«..Τριγυρίζουμε πάνω στο χιόνι με τις χλαίνες κοκαλιασμένες.
Ποτέ δεν βγήκε ο ήλιος σωστός απ’ τα υψώματα του Μοράβα,
Τρεκλίζω στον άνεμο χωρίς άλλο ρούχο,
διπλωμένος με το ντουφέκι μου,
παγωμένος και ασταθής.
(Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα
(Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα
στα ρυάκια της πατρίδας μου/
δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο)!