«Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.»
Οδυσσέας Ελύτης
Ένα καράβι
μια ελιά
κι ένα αμπέλι
ξαναχτίζουν την Ελλάδα,
είπε ο μεγάλος Ποιητής.
Μα εσύ δεν άγγιξες τις χορδές του,
δεν πήρες την αγωνία του.
Πούλησες τον αέρα,
έσκισες τη γη,
έκαψες την βάρκα,
χάρισες τη ζωή σου.
Τα έδωσες όλα μισοτιμής.
Τους έκανες τη χάρη..
Άκουσες τα γλυκόλογα
που σου χάιδεψαν τα αυτιά.
Και μετά;
Για ποια πατρίδα θα μιλάς τώρα
ένθερμε πατριώτη
αφού μια σπίθα γης
δεν κράτησες για τα παιδιά σου;
Χωρίς δάκρυα
Σταμάτα πια να ρίχνεις δάκρυα.
Μπορείς να βγεις στο φως.
Πιστεύεις πώς όλα σε κυκλώνουν
και αδυνατώντας παραιτείσαι.
Δώσε μια σπρωξιά.
Πάντα θα υπάρχει
μια λεπτή κλωστή
που μπορείς να την ξηλώσεις
για να ξεφύγεις.
Η ζωή είναι πάλη.
Εσύ πού είσαι;
Άφησε πίσω
τα θέλω των άλλων.
Δεν είσαι κανενός πιόνι.
Θυμήσου το.
