Η κατάθλιψη των ανθρώπων γιγαντώνεται, η υπομονή εξαντλείται, η αγωνία και ο φόβος για το σήμερα και αύριο πρυτανεύει. Η εικόνα μιας παγκόσμιας εμπόλεμης κατάστασης έχει αναστατώσει ψυχολογικά τον σύγχρονο και επηρμένο για την ιλιγγιώδη τεχνολογική πρόοδό του άνθρωπο. Πολλών χριστιανών η πίστη έχει κλονισθεί και ευλόγως αναρωτιούνται που είναι ο Θεός μας; Δεν βλέπει την αδικία, τον θρήνο, τα βάσανα και τον αφανισμό αθώων ακόμη και νήπιων παιδιών Του; Που είναι η Θεία Πρόνοια που διδαχθήκαμε ότι επαγρυπνεί και μεριμνά για τα κατ΄εικόνα και ομοίωση πλάσματά Του και το φυσικό τους περιβάλλον; Ερωτήματα εν πολλοίς αναπάντητα. Συνήθης απάντηση η φράση «Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου»[= ανεξιχνίαστο και ανεξερεύνητο το θέλημα του Κυρίου].
Όμως ο Χριστός μίλησε απλά και ξεκάθαρα προς τους μαθητές Του προειδοποιώντας τους τι τους περιμένει στο διάβα της επίγειας ζωής τους: «Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε εγώ νενίκητα τον κόσμον» [Ιω. 16,33] Να ξέρετε δηλ. ότι σε αυτόν τον κόσμο θα έχετε θλίψεις και βάσανα. Αλλά να έχετε θάρρος και να μη απελπίζεσθε, διότι εγώ νίκησα τον κόσμο. Επομένως αν πιστεύετε και εσείς μπορείτε να τον νικήσετε. Ο ίδιος ο Θεάνθρωπος υπέστη τα πάνδεινα. Αμφισβητήθηκε και διώχθηκε από την πολιτική και θρησκευτική ηγεσία. Χλευάσθηκε, μαστιγώθηκε και υπέστη μαρτυρικό θάνατο στο σταυρό από τους αχάριστους- ευεργετηθέντες.
Η Μ.Τεσσαρακοστή την οποία διανύομε προτρέπει στην άσκηση των αρετών της νηστείας, της προσευχής, της ελεημοσύνης, της υπομονής και της συμπαράστασης στον πλησίον μας, όπως αυτών των κατατρεγμένων από τον όλεθρο του πολέμου προσφύγων. Καιρός να τις εφαρμόσουμε.