Είναι καταμεσήμερο της 14ης Ιουλίου 1992. Στο κέντρο της Αθήνας επικρατεί ζέστη. Ο υπουργός Οικονοµίας, Γιάννης Παλαιοκρασσάς, µόλις έχει ολοκληρώσει...
µια σειρά από ραντεβού και ετοιµάζεται να φύγει από το γραφείο του. Χαιρετά τους συνεργάτες που βρίσκονται στον προθάλαµο και κατεβαίνει στον δρόµο, προκειµένου να επιβιβαστεί στην ανοιχτόχρωµη θωρακισµένη υπηρεσιακή λιµουζίνα µάρκας Mercedes. Αγνωστα σε αυτόν πρόσωπα παρακολουθούν εδώ και µέρες το δροµολόγιό του: πότε µπαίνει στο κτίριο, πότε φεύγει και ποιο δροµολόγιο ακολουθεί συνήθως το υπουργικό όχηµα. Στη διασταύρωση των οδών Καραγιώργη Σερβίας και Βουλής, το βαρύ όχηµα επιχειρεί να πάρει την κλειστή στροφή. ∆εν είναι εύκολο, λόγω των παρκαρισµένων οχηµάτων. Στο τιµόνι βρίσκεται ο ίδιος ο υπουργός, ενώ στα καθίσµατα η σύζυγός του και η 14χρονη ανιψιά τους.
Την ώρα που έχει κόψει ταχύτητα και πάει να κάνει µανούβρα, ένας εκκωφαντικός θόρυβος συνταράσσει την περιοχή.
Σε κλάσµατα δευτερολέπτου σπάνε τα τζάµια των γύρω καταστηµάτων από το ωστικό κύµα, ξεπηδούν φλόγες, αρχίζουν να χτυπούν συναγερµοί και ο χώρος γεµίζει από πυκνό καπνό και σκόνη.
Ο υπουργός µε µισοκαµένη τη µια πλευρά του προσώπου και η συνοδεία του βγαίνουν αλαφιασµένοι από το όχηµα και προσπαθούν να καταλάβουν τι έχει συµβεί, πού οφείλεται η έκρηξη και εάν όντως στόχος του χτυπήµατος είναι το µέλος της κυβέρνησης. Η θωράκιση της λιµουζίνας, από την πλευρά του οδηγού, έχει υποστεί ζηµιές αλλά δείχνει να έχει αντέξει. Εκεί που πιστεύουν ότι την έχουν γλιτώσει φτηνά και κανείς δεν έχει πάθει κάτι σοβαρό, ακούγονται ουρλιαχτά από τη γωνία.
Ενας νεαρός βρίσκεται πεσµένος στο πεζοδρόµιο µπρούµυτα βουτηγµένος στο αίµα. Φοράει µπλε κοντοµάνικο µπλουζάκι, τζιν παντελόνι και η ηλικία του δεν δείχνει να ξεπερνάει τα 20. ∆εν κινείται. Κόσµος µαζεύεται γύρω του και δεν ξέρει τι θα µπορούσε να κάνει προκειµένου να τον βοηθήσει. Κάποιοι δεν τολµούν να ζυγώσουν, φοβούµενοι για το θέαµα που θα αντικρίσουν. Βλέποντας όµως το αποτρόπαιο θέαµα, ξεσπούν σε κλάµατα.
Ο Θάνος Αξαρλιάν, ένας φοιτητής ηλικίας µόλις 20 ετών, είχε φύγει από το κοσµηµατοπωλείο της οικογένειάς του, όπου βοηθούσε για να εξασφαλίζει ένα χαρτζιλίκι, και πήγαινε σε µια εξωτερική δουλειά. Τώρα είχε τραυµατιστεί θανάσιµα από θραύσµατα ρουκέτας καθώς είχε την ατυχία να βρεθεί στο λάθος σηµείο τη λάθος στιγµή. Αµέσως ειδοποιείται ασθενοφόρο, αλλά µόλις οι γιατροί τού παίρνουν τον σφυγµό αντιλαµβάνονται ότι είναι πλέον αργά. Ο Παλαιοκρασσάς σοκαρισµένος δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Καταλαβαίνει ότι οι δράστες είχαν βάλει στο στόχαστρο αυτόν, αλλά αυτό που έχει συµβεί είναι να χάσει τη ζωή του ένα αθώο αγόρι. ∆ιακατέχεται από αυτό το αίσθηµα ενοχής, πως έχει συµβάλει στον θάνατο του άλλου, χωρίς όµως να φταίει.
Το σημείο της επίθεσης στη διασταύρωση των οδών Καραγιώργη Σερβίας και Βουλής (Eurokinissi/Χρήστος Μπόνης))
ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΙΑΚΡΙΝΕΤΑΙ ο "γιατρός", ο αείμνηστος βουλευτής Πιερίας, Αθανάσιος Βελίκης,
ο οποίος βρέθηκε στον τόπο της τρομοκρατικής επίθεσης λίγα δευτερόλεπτα μετά, καθώς κατέβαινε από ταξί, πηγαίνοντας στο Υπουργείο Οικονομικών. Ήταν ο πρώτος που έσπευσε να παράσχει πρώτες βοήθειες στον άτυχο Αξαρλιάν-όπως διακρίνεται και στις φωτογραφίες. Ήταν όμως αργά για τον 20χρονο...
Ο Θανάσης Βελίκης περιέγραφε συγκλονισμένος εκείνες τις στιγμές.
ο οποίος βρέθηκε στον τόπο της τρομοκρατικής επίθεσης λίγα δευτερόλεπτα μετά, καθώς κατέβαινε από ταξί, πηγαίνοντας στο Υπουργείο Οικονομικών. Ήταν ο πρώτος που έσπευσε να παράσχει πρώτες βοήθειες στον άτυχο Αξαρλιάν-όπως διακρίνεται και στις φωτογραφίες. Ήταν όμως αργά για τον 20χρονο...
Ο Θανάσης Βελίκης περιέγραφε συγκλονισμένος εκείνες τις στιγμές.
https://olymposvoice.blogspot.com/