και δε βρίσκουμε μια λύση,
τώρα είναι η στιγμή να μην καταλάβουμε
αφήνοντας το χρόνο να κυλήσει.
Μη φοβηθείς να ζήσεις και να πληγωθείς
γιατί κι ο πόνος κάποτε χαρά δίνει,
πόνα πολύ, πόνα αρκετά,
μα να πονάς μόνο όσο πρέπει
γιατί ό,τι ζούμε συνοδεύεται από οδύνη.
Μιας και ο πόνος είναι ο δάσκαλος
κι ο έπαινος η δύναμη, το πείσμα και το θάρρος.
Και όταν πέσει η νύχτα,
σκοτεινή βροχή χιλιάδων ερωτήσεων,
μη δοκιμάσεις να δώσεις εσύ τις λύσεις
σε τόσα ερωτήματα που δεν έχουν τέλος
Κλείσε καλά τα μάτια και μέσα σε βαθιά σιωπή,
στείλε ψηλά μια ευχή,
όποια και να ‘ναι, όποιος και να σαι,
με όποια θρησκεία κι αν ζεις.
Και στη σιωπή των σκέψεών σου
που κάποτε έπαψαν να τριγυρίζουν
θα ‘ρθει ξαφνικά η ξεκάθαρη απάντηση
των αποριών που πήγαν να σε πνίξουν.
Κι αυτή η απάντηση, όσο κι αν σε βαραίνει,
λέγεται: υπομονή.
Τώρα το ξέρεις, ξέρεις την απάντηση,
κοιμήσου γαλήνια.
Και το παραμύθι δεν τελείωσε
ODIN DUPEYRON
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΛΕΝΤΗΣ