που αποκοιμήθηκε, γυμνή,
στην αμμουδιά.
Τα ανοιχτά της σκέλη, διχάλα μαστιχόδενδρου,
π’ απ’ την πληγή του στάζει,
λαμπυρίζοντας, κόμπους κόμπους ο έρωτας.
Στη λόχμη των λαγόνων της
μπαινοβγαίνουν μελισσάκια•
φτιάχνουν το μέλι των φιλιών
στου εφηβαίου της γη μαλακή κηρήθρα.
(Από τη συλλογή «Πλησμονή οστών», εκδ. Μελάνι, 2018)