Επιμέλεια:
Θεοχάρης Μπικηρόπουλος
Η μορφή της σημερινής Κατερίνης έχει αλλάξει, άρδην, σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες. Θα τολμούσα να πω πως κάθε δήμαρχος, με τις παρεμβάσεις του, άλλαξε την Κατερίνη, σύμφωνα με τις μελέτες, τα σχέδια και τους οραματισμούς του. Ή με τις παρεμβάσεις των πολιτών. Ναι, και οι πολίτες διεκδικούσαν αυτό που θεωρούσαν σωστό και λειτουργικό για τη ζωή τους.
Στη Γεωργάκη Ολυμπίου, το 1988 δεν υπήρχε ακόμη πεζόδρομος, άρχισαν να "ξεφυτρώνουν" ένα -ένα καφέ και στέκια, θαρρείς και οι ιδιοκτήτες τους είχαν προβλέψει τι θα γίνεται σήμερα, στον ίδιο δρόμο.!!!
Η κ ΝΟΠΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ ήταν η πρώτη γυναίκα που ξεκίνησε τη λειτουργία, καφέ-Κρεπερύ, στη θέση που είναι σήμερα το ΚΑΡΤΕΛ.
Ηταν ίσως από τα πρώτα στέκια της πόλης που είχα...στέκι. Στη συνέχεια άλλαξε ιδιοκτήτη, το πήρε ένα ζευγάρι ο ΚΩΣΤΑΣ και η ΕΦΗ και ακολούθως έφτασε στα χέρια του Γ. Μπατσίλα -Τ. Ιωαννίδη, με το γνωστό BITTER LEΜΟΝ, για να φτάσουμε στο 2021 με τη μορφή που έχει σήμερα και το ΚΑΡΤΕΛ του Γιώργου Μπατσίλα αλλά και η Γ. Ολυμπίου...!
Αυτό το μικρό κομμάτι, από το -σημερινό- άγαλμα του ήρωα Γεωργάκη Ολυμπίου, ως το τυπογραφείο του Άρη Τσουπλή, οι ένοικοι ή ιδιοκτήτες των καταστημάτων διεκδικούσαν να γίνει πεζόδρομος.
Το 1988 αυτό το "κομμάτι" δρόμου από την Πλατεία ελευθερίας λειτουργούσε το πρωί κανονικά ως δρόμος κυκλοφορίας και από το μεσημέρι που έκλειναν τα καταστήματα, σταματούσε η κυκλοφορία των αυτοκινήτων.
Η Νόπη Κωνσταντινίδου τότε μπορούσε να σερβίρει καφέ και κρέπες, στη μέση του δρόμου, αφού με μεγάλες γλάστρες, και τραπεζάκια έξω, "έκλεινε" η κυκλοφορία για τα οχήματα!
Το καλοκαίρι του 1988, είχε μάλιστα σταθμεύσει μπροστά στην ΚΡΕΠΕΡΥ το αυτοκίνητο του "Ιππότη της ασφάλτου", ο γνωστός... ΚΙΤ, και φωτογραφιζόταν οι νέοι της Κατερίνης με το λαμπερό αυτοκίνητο του αμερικάνικου σήριαλ που έκανε θραύση τότε στην ελληνική τηλεόραση!!!
Η Νόπη Κωνσταντινίδου θυμάται από εκείνη την εποχή ότι ήταν το πρώτο στέκι που δεν είχε κουρτίνες και στην αρχή οι συμπολίτες μας, επειδή δεν ήθελαν να τους βλέπουν οι περαστικοί, δεν αισθανόταν άνετα, αλλά η θέση της Κρεπερύ ήταν ιδανική για μια στάση, ένα καφέ και μια κρέπα πριν ή μετά τα ψώνια και τις δουλειές και σιγά σιγά καθιερώθηκε ως στέκι!!!
Η Νόπη Κωνσταντινίδου θυμάται από εκείνη την εποχή ότι ήταν το πρώτο στέκι που δεν είχε κουρτίνες και στην αρχή οι συμπολίτες μας, επειδή δεν ήθελαν να τους βλέπουν οι περαστικοί, δεν αισθανόταν άνετα, αλλά η θέση της Κρεπερύ ήταν ιδανική για μια στάση, ένα καφέ και μια κρέπα πριν ή μετά τα ψώνια και τις δουλειές και σιγά σιγά καθιερώθηκε ως στέκι!!!
Στέκι που έμελλε να γράψει και γράφει ως χώρος/τόπος, ιστορία και σήμερα.
Στη διαμάχη δημοτών-Νομαρχίας, να γίνει ή όχι πεζόδρομος το τμήμα αυτό, ο νομάρχης πρότεινε ως λύση τη συλλογή υπογραφών. Αν κατόρθωναν να μαζέψουν οι περίοικοι τουλάχιστον 100 υπογραφές, τότε θα γινόταν πεζόδρομος. Προφανώς ο τότε νομάρχης δεν πίστευε ότι θα συγκεντρωνόταν τόσες υπογραφές.
Στη διαμάχη δημοτών-Νομαρχίας, να γίνει ή όχι πεζόδρομος το τμήμα αυτό, ο νομάρχης πρότεινε ως λύση τη συλλογή υπογραφών. Αν κατόρθωναν να μαζέψουν οι περίοικοι τουλάχιστον 100 υπογραφές, τότε θα γινόταν πεζόδρομος. Προφανώς ο τότε νομάρχης δεν πίστευε ότι θα συγκεντρωνόταν τόσες υπογραφές.
Η Νόπη Κωνσταντινίδου, το πήρε "πάνω" της και σαν "τρελή" με έναν πρωτόγνωρο ενθουσιασμό, μάζευε υπογραφές!!!
"Νομίζω ότι ο ενθουσιασμός μου, ήταν αυτός που παρακινούσε τους συμπολίτες μου να υπογράψουν! Ίσως για να μη μου χαλάσουν το χατήρι..." μας είχε εκμυστηρευθεί η κ. Κωνσταντινίδου και ίσως δεν έχει άδικο, καθώς μια νεαρή κοπέλα, με διάπλατο λαμπερό χαμόγελο, όλο χάρη και ευγένεια, έπειθε με ...ευκολία για το αίτημά της!!
Αφού μαζεύτηκαν οι απαραίτητες υπογραφές, πάνω από 100, έγινε υπόμνημα, με δικηγόρο, την αμοιβή του 4.000 δραχμές, χαρτόσημα και όλα τα απαραίτητα έξοδα, [τα οποία πλήρωσε η Νόπη Κωνσταντινίδου ] και κατατέθηκε νομίμως το υπόμνημα στη Νομαρχία, που στεγαζόταν τότε στο συντριβάνι, εκεί που στεγάζεται σήμερα το φροντιστήριο ΜΑΡΑΣ.
Έτσι ξεκίνησε να λειτουργεί ως πεζόδρομος το πρώτο αυτό τμήμα της Γεωργάκη Ολυμπίου από την πλατεία Ελευθερίας, ως και το σημερινό Καρτέλ, τις απογευματινές ώρες.
Αυτή είναι η ιστορία του πρώτου πεζόδρομου της Κατερίνης. Το όνειρο της Νόπης έγινε πραγματικότητα με αγώνα και θυσίες!!!
Αφού μαζεύτηκαν οι απαραίτητες υπογραφές, πάνω από 100, έγινε υπόμνημα, με δικηγόρο, την αμοιβή του 4.000 δραχμές, χαρτόσημα και όλα τα απαραίτητα έξοδα, [τα οποία πλήρωσε η Νόπη Κωνσταντινίδου ] και κατατέθηκε νομίμως το υπόμνημα στη Νομαρχία, που στεγαζόταν τότε στο συντριβάνι, εκεί που στεγάζεται σήμερα το φροντιστήριο ΜΑΡΑΣ.
Έτσι ξεκίνησε να λειτουργεί ως πεζόδρομος το πρώτο αυτό τμήμα της Γεωργάκη Ολυμπίου από την πλατεία Ελευθερίας, ως και το σημερινό Καρτέλ, τις απογευματινές ώρες.
Αυτή είναι η ιστορία του πρώτου πεζόδρομου της Κατερίνης. Το όνειρο της Νόπης έγινε πραγματικότητα με αγώνα και θυσίες!!!
Σήμερα το "στενό της αμαρτίας" φιλοξενεί τα ωραιότερα στέκια της ΚΑΤΕΡΊΝΗΣ.
Στη Γ. Ολυμπίου χτυπάει η καρδιά της πόλης.
Το υπόμνημα με τις υπογραφές και τις λίγες φωτογραφίες που δημοσιεύουμε είναι ντοκουμέντα εκείνης της προσπάθεις, εκείνης της εποχής, το 1988...Τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια πριν...!
Στη Γ. Ολυμπίου χτυπάει η καρδιά της πόλης.
Το υπόμνημα με τις υπογραφές και τις λίγες φωτογραφίες που δημοσιεύουμε είναι ντοκουμέντα εκείνης της προσπάθεις, εκείνης της εποχής, το 1988...Τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια πριν...!
 |
| ΑΡΧΕΙΟ: Η υπογραφή του διαχειριστή του OlymposVoice.blogspot.com Θεοχάρη Μπικηρόπουλου, για την "πεζοδρομοποίηση" της οδού Γ. Ολυμπίου |
Η Νόπη Κωνσταντινίδου δεν παρέλειψε να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ:
 |
| Η Νόπη Κωνσταντινίδου |
*** ΟΠΟΙΟΣ διαθέτει φωτογραφίες από την ΚΡΕΠΕΡΥ της ΝΟΠΗΣ ή από τη φωτογράφιση με τον ΚΙΤ να μας τις στείλει να τις δημοσιεύσουμε!
το μειλ μας: mpikiropoulosxaris@gmail.com