-Μας αποδέχονται για αυτό που είμαστε, χωρίς να κρίνουν τον εαυτό μας για τα στοιχεία που δεν τους αρέσουν σε μας.
Αυτό που τους δυσαρεστεί στη συμπεριφορά μας, δεν το αποκρύπτουν αλλά το συζητούν μαζί μας, και εμείς το αλλάζουμε, αν θέλουμε και μπορούμε, γιατί νιώθουμε το ενδιαφέρον τους για μας.
Είμαστε βέβαιοι, δηλαδή, πως εκείνο που τους ενδιαφέρει δεν είναι η καλή τους εικόνα, στην οποία αν προσαρμοστούμε, θα γίνει πιο ακτινοβόλα, αλλά η έγνοια τους για μας.
Όταν κάνουμε λάθη, είναι δίπλα μας για να συζητήσουμε, εκφράζοντας την αποδοχή τους για μας.
Εμείς με τη σειρά μας, αν τα λάθη που κάναμε αφορούν στη σχέση, εκφράζουμε με ειλικρίνεια τη μεταμέλειά μας και δεν τα επαναλαμβάνουμε, γιατί μια σχέση αποδοχής και κατανόησης είναι πολύτιμη αλλά και σπάνια, οπότε την εκτιμάμε δίνοντάς της τη θέση που της αξίζει.
Νιώθουμε οικειότητα με τους ανθρώπους που μας αποδέχονται και τους αποδεχόμαστε.
-Μπορούμε να τους αποδεχτούμε, που οι συμπεριφορές τους είναι τέτοιες όπου αισθανόμαστε ότι συμπλέουμε στο ταξίδι μας και ότι στις τρικυμίες θα συνεχίσουμε να είμαστε μαζί, όχι αψηφώντας τους κινδύνους αλλά χέρι με χέρι σε αυτούς.
Αποδεχόμαστε εκείνους που το συναισθηματικό μοίρασμα μαζί τους μάς κάνει να ξεχνάμε τις διαφορές μας και η κατανόηση τους ομορφαίνει τη ζωή μας.
-Είναι μαζί μας στις δύσκολες στιγμές και οι οποίοι μας στηρίζουν όταν τους χρειαστούμε, ενώ οι χαρές μας είναι χαρές και για εκείνους, χωρίς να μονοπωλούν την αποκλειστικότητα σε αυτές.
– Ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας.
Μια σχέση δεν είναι απαραίτητο να ανταποκρίνεται σε όλες μας τις απαιτήσεις ή σε ανάγκες που δεν έχουν ικανοποιηθεί από παιδιά, γιατί αυτό είναι ναρκισσιστική ικανοποίηση. Είναι σημαντικό όμως να αισθανόμαστε πως οι ανάγκες της κατανόησης και της αποδοχής καλύπτονται και ότι ο άλλος δεν αδιαφορεί όταν τον χρειαζόμαστε.
Νιώθουμε οικειότητα με όσους σέβονται τον εαυτό τους και μοιράζονται
-Οι στόχοι μας είναι κοινοί και συνταξιδεύουμε σε αυτούς.
Εάν για παράδειγμα ο ένας έχει αποφασίσει πως αυτό που χρειάζεται στη ζωή του είναι ένα λιμάνι και ο άλλος επιθυμεί να απλωθεί στο πέλαγος, τότε οφείλουμε να δεχτούμε πως οι συγκυρίες δεν είναι οι πιο ευνοϊκές για μια πορεία που χρειάζεται το «μαζί» για να αναπτυχθεί.
-Είναι ικανοί για συναισθηματική ανταπόκριση.
Στη σχέση αυτό που την κάνει να ακμάζει και να διαρκεί είναι η αμοιβαιότητα στα συναισθήματα. Όταν ο ένας μόνο προσπαθεί και ο άλλος κρατά παθητική στάση, η σχέση δεν μπορεί να προχωρήσει, γιατί οι άνθρωποι αποξενώνονται μεταξύ τους.
-Σέβονται τον εαυτό τους και εμάς και δεν εκμεταλλεύονται αλλά μοιράζονται, δεν χρησιμοποιούν αλά ξεδιπλώνουν τα συναισθήματά τους και αλλάζουν στη συμπεριφορά τους ό,τι εμποδίζει την αγάπη.
Όταν σφάλλουν, εκφράζουν τη μεταμέλεια τους και δεν επαναλαμβάνουν το λάθος τους.
Συνειδητοποιούν ότι μια σχέση δένεται και ζυμώνεται στις δοκιμασίες της καθημερινότητας, μόνο όταν ο κορμός της τρέφεται από τον σεβασμό και ισχυροποιείται από αυτόν.
Νιώθουμε οικειότητα με όσους τολμούν στην αλήθεια τους και στην αλήθεια της σχέσης μας.
-Μπορούν να εμπιστευτούν τον εαυτό τους και κατ’ επέκταση τους ανθρώπους τους.
Η εμπιστοσύνη είναι καθοριστικός παράγοντας για μια σχέση. Ένας ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να εμπιστευτεί και να μην παρερμηνεύει κάθε σημάδι ως εγκατάλειψη ή ως απόρριψη.
Αν είμαστε εγκλωβισμένοι στους φόβους μας, μοιραία συνδεόμαστε με ό,τι προβάλουμε στους άλλους και όχι με τους ίδιους, βλέπουμε δηλαδή αυτό που φαντασιωνόμαστε πως υπάρχει και όχι την πραγματικότητα του άλλου.
Οι φόβοι μας δεν μας επιτρέπουν να δεσμευτούμε με την ασφάλεια του εαυτού μας και καταφεύγουμε σε φανταστικούς κόσμους, όπου αναλωνόμαστε εκεί και δεν μπορούμε να συνδεθούμε με την αλήθεια του άλλου.
Όσο πιο ελεύθεροι είμαστε, τόσο πιο ελεύθερη είναι και η επιθυμία μας για να αναλάβει την ευθύνη της δέσμευσης με αυτό που είναι ο άλλος στην αλήθεια του και όχι με αυτό που προβάλλουμε εμείς σε εκείνον.
-Τολμούν στην αλήθεια τους και στην αλήθεια της σχέσης μας, την οποία υποστηρίζουν με κάθε τρόπο τόσο στον εαυτό τους όσο και στους άλλους, αν χρειαστεί.
Επειδή έχουν επιτρέψει στον εαυτό τους να είναι διαφανείς στα συναισθήματά τους, στις σχέσεις τους με τους άλλους επιλέγουν την αυθεντικότητα.
Επιμένουν στη διαφάνεια σε όλες τους τις σχέσεις και αυτό δημιουργεί ασφάλεια και εμπιστοσύνη μεταξύ μας και κάνει τη σχέση να διαρκεί, γιατί νιώθουμε ευγνωμοσύνη που ανακαλύψαμε ο ένας στον άλλον το δώρο της ζωής.
ης Αγγελικής Μπολουδάκη*
* Η Αγγελική Μπολουδάκη είναι ιδιώτης Κοινωνική Λειτουργός στα Χανιά με ειδίκευση και μακροχρόνια εμπειρία στην ψυχοθεραπεία και στη συμβουλευτική ενηλίκων και εφήβων. Τέως στέλεχος του Κέντρου πρόληψης της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών Ν.Χανίων και τέως Εκπαιδευτικός Α.Τ.Ε.Ι. Συγγραφέας του βιβλίου ‘Μαμά, μπαμπά, δε με κοιτάξατε και χάθηκα’, Εκδόσεις Αραξοβόλι
Πηγή: enallaktikidrasi.com
https://www.o-klooun.com/anadimosiefseis/niothontas-oikeiotita?fbclid=IwAR1xyHrzGuH_-NPor4roNmynyfNYI4xjacRkgp_dC2YyukdXZXFIAIPVt40