60 Schelbourne Road, Dublin
Αγαπημένη μου Νόρα. Ανακάλυψα ότι
αναστέναζα βαθιά χτες το βράδυ, καθώς έκανα
έναν περίπατο και σκεφτόμουν ένα παλιό τραγούδι που είχε γραφτεί τριακόσια χρόνια πριν από τον Άγγλο βασιλιά Ερρίκο Η’ – έναν βάναυσο και λάγνο βασιλιά. Το τραγούδι είναι τόσο γλυκό και φρέσκο και μοιάζει να πηγάζει από μια τόσο απλή, θλιμμένη καρδιά, που σ’ το στέλνω, ελπίζοντας να σ’ ευχαριστήσει. Είναι παράξενο από τι λασπερές λακκούβες μπορούν να αντλήσουν οι άγγελοι το πνεύμα της ομορφιάς. Τα λόγια εκφράζουν με μεγάλη λεπτότητα και μουσικότητα την αόριστη και αποκαμωμένη μοναξιά που νιώθω. Είναι τραγούδι γραμμένο για λαούτο.
JIM
Τραγούδι
Α, οι στεναγμοί που την καρδιά μου πνίγουν
Με θλίβουν, με κεντούν θανατερά
Του χωρισμού οι οδύνες με συντρίβουν
Για πάντα, αγαπημένη, έχε γεια.
Ήθελα μοναχά να την κοιτάζω
Και να τη σφίγγω σε ζεστή αγκαλιά
Έρημος τώρα πια διπλοστενάζω
Αντίο, χαρά μου, καλωσήρθες, μοναξιά!
Κι αν έστω η λήθη ερχόταν μια στιγμή
(αν έστεργε ο Θεός που όλα τα δίνει!)
Άλλη χαρά δεν θα συγκρίνονταν μ ‘αυτήν
Να’ ρθεί και την καρδιά μου ν’ αλαφρύνει.
ΕΡΡΙΚΟΣ Η’
ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΝΟΡΑ
ΤΖΕΗΜΣ ΤΖΟΫΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ
Εικόνα: http://www.frockflicks.com/wtf-the-tudors/