" με την ίδια επιτυχία, κρατώντας σταθερά το απαράμιλλο συγγραφικό στυλ της, κάτι που χαρακτηρίζει το ύφος και τη γραφή της. Οι αναγνώστες της πιστοί ανά την Ελλάδα, περιμένουν ανυπόμονα κάθε φορά την έκδοση του επόμενου βιβλίου της!
Τι πιο τιμητικό για μια συγγραφέα, να αποκτάς φανατικούς αναγνώστες και την αναγνώριση σε μια κοινωνία που το ποσοστό που αγαπάει και διαβάζει βιβλία κυμαίνεται στο...8% του πληθυσμού...
Στη συνέντευξη που ακολουθεί ευθυτενής και με αφοπλιστική ειλικρίνεια βάζει τα πράγματα στη θέση τους, τα λέει με το όνομά τους, όσο και αν αυτό ενοχλήσει κάποιους...Όπως και να έχει, είναι μια συνέντευξη που θα συζητηθεί.
1. Έχουμε στα χέρια μας πλέον Γεωργία Κακαλοπούλου, το νέο μυθιστόρημά σας «ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ; » από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ. Πόσα βιβλία περιλαμβάνει ο εκδοτικός απολογισμός σας;
H αλήθεια είναι πως έχω αρχίσει κι εγώ να χάνω το μέτρημα, ωστόσο θα τα αναφέρω ώστε να τα γνωρίζετε. Ξεκινάμε λοιπόν:
Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΣΤΗ ΘΥΕΛΛΑ, η ΥΠΟΣΧΕΣΗ το ΟΣΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΘΑ ΝΑΙ ΞΕΝΑ, τα ΡΟΔΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ και τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ
Το ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ το ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ και το ΕΚΠΤΩΤΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ (Τα οποία επιθυμώ να πάρω επιτέλους πίσω τα δικαιώματα τους από τον εκδοτικό στον οποίο βρίσκονται αυτή την στιγμή επειδή δεν υφίσταται συνεργασία και έχει εκπέσει το συμβόλαιο εξαιτίας της αθέτησης βασικών όρων από μεριάς εκδότη κι ευτυχώς για μένα έρχεται το πλήρωμα του χρόνου όπου τα συμβόλαια λήγουν και χρονικώς).
Το ΛΟΓΟΙ ΜΟΝΑΞΙΑΣ και το ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ που περιμένουν να επανεκδοθούν σύντομα.
2 ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ ΕΡΟΤΙCΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΓΡΑΦΩ ΩΣ GOST WRITER
2. «ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ; » είναι «παιδί» των καραντίνων;
Τα Γράμματα από το Παρίσι είναι παιδί των καραντινών, των πιο βαθιών σκοταδιών, τότε που οι τηλεοράσεις και τα νέα γύρω μας είχαν βουτηχτεί στην καταχνιά και στο δυσοίωνο. Τότε η αντιδραστική μου φύση και η ανάγκη μου για να δημιουργήσω κάτι θετικό, να πατάξω όλη αυτή την μαυρίλα με την πέννα μου, με οδήγησαν να γράψω μια ιστορία γεμάτη φως, γεμάτη έρωτα, ζωή, ταξίδι, λυρισμό, γεμάτη χαμόγελο…
3. Ποια είναι η ιστορία που πραγματεύεστε;
Ακολουθώ με ένα τεράστιο χαμόγελο και με χτυποκάρδι, τα βήματα μιας νέας γυναίκας από την Ελλάδα στο Παρίσι, προκειμένου να αναδείξει την καριέρα της και να κατακτήσει τον έρωτα της ζωής της που όμως θα την οδηγήσουν και μαζί κι εμάς, στις πιο γραφικές και ονειρεμένες τοποθεσίες του Παρισιού, να διαβάζει γράμματα ενός άγνωστου εραστή σε κάθε γωνιά του και να παίζει παρακινδυνευμένα παιχνίδια με την ζωή και την καρδιά της προσφέροντας μας γέλιο, λυρισμό, χρώματα και αρώματα, έρωτα.
4. Ποιος είναι ο σκοπός της ενασχόλησης με αυτό το θέμα, ποια μηνύματα θέλετε να αναδείξετε;
Ο λόγος ενασχόλησης, ένα ταξίδι φωτεινό, μια διέξοδο για τον αναγνώστη, ο λυρισμός και ο ρομαντισμός απτός για να τον κρατήσει στις χούφτες του και να ξεφύγει από τα δυσοίωνα εφόσον η ζωή είναι ευτελής, λίγη, μικρή για να μένουμε συνέχεια προσκολλημένοι στο σκοτάδι. Τα μηνύματα μου αρκετά σε τούτο το μαγικό ταξίδι… ο έρωτας είναι απρόβλεπτος και η καρδιά είναι ένα εργαλείο που δεν χαλιναγωγείται. Η ουσία του ανθρώπου είναι πέρα και πάνω από το εξωτερικό κέλυφος, η μαγεία του κόσμου κρύβεται στην ομορφιά των λέξεων, των αισθήσεων, των ονείρων, του χαμόγελου, της τόλμης, να ονειρευτείς, να πράξεις, να ερωτευθείς.
5. Ο ωραίος τίτλος δε μας προϊδεάζει στα τεκταινόμενα…
Δεν θα το έλεγα, μάλλον μας προϊδεάζει κατά ένα μόνο μικρό ποσοστό καθώς τα Γράμματα κρύβουν τόσα μυστικά, συναισθήματα και λυρική, ερωτική μαγεία σε κάθε τους αράδα που μάλλον αποτελούν ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του βιβλίου. Παρόλα αυτά… είναι απλά η κορυφή της πυραμίδας.
6. Από το εξώφυλλο θέλετε να κρατήσετε σε αγωνία τον αναγνώστη;
Το ερωτεύθηκα με το που το αντίκρισα αυτό το εξώφυλλο. Είναι πραγματικά η πρωταγωνίστρια μου που ορμά γελαστή και γεμάτη θετική ενέργεια, πλημμυρισμένη ζωή, να αγκαλιάσει τον κόσμο, να αγκαλιάσει το Παρίσι, το συναίσθημα, τον έρωτα, τις τοποθεσίες, τα Γράμματα και τις λέξεις και φυσικά, τον ίδιο της τον εαυτό καθώς την βλέπουμε αργά και σταθερά να το καταφέρνει με τον καλύτερο τρόπο.
7. Τι είναι για σας η συγγραφή;
Είναι εγώ. Είναι κομμάτι μου φερμένο ίσως από μια άλλη μου ζωή, βασικό συστατικό της ουσίας που με διαμορφώνει. Δεν μπορώ να φανταστώ έναν κόσμο στον οποίο δεν θα δημιουργώ με λέξεις. Οι λέξεις είναι δύναμη, είναι τα μαθηματικά του σύμπαντος, είναι ενέργεια και αισθάνομαι πραγματικά ευλογημένη που καταφέρνω να κυοφορώ και να δημιουργώ ενεργειακές εστίες, ιστορίες.
8. Τι σας εμπνέει ώστε να γράψετε ένα μυθιστόρημα;
Πολλά, άπειρα πράγματα, αντικείμενα, συναισθήματα, ιστορίες, ταινίες, όντα ή συμβάντα που για τους άλλους ίσως περνούν απαρατήρητα ή που ίσως είναι απλώς και μόνο συνηθισμένα. Εγώ από εκεί αρπάζομαι αν και οφείλω να ομολογήσω πως η μουσική είναι από τις σημαντικότερες πηγές έμπνευσης μου. Ένα μουσικό κομμάτι πάντοτε με επηρεάζει δημιουργώντας μου πολλές φορές ολόκληρες σκηνές στο μυαλό. Περίεργο αλλά αληθές.
9. Πιστεύετε ότι παίζει σημαντικό ρόλο η ευτυχία ή δυστυχία στον κοινωνικό περίγυρο, στο περιβάλλον που ζούμε για να δημιουργείς;
Κάποιες φορές ναι, κάποιες άλλες όχι. Νομίζω πως ως δημιουργός είμαι τόσο συνδεμένη με τις γενικότερες δονήσεις όσο και αποκομμένη από αυτές. Είναι σαν εμείς οι δημιουργοί να ζούμε παρόντες και ταυτόχρονα απόντες από το περιβάλλον γύρω μας, μια περίεργη εξίσωση η οποία όμως μας βοηθά στο να δημιουργούμε από το πουθενά, να φτιάχνουμε κόσμους, χαρακτήρες και συνθήκες.
10. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι δύσκολες καταστάσεις, πολέμου, φτώχειας, απογοήτευσης οδηγούν στην δημιουργία. Το ενστερνίζεστε εσείς ή δεν σας επηρεάζουν αυτές οι συνθήκες;
Προσωπικά θεωρώ πως απλώς οι άνθρωποι που δεν έχουν ιδέες σε περιόδους ευκολότερες βρίσκουν ξαφνικά βασίζοντας την έμπνευση τους στις δυσκολίες των καιρών. Ο δημιουργός δεν περιμένει την κατάρρευση των πάντων για να δημιουργήσει. Είσαι ή δεν είσαι δημιουργός, συγγραφέας, καλλιτέχνης. Με καλούς ή δύσκολους καιρούς, με ήλιο ή βροχή, με γέλιο ή με δάκρυ. Σίγουρα επηρεάζεται από τις συνθήκες αλλά δεν βασίζεται σε αυτές.
11. Αν και η πανδημία μας στέρησε τις ωραίες εκδηλώσεις, τις βιβλιοπαρουσιάσεις ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες τον δημιουργό, είχαμε ένα θετικό: την αύξηση της αναγνωσιμότητας. Ο κόσμος διάβασε περισσότερο, [ τα επίσημα στατιστικά για την Ελλάδα δίνουν ένα ποσοστό της τάξης του 8% να διαβάζουν]. Γιατί πιστεύετε δε διαβάζουν οι Έλληνες;
Ποιος έμαθε στους έλληνες να διαβάζουν;
Και πότε; Το σύστημα παιδείας κάθε άλλο παρά προς την φιλαναγνωσία δεν οδηγεί τους νέους. Μεγάλωσα δυο παιδιά και ξέρω από πρώτο χέρι την τακτική του συστήματος.
Η τυφλή και επιτακτική αποστήθιση συγκεκριμένων σχολικών αναγνωσμάτων και η παπαγαλία τους προκειμένου να επιτευχθεί η ‘υποχρέωση’, δημιουργεί στον έλληνα την αποστροφή προς τα γραφόμενα και τον μαγικό, πλούσιο, ονειρικό κόσμο της ανάγνωσης .
Έχετε δει πώς διδάσκεται η έκθεση πλέον;
Τα συγκεκριμένα μονοπάτια και τους κανόνες που πρέπει πιστά και δίχως απόκλιση που επιβάλλεται να ακολουθούν οι μαθητές;
Πού είναι η ελευθερία της δημιουργικότητας, όταν ελευθερία και δημιουργικότητα συνθέτουν το ένα το άλλο;
Σε κανένα σχολείο και πουθενά στην κουλτούρα του ο έλληνας δεν οδηγείται προς την αγάπη για την λογοτεχνία, το βιβλίο και τελικά την ουσιώδη μάθηση και την καλλιέργεια ψυχής και πνεύματος.
Τα καφέ και τα μπαρ πληθαίνουν σε κάθε στροφή της πατρίδας μας, κάθε τετράγωνο περιέχει τουλάχιστον δέκα από αυτά αλλά τα βιβλιοπωλεία μαραζώνουν.
Κι όχι, μην με παρεξηγήσει κανείς εφόσον είμαι λάτρης του καλού καφέ και μιας απελευθερωτικής εξόδου αλλά πώς να θεωρήσω εαυτόν ευρωπαία, νοήμων, πολιτισμένη και ‘πλούσια’ εσωτερικά όταν δεν ξεφυλλίζω τουλάχιστον ένα βιβλίο τον μήνα ή έστω στους δυο μήνες;
Να μην μιλήσω και για το άλλο παράδοξο φαινόμενο που εμφανίστηκε εδώ και αρκετά χρόνια. Πληθαίνουν οι συγγραφείς και λογοτέχνες που όμως οι ίδιοι δεν ανήκουν στην σφαίρα των αναγνωστών.
Προφανώς υπάρχει η ανάγκη για αναγνώριση ή για το μοίρασμα κάποιων σκέψεων ή μιας ιδέας με το ευρύτερο κοινό και τους συνανθρώπους αλλά πώς να θεωρηθεί κανείς συγγραφέας όταν ο ίδιος απέχει της ανάγνωσης;
Τα συμπεράσματα δικά σας.
12. Μιλώντας για «πολιτισμό», τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει από την πλευρά της πολιτείας για τη φιλαναγνωσία;
Για αυτά υποτίθεται πως υπάρχουν υπεύθυνοι σύμβουλοι που πληρώνονται αδρά από την εκάστοτε κυβέρνηση. Εγώ θα έλεγα μάλλον να αλλάξει το σύστημα παιδείας από την βάση του ή αν υπάρχει ανικανότητα σε αυτόν τον τομέα να μιμηθούν κάποιο πιο επιτυχημένο σύστημα από το εξωτερικό, απλώς και μόνο υιοθετώντας κάποιους κανόνες.
12. Μιλώντας για «πολιτισμό», τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει από την πλευρά της πολιτείας για τη φιλαναγνωσία;
Για αυτά υποτίθεται πως υπάρχουν υπεύθυνοι σύμβουλοι που πληρώνονται αδρά από την εκάστοτε κυβέρνηση. Εγώ θα έλεγα μάλλον να αλλάξει το σύστημα παιδείας από την βάση του ή αν υπάρχει ανικανότητα σε αυτόν τον τομέα να μιμηθούν κάποιο πιο επιτυχημένο σύστημα από το εξωτερικό, απλώς και μόνο υιοθετώντας κάποιους κανόνες.
Τόσο δύσκολο είναι ακόμη και στο να μιμηθούμε κάτι το οποίο είναι εμφανώς επιτυχές;
13. Γιατί πιστεύετε ότι σήμερα οι λέξεις που χρησιμοποιούμε ως νεοέλληνες είναι μερικές δεκάδες μπροστά στον πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Σας ανησυχεί αυτό;
Γινόμαστε φτωχότεροι και δεν το καταλαβαίνουμε… μέρα με τη μέρα. Όπως ανέφερα και πριν οι λέξεις είναι τα μαθηματικά του σύμπαντος και η ελληνική γλώσσα και το αλφάβητο χτίστηκαν πάνω σε αυτά, κρύβουν τα μυστικά του, την επίτευξη του άνω στους αν-θρώπους, την ικανότητα της οξύνοιας του νου και του πνεύματος. Δυστυχώς με την γλώσσα μας να αργοσβήνει πίσω από αργκό και γκρίκλις, την απόσταση των νεοελλήνων και γενικότερα των ελλήνων από την ανάγνωση ελληνικών βιβλίων κλασικών και μη, η δυστοκία μας να κρατήσουμε ζωντανή την πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου, αυτή την λάρνακα γεμάτη πολιτισμό, αμβλύνεται.
14. Ποιους μεγάλους Έλληνες ή ξένους λογοτέχνες θαυμάζετε;
Το πρώτο όνομα που μου έρχεται πάντοτε στο μυαλό… Καζαντζάκης. Κούντζ, Μπροντέ, Διδώ Σωτηρίου, Τόλκιν, Πόε, Λουντέμη, Ελύτη, Τζειν Όστεν, Καβάφης… και πολλοί άλλοι.
15. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι των γραμμάτων πρέπει να βγαίνουν μπροστά , σε εποχές που οικονομικές και πολιτικές συγκυρίες κλονίζουν τα θεμέλια της κοινωνίας;
Οι άνθρωποι των γραμμάτων δεν είναι πολιτικοί αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αυτό τους εμποδίζει να εκφράζουν τις απόψεις τους ανοιχτά δίχως να φοβούνται μήπως θα δυσαρεστήσουν τον οποιοδήποτε. Τους θεωρώ περισσότερο εμπνευστές και συμβούλους, οραματιστές και ισορροπιστές παρά μπροστάρηδες σε πολιτικά γεγονότα. Οι άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων έχουν τον δικό τους μοναδικό τρόπο να επηρεάζουν συνειδήσεις και αυτό είναι μια βαριά κληρονομιά που πρέπει να την τιμούν και να την σέβονται, να την διαχειρίζονται με σύνεση.
16. Στην Ελλάδα ελάχιστοι συγγραφείς-λογοτέχνες βιοπορίζονται από την έκδοση των βιβλίων τους. Θεωρείτε ότι οι λογοτέχνες της επαρχίας στερούνται αυτής της δυνατότητας, ότι δηλαδή δεν είναι στο «κλεινόν άστυ» ή για άλλους λόγους;
Το γεγονός πως οι συγγραφείς λογοτέχνες δεν βιοπορίζονται από την έκδοση των βιβλίων τους έχει να κάνει με το πάμπτωχο ποσοστό αναγνωστικού κοινού της χώρας μας και δεν θα μιλήσω τόσο για τον οικονομικό παράγοντα εφόσον όλα στην ζωή είναι προτεραιότητες- και ο έλληνας δεν έχει μάθει να βάζει στις προτεραιότητες του το διάβασμα - όσο για την αδυναμία του να αγαπήσει το βιβλίο.
13. Γιατί πιστεύετε ότι σήμερα οι λέξεις που χρησιμοποιούμε ως νεοέλληνες είναι μερικές δεκάδες μπροστά στον πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Σας ανησυχεί αυτό;
Γινόμαστε φτωχότεροι και δεν το καταλαβαίνουμε… μέρα με τη μέρα. Όπως ανέφερα και πριν οι λέξεις είναι τα μαθηματικά του σύμπαντος και η ελληνική γλώσσα και το αλφάβητο χτίστηκαν πάνω σε αυτά, κρύβουν τα μυστικά του, την επίτευξη του άνω στους αν-θρώπους, την ικανότητα της οξύνοιας του νου και του πνεύματος. Δυστυχώς με την γλώσσα μας να αργοσβήνει πίσω από αργκό και γκρίκλις, την απόσταση των νεοελλήνων και γενικότερα των ελλήνων από την ανάγνωση ελληνικών βιβλίων κλασικών και μη, η δυστοκία μας να κρατήσουμε ζωντανή την πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου, αυτή την λάρνακα γεμάτη πολιτισμό, αμβλύνεται.
14. Ποιους μεγάλους Έλληνες ή ξένους λογοτέχνες θαυμάζετε;
Το πρώτο όνομα που μου έρχεται πάντοτε στο μυαλό… Καζαντζάκης. Κούντζ, Μπροντέ, Διδώ Σωτηρίου, Τόλκιν, Πόε, Λουντέμη, Ελύτη, Τζειν Όστεν, Καβάφης… και πολλοί άλλοι.
15. Πιστεύετε ότι οι άνθρωποι των γραμμάτων πρέπει να βγαίνουν μπροστά , σε εποχές που οικονομικές και πολιτικές συγκυρίες κλονίζουν τα θεμέλια της κοινωνίας;
Οι άνθρωποι των γραμμάτων δεν είναι πολιτικοί αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αυτό τους εμποδίζει να εκφράζουν τις απόψεις τους ανοιχτά δίχως να φοβούνται μήπως θα δυσαρεστήσουν τον οποιοδήποτε. Τους θεωρώ περισσότερο εμπνευστές και συμβούλους, οραματιστές και ισορροπιστές παρά μπροστάρηδες σε πολιτικά γεγονότα. Οι άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων έχουν τον δικό τους μοναδικό τρόπο να επηρεάζουν συνειδήσεις και αυτό είναι μια βαριά κληρονομιά που πρέπει να την τιμούν και να την σέβονται, να την διαχειρίζονται με σύνεση.
16. Στην Ελλάδα ελάχιστοι συγγραφείς-λογοτέχνες βιοπορίζονται από την έκδοση των βιβλίων τους. Θεωρείτε ότι οι λογοτέχνες της επαρχίας στερούνται αυτής της δυνατότητας, ότι δηλαδή δεν είναι στο «κλεινόν άστυ» ή για άλλους λόγους;
Το γεγονός πως οι συγγραφείς λογοτέχνες δεν βιοπορίζονται από την έκδοση των βιβλίων τους έχει να κάνει με το πάμπτωχο ποσοστό αναγνωστικού κοινού της χώρας μας και δεν θα μιλήσω τόσο για τον οικονομικό παράγοντα εφόσον όλα στην ζωή είναι προτεραιότητες- και ο έλληνας δεν έχει μάθει να βάζει στις προτεραιότητες του το διάβασμα - όσο για την αδυναμία του να αγαπήσει το βιβλίο.
Επίσης έχει να κάνει με την μεμονωμένη διαφήμιση που λαμβάνουν συγγραφείς – οι ίδιοι και οι ίδιοι συνήθως- από τους εκδότες, τις τοποθετήσεις, το τιράζ, την διάθεση, τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και τα έντυπα, ακόμη και τις βιβλομάδες και τους λεγόμενους διαχειριστές που ενσκήπτουν σε ένα- δυο, πέντε έργα.
Για να απαντήσω στο άλλο κομμάτι της ερώτησης, θεωρώ το λιγότερο ανοησία το να διαχωρίζει ένας εκδοτικός τους συγγραφείς του ανά περιφέρεια εφόσον στην συγγραφή, ο ‘εαυτός’ σου, εσύ, η ιδέα σου, βρίσκονται ήδη κλεισμένα μέσα σε ένα βιβλίο και φορτωμένα στις λέξεις, περιφέρονται στα βιβλιοπωλεία, δίνονται στους αναγνώστες, μοιράζονται απλόχερα, που σημαίνει πως δεν έχει σημασία το πού διαμένει με το κορμί ένας δημιουργός, πού βρίσκεται το ‘κρέας’ που τον αποτελεί, πέραν του γεγονότος πως οι αποστάσεις πλέον έχουν εκμηδενιστεί- όταν χρειάζεται η παρουσία τους συγγραφέα- χάρη στα λεωφορεία, τα τρένα, τα αυτοκίνητα και τα αεροπλάνα. Ζωντανά παραδείγματα οι συγγραφείς του εξωτερικού που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα μέρη που καταλήγουν τα βιβλία τους. Τώρα βέβαια, στην Ελλάδα όλα είναι στο τραπέζι που σημαίνει πως ίσως όσο πιο κοντά στο σημείο που κόβεται η πίτα βρίσκεται κανείς τόσο πιο εύκολα μπορεί να πάρει μεγαλύτερο κομμάτι.
17. Το διαδίκτυο βοηθάει στην ανάδειξη του έργου ενός λογοτέχνη;
Είναι ένα δυνατό εργαλείο και είναι το μόνο που διαθέτουν κάποιοι ποιητές, συγγραφείς και δημιουργοί, για να μπορέσουν να μοιραστούν την δουλειά και τις ιδέες τους με το ευρύ κοινό χωρίς αυτό να σημαίνει πως γίνονται θαύματα ή πως θα έχει πάντα το αποτέλεσμα που επιθυμεί.
18. Ανάμεσα σε ένα βιβλίο και σε ένα e-book τι θα διαλέγατε;
Ξεκάθαρα ένα βιβλίο. Θέλω να αγγίζω τις λέξεις, να μυρίζω το χαρτί, να απολαμβάνω το θρόισμα του καθώς το ξεφυλλίζω, να το βλέπω να στέκεται στην βιβλιοθήκη μου φορτωμένο από τα συναισθήματα που βίωσα διαβάζοντας το, έτοιμο να ανοιχτεί και πάλι, να μιλήσει από την αρχή.
17. Το διαδίκτυο βοηθάει στην ανάδειξη του έργου ενός λογοτέχνη;
Είναι ένα δυνατό εργαλείο και είναι το μόνο που διαθέτουν κάποιοι ποιητές, συγγραφείς και δημιουργοί, για να μπορέσουν να μοιραστούν την δουλειά και τις ιδέες τους με το ευρύ κοινό χωρίς αυτό να σημαίνει πως γίνονται θαύματα ή πως θα έχει πάντα το αποτέλεσμα που επιθυμεί.
18. Ανάμεσα σε ένα βιβλίο και σε ένα e-book τι θα διαλέγατε;
Ξεκάθαρα ένα βιβλίο. Θέλω να αγγίζω τις λέξεις, να μυρίζω το χαρτί, να απολαμβάνω το θρόισμα του καθώς το ξεφυλλίζω, να το βλέπω να στέκεται στην βιβλιοθήκη μου φορτωμένο από τα συναισθήματα που βίωσα διαβάζοντας το, έτοιμο να ανοιχτεί και πάλι, να μιλήσει από την αρχή.
19. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ;
Να γίνουν ταινία; Να φτάσουν σε όσο το δυνατόν περισσότερες αγκαλιές; Να μεταφραστούν; Όσες κι όποιες προσδοκίες είχα και για όλα τα υπόλοιπα πνευματικά μου παιδιά φυσικά.
20. Ποιο είναι το μήνυμά σας στους αναγνώστες μας και στους βιβλιόφιλους;
Οι λέξεις είναι ενέργεια. Να τις αγαπάτε, να τις χρησιμοποιείται σωστά, να τις διαχειρίζεστε με σύνεση, να διαβάζετε…
Σας ευχαριστώ!
***
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Γεωργία Κακαλοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζει στον Δήμο Δίου Ολύμπου Πιερίας, απ’ όπου και κατάγεται «Λεπτοκαρυά-Νέα Έφεσος» ενώ έχει ρίζες από Μικρά Ασία και Κρήτη.
Έχει κάνει σπουδές υγείας και μουσικής, ενώ έχει παρακολουθήσει μαθήματα εικαστικών τεχνών και υποκριτικής σε ερασιτεχνικό θέατρο της Κατερίνης, συμμετέχοντας σε πολλές παραστάσεις.
Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Μελωδία στη Θύελλα, Η Υπόσχεση και Όσα Αγαπήσεις θα ’ναι Ξένα, Ρόδα στην Καταιγίδα και Γράμματα από το Παρίσι .
Έχει γράψει συνολικά 13 μυθιστορήματα, πληθώρα ποιημάτων και άρθρα.
Ποιήματα και άρθρα της θα βρείτε στο blog της georgiakakalopoulou.blogspot.gr.
Άρθρα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί και στη διαδικτυακή εφημερίδα Mag Newspaper και στο διαδικτυακό πόρταλ Gangs Writer.
Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών Δίου και της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας. Είναι γραμματέας, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Επικοινωνία με τη συγγραφέα:
https://www.facebook.com/georgia.kakalopoulou
http://georgiakakalopoulou.blogspot.gr/
email:georgiakakal@yahoo.gr
***
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Γεωργία Κακαλοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζει στον Δήμο Δίου Ολύμπου Πιερίας, απ’ όπου και κατάγεται «Λεπτοκαρυά-Νέα Έφεσος» ενώ έχει ρίζες από Μικρά Ασία και Κρήτη.
Έχει κάνει σπουδές υγείας και μουσικής, ενώ έχει παρακολουθήσει μαθήματα εικαστικών τεχνών και υποκριτικής σε ερασιτεχνικό θέατρο της Κατερίνης, συμμετέχοντας σε πολλές παραστάσεις.
Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Μελωδία στη Θύελλα, Η Υπόσχεση και Όσα Αγαπήσεις θα ’ναι Ξένα, Ρόδα στην Καταιγίδα και Γράμματα από το Παρίσι .
Έχει γράψει συνολικά 13 μυθιστορήματα, πληθώρα ποιημάτων και άρθρα.
Ποιήματα και άρθρα της θα βρείτε στο blog της georgiakakalopoulou.blogspot.gr.
Άρθρα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί και στη διαδικτυακή εφημερίδα Mag Newspaper και στο διαδικτυακό πόρταλ Gangs Writer.
Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών Δίου και της Ένωσης Συγγραφέων Πιερίας. Είναι γραμματέας, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Επικοινωνία με τη συγγραφέα:
https://www.facebook.com/georgia.kakalopoulou
http://georgiakakalopoulou.blogspot.gr/
email:georgiakakal@yahoo.gr
