[Ο
Άρης κάθεται μόνος στο γωνιακό τραπέζι του καφενείου πίνοντας καφέ, πειράζοντας, μονολογώντας
ή βρίζοντας άλλοτε οργισμένα άλλοτε πειρακτικά τους γνωστούς θαμώνες του καφενείου]
ΑΡΗΣ: Όλοι οι ενεργοί πολίτες εδώ μαζευτήκαμε…!Με τα μανίκια σηκωμένα για την πρώτη γραμμή της μάχης. Επαναστάτες της στρογγυλής τραπέζης, αντάρτες πόλεων, ιππότες του γλυκού νερού,
λιοντάρια του εσπρέσο…!
[αλλάζει θέση και καρέκλα]
Πολύ ενδιαφέρουσα ζωή..!
[δυνατά προς τους θαμώνες]
Αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα, εεεεε… Ακούτε;[μονολογεί]
Ρε καλά μας κάνουν…!
Βρίσκουν και τα κάνουν αυτά… Μας καταστρέφουν κι εμείς αδιαφορούμε… Ποιός θα ενδιαφερθεί για μας, αφού εμείς οι ίδιοι αδιαφορούμε για εμάς, το μπελά μου μέσα…!