1 κιλό γάλα αντίστοιχα σε 1 κιλό πλιγούρι (πλιγούρι είναι σιτάρι, πλυμένο, ψιλοκομμένο σε μηχανή όπως
κόβεται ο καφές).
Βράζουμε το γάλα και ρίχνουμε το πλιγούρι μόλις κοχλάσει,
το ανακατεύουμε, φουσκώνει και σβήνουμε τη φωτιά πριν αρχίσει να κολλάει.
Όταν κρυώσει το περνάμε από κόσκινο και γίνεται μικρά κομματάκια κόκκων.
Το απλώνουμε μερικές ημέρες σε ένα τραπέζι να στεγνώσει και τον βάζουμε σε βάζα κλεισμένα αεροστεγώς…
«Και πως τον μαγειρεύουμε αυτόν τον τραχανά μάνα;Δεν τον γράφεις. Για πες μου»
Έπιασε το μολύβι και περίμενε.
« Αυτός ο τραχανάς όταν τον βράζουμε να τον κάνουμε σουπίτσα,
γίνεται πιο νόστιμος αν προσθέσουμε έξτρα γάλα στο βράσιμό του.
Γεμίζουμε μια κατσαρόλα νερό ανάλογα με τις μερίδες που θέλουμε. Αφήνουμε το νερό να κοχλάσει.Μόλις κοχλάσει ρίχνουμε την ποσότητα του τραχανά που θέλουμε, χαμηλώνουμε τη φωτιά και ανακατώνουμε.
Όταν αρχίζει να πηχτώνει, ρίχνουμε το έξτρα γάλα, λίγο λάδι.
Όταν σβήσουμε, ρίχνουμε το τυρί και το λάδι και η σουπιτσα τραχανά είναι έτοιμη για σερβίρισμα»."
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου, Ο ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗ ΓΟΡΓΟΝΑ -Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ
ΚΑΤΕΡΙΝΗ
ΙΑΝΟΣ
