Κρατήστε την σημαία πριν πέσει κάτω»
Ήταν μια ημέρα μνήμης. Ήταν η ημέρα που έπρεπε να θυμηθούμε πώς ο διχασμός οδηγεί σε... καταστροφές. Σαν την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Ήταν όμως και μια ημέρα ελπίδας. Μια ημέρα κατά την οποία οι γενιές των Ελλήνων αγκαλιάσθηκαν γύρω από την σημαία. Στην Μητρόπολη των Αθηνών.
Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο αντιπρόεδρος Παναγιώτης Πικραμμένος στην επιμνημόσυνη εκδήλωση τιμής για τους πεσόντες του πραξικοπήματος του 1974 και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Δίπλα του, σημαιοφόρος μια 15χρονη μαθήτρια από την Μεγαλόνησο. Κοντά τους ο βουλευτής Θεόδωρος Ρουσσόπουλος, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης και άλλοι επίσημοι κρατώντας όλοι τις προβλεπόμενες αποστάσεις.
Μπορεί να ήταν η συγκίνησις της στιγμής, μπορεί η ζέστη, μπορεί όλα μαζί, αλλά η νεαρή σημαιοφόρος αισθάνθηκε τις δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν. Έτοιμη να λιποθυμήσει εστράφη στον αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως με μια αγωνία. Να μην πέσει κάτω η σημαία. Δεν ζήτησε βοήθεια για την ίδια. «Να σας δώσω τη σημαία να την κρατήσετε να μην πέσει» είπε στραμμένη προς τον κ. Πικραμμένο. Και αυτός κράτησε την σημαία λέγοντας τις δύο λέξεις που μπορεί ένας γνήσιος Έλλην να πει σε μια τέτοια στιγμή: «Τιμή μου». Γιατί είναι τιμή να κρατά κανείς την σημαία.
Ήταν μια στιγμή στην οποία αποτυπώθηκε η πιο γνήσια έκφρασις πατριωτισμού, ταυτοχρόνως από τον πολιτικό που είχε πριν πολυετή υπηρεσία σε έναν ακρογωνιαίο θεσμό του Κράτους και από την μαθήτρια που ξεκινά τώρα την πορεία της και μαζί με τους συνομηλίκους της αποτελούν την ελπίδα για τον μέλλον του έθνους. Του έθνους που είναι ένα και αδιαίρετο, από την Κέρκυρα μέχρι και την Κύπρο.
Αργότερα, κατά την τελετή καταθέσεως στεφάνου στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου, ο Παναγιώτης Πικραμένος έδειξε την ανθρώπινη πλευρά επιδεικνύοντας ενδιαφέρον να βεβαιωθεί πως η μικρή μαθήτρια είναι καλά. Ένα πατρικό ενδιαφέρον για μια εκπρόσωπο της νέας γενιάς που πρωταρχικά έδειξε την αγάπη της προς όλα όσα η σημαία εκπροσωπεί. Την πατρίδα, τα ιδανικά και την ιστορία της φυλής. Ακτίνα αισιοδοξίας χαρακτήρισε ο ίδιος την στάση αυτή της μαθήτριας.
Με τέτοια αισθήματα ομίλησε για την επέτειο της εισβολής:
«Σήμερα 46 χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο ανακαλούμε στην μνήμη μας τους πεσόντες για την ελευθερία και τους απονέμουμε την τιμή που τους αξίζει. Ο αγώνας και τα ονόματά τους δεν πρόκειται να ξεχαστούν ποτέ. Η Ελλάδα δεν αποδέχεται και ουδέποτε πρόκειται να αποδεχθεί τις συνέπειες της τουρκικής εισβολής του 1974 αλλά και κάθε προκλητικής ενέργειας της γείτονος. Η πλήρης εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου γίνεται σήμερα ακόμα πιο επιτακτική, καθώς η Τουρκία κλιμακώνει τις παράνομες διεκδικήσεις της και προκαλεί απροσχημάτιστα με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Η Τουρκία ενεργεί προκλητικά και ανιστόρητα. Όπου όμως και αν κοιτάξει ο Πρόεδρός της, στην Ανατολική Θράκη, τον Πόντο, την Ιωνία, τη Μικρά Ασία, τα παράλια της Μέσης Ανατολής και μέχρι πέρα από την Αλεξάνδρεια και την Καρχηδόνα, όπου και αν στρέψει το βλέμμα του, θα «σκοντάψει» στην Αρχαία Ελλάδα και την Ορθοδοξία. Η Ελλάδα δεν θέλει να ξαναγράψει την Ιστορία, δεν πρόκειται όμως ποτέ να την ξεχάσει. Θα διαφυλάξει την πίστη και τις παραδόσεις της. Κανείς «Αττίλας» δεν μπορεί να αλλάξει την Ανθρωπότητα και την Ιστορία. Με ενότητα και αποφασιστικότητα, τιμούμε τους ήρωες που θυσιάστηκαν για να αποκρουστεί η τουρκική εισβολή και αξιοποιώντας τις διεθνείς συμμαχίες μας, αντιμετωπίζουμε τη νέα τουρκική προκλητικότητα».
«Η οδύνη παραμένει αμείωτη» τόνισε στο δικό της μήνυμα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου συνέχισε: «Τη φετινή θλιβερή επέτειο της 20ης Ιουλίου βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία πρωτοφανώς κλιμακούμενη και διευρυνόμενη τουρκική επιθετικότητα, η οποία εκδηλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου».
«Σαράντα έξι χρόνια από την τουρκική εισβολή, η πληγή της Κύπρου εξακολουθεί να αιμορραγεί. Αλλά και τον ουρανό ολόκληρης της περιοχής συνεχίζουν, δυστυχώς, να σκεπάζουν όλο και περισσότερα σύννεφα προκλήσεων από τον ίδιο ένοχο», τονίζει σε μήνυμά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την θλιβερή επέτειο της τουρκικής εισβολής. Και συνέχισε: «Στην παράνομη κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους προστίθενται τώρα και αλλεπάλληλες επιθετικές ενέργειες, που αμφισβητούν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κινήσεις εκτός Διεθνούς Δικαίου, νάρκες στη σταθερότητα και την ασφάλεια στην Μεσόγειο. Αλλά και ανιστόρητες αποφάσεις, προσβολές στον παγκόσμιο πολιτισμό, όπως η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε απλό τέμενος».
Την ίδια στιγμή, στην Κύπρο όπου πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη, ο υπουργός Αμύνης Νίκος Παναγιωτόπουλος υπογράμμιζε: «Η Ελλάδα τηρεί αταλάντευτη στάση και έχει οικοδομήσει την εθνική στρατηγική Άμυνας και Ασφάλειας της στην επίκληση της διεθνούς νομιμότητας. Είμαστε αποφασισμένοι να προασπίσουμε την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αλλά και τα εθνικά συμφέροντα τόσο της χώρας μας όσο και του Κυπριακού Ελληνισμού. Η Κύπρος και η Ελλάδα άλλωστε, με αρραγή εθνική ομοψυχία, αντιμετωπίζουν και θα συνεχίσουν πάντοτε να αντιμετωπίζουν από κοινού τις διαρκείς προκλήσεις στα θέματα της άμυνας και ασφάλειας». Είναι ένα προσκλητήριο αυτό, προς όλους τους νέους του Ελληνισμού που δεν θα αφήσουν ποτέ την σημαία να πέσει.
εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ»
Ήταν μια ημέρα μνήμης. Ήταν η ημέρα που έπρεπε να θυμηθούμε πώς ο διχασμός οδηγεί σε... καταστροφές. Σαν την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Ήταν όμως και μια ημέρα ελπίδας. Μια ημέρα κατά την οποία οι γενιές των Ελλήνων αγκαλιάσθηκαν γύρω από την σημαία. Στην Μητρόπολη των Αθηνών.
Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο αντιπρόεδρος Παναγιώτης Πικραμμένος στην επιμνημόσυνη εκδήλωση τιμής για τους πεσόντες του πραξικοπήματος του 1974 και της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Δίπλα του, σημαιοφόρος μια 15χρονη μαθήτρια από την Μεγαλόνησο. Κοντά τους ο βουλευτής Θεόδωρος Ρουσσόπουλος, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης και άλλοι επίσημοι κρατώντας όλοι τις προβλεπόμενες αποστάσεις.
Μπορεί να ήταν η συγκίνησις της στιγμής, μπορεί η ζέστη, μπορεί όλα μαζί, αλλά η νεαρή σημαιοφόρος αισθάνθηκε τις δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν. Έτοιμη να λιποθυμήσει εστράφη στον αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως με μια αγωνία. Να μην πέσει κάτω η σημαία. Δεν ζήτησε βοήθεια για την ίδια. «Να σας δώσω τη σημαία να την κρατήσετε να μην πέσει» είπε στραμμένη προς τον κ. Πικραμμένο. Και αυτός κράτησε την σημαία λέγοντας τις δύο λέξεις που μπορεί ένας γνήσιος Έλλην να πει σε μια τέτοια στιγμή: «Τιμή μου». Γιατί είναι τιμή να κρατά κανείς την σημαία.
Ήταν μια στιγμή στην οποία αποτυπώθηκε η πιο γνήσια έκφρασις πατριωτισμού, ταυτοχρόνως από τον πολιτικό που είχε πριν πολυετή υπηρεσία σε έναν ακρογωνιαίο θεσμό του Κράτους και από την μαθήτρια που ξεκινά τώρα την πορεία της και μαζί με τους συνομηλίκους της αποτελούν την ελπίδα για τον μέλλον του έθνους. Του έθνους που είναι ένα και αδιαίρετο, από την Κέρκυρα μέχρι και την Κύπρο.
Αργότερα, κατά την τελετή καταθέσεως στεφάνου στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου, ο Παναγιώτης Πικραμένος έδειξε την ανθρώπινη πλευρά επιδεικνύοντας ενδιαφέρον να βεβαιωθεί πως η μικρή μαθήτρια είναι καλά. Ένα πατρικό ενδιαφέρον για μια εκπρόσωπο της νέας γενιάς που πρωταρχικά έδειξε την αγάπη της προς όλα όσα η σημαία εκπροσωπεί. Την πατρίδα, τα ιδανικά και την ιστορία της φυλής. Ακτίνα αισιοδοξίας χαρακτήρισε ο ίδιος την στάση αυτή της μαθήτριας.
Με τέτοια αισθήματα ομίλησε για την επέτειο της εισβολής:
«Σήμερα 46 χρόνια μετά την εισβολή στην Κύπρο ανακαλούμε στην μνήμη μας τους πεσόντες για την ελευθερία και τους απονέμουμε την τιμή που τους αξίζει. Ο αγώνας και τα ονόματά τους δεν πρόκειται να ξεχαστούν ποτέ. Η Ελλάδα δεν αποδέχεται και ουδέποτε πρόκειται να αποδεχθεί τις συνέπειες της τουρκικής εισβολής του 1974 αλλά και κάθε προκλητικής ενέργειας της γείτονος. Η πλήρης εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου γίνεται σήμερα ακόμα πιο επιτακτική, καθώς η Τουρκία κλιμακώνει τις παράνομες διεκδικήσεις της και προκαλεί απροσχημάτιστα με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Η Τουρκία ενεργεί προκλητικά και ανιστόρητα. Όπου όμως και αν κοιτάξει ο Πρόεδρός της, στην Ανατολική Θράκη, τον Πόντο, την Ιωνία, τη Μικρά Ασία, τα παράλια της Μέσης Ανατολής και μέχρι πέρα από την Αλεξάνδρεια και την Καρχηδόνα, όπου και αν στρέψει το βλέμμα του, θα «σκοντάψει» στην Αρχαία Ελλάδα και την Ορθοδοξία. Η Ελλάδα δεν θέλει να ξαναγράψει την Ιστορία, δεν πρόκειται όμως ποτέ να την ξεχάσει. Θα διαφυλάξει την πίστη και τις παραδόσεις της. Κανείς «Αττίλας» δεν μπορεί να αλλάξει την Ανθρωπότητα και την Ιστορία. Με ενότητα και αποφασιστικότητα, τιμούμε τους ήρωες που θυσιάστηκαν για να αποκρουστεί η τουρκική εισβολή και αξιοποιώντας τις διεθνείς συμμαχίες μας, αντιμετωπίζουμε τη νέα τουρκική προκλητικότητα».
«Η οδύνη παραμένει αμείωτη» τόνισε στο δικό της μήνυμα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου συνέχισε: «Τη φετινή θλιβερή επέτειο της 20ης Ιουλίου βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία πρωτοφανώς κλιμακούμενη και διευρυνόμενη τουρκική επιθετικότητα, η οποία εκδηλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου».
«Σαράντα έξι χρόνια από την τουρκική εισβολή, η πληγή της Κύπρου εξακολουθεί να αιμορραγεί. Αλλά και τον ουρανό ολόκληρης της περιοχής συνεχίζουν, δυστυχώς, να σκεπάζουν όλο και περισσότερα σύννεφα προκλήσεων από τον ίδιο ένοχο», τονίζει σε μήνυμά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την θλιβερή επέτειο της τουρκικής εισβολής. Και συνέχισε: «Στην παράνομη κατοχή ευρωπαϊκού εδάφους προστίθενται τώρα και αλλεπάλληλες επιθετικές ενέργειες, που αμφισβητούν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κινήσεις εκτός Διεθνούς Δικαίου, νάρκες στη σταθερότητα και την ασφάλεια στην Μεσόγειο. Αλλά και ανιστόρητες αποφάσεις, προσβολές στον παγκόσμιο πολιτισμό, όπως η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε απλό τέμενος».
Την ίδια στιγμή, στην Κύπρο όπου πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη, ο υπουργός Αμύνης Νίκος Παναγιωτόπουλος υπογράμμιζε: «Η Ελλάδα τηρεί αταλάντευτη στάση και έχει οικοδομήσει την εθνική στρατηγική Άμυνας και Ασφάλειας της στην επίκληση της διεθνούς νομιμότητας. Είμαστε αποφασισμένοι να προασπίσουμε την κυριαρχία και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, αλλά και τα εθνικά συμφέροντα τόσο της χώρας μας όσο και του Κυπριακού Ελληνισμού. Η Κύπρος και η Ελλάδα άλλωστε, με αρραγή εθνική ομοψυχία, αντιμετωπίζουν και θα συνεχίσουν πάντοτε να αντιμετωπίζουν από κοινού τις διαρκείς προκλήσεις στα θέματα της άμυνας και ασφάλειας». Είναι ένα προσκλητήριο αυτό, προς όλους τους νέους του Ελληνισμού που δεν θα αφήσουν ποτέ την σημαία να πέσει.
εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ»