που μόλις είχα κάψει τα χαρτιά μου
κι ήταν τα χέρια μου γεμάτα στάχτες
που μόλις είχα κάψει την καρδιά μου
Σε μια ζωή που κύλησε στα πάθη
το πάθος έφερες το πιο μεγάλο:
να σ ‘αγαπώ, να σ ‘αγαπώ και πάλι
να σ ‘ αγαπώ κι ύστερα τίποτ ’άλλο!
Δεν έπρεπε όλα να ‘ρθουν καθώς ήρθαν
και να’ χω πει τη σκληρή λέξη: «Φτάνει»
Δεν έπρεπε να ‘ρθεις αυτήν την ώρα
που μόλις είχα κι εγώ πεθάνει
Αντώνης Σαμαράκης, «Εις λεύκωμα κόρης»
CoverPhoto: Lorenzo Mattotti