"Ξαφνικά, το ραδιόφωνο σταμάτησε τη μουσική που μετέδιδε, και ανήγγειλε την είδηση ότι το καθεστώς του Μεταξά καλούσε πολίτες στα Προπύλαια, στο Πασαλιμάνι και στον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να παρακολουθήσουν την καύση των κομμουνιστικών βιβλίων και εντύπων, που δηλητηρίαζαν την ελληνική ψυχή.
Οι φανατισμένοι φασίστες νεολαίοι θα κραύγαζαν πως τα κομμουνιστικά βιβλία πρέπει να ριχτούν στις φλόγες, γιατί είναι μιάσματα και μολύνουν τη σκέψη. Το ποια βιβλία ή έντυπα ήταν κομμουνιστικά, ερμηνεύτηκε, κατά το δοκούν, από το καθεστώς. Ανακοίνωσαν πως στη φωτιά θα ρίχνονταν τα σχολικά βιβλία, όπως «Τα Ψηλά Βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, ο «Επιτάφιος» του Θουκυδίδη, η «Πολιτεία» του Πλάτωνα, ο Ξενοφώντας. Κι ακόμη, η «Ζωή εν τάφω» του Στρατή Μυριβήλη, έργα του Ανδρέα Καρκαβίτσα και του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Δεν θα γλύτωναν την πυρά τα συγγράμματα των Καρλ Μαρξ, η «Καταγωγή των ειδών» του Δαρβίνου, έργα του Σίγκμουντ Φρόιντ, του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, του Ανατόλ Φρανς, του Χάινριχ Χάινε, του Μαξίμ Γκόρκι, του Λέον Τολστόι, του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, του Γκαίτε. "
