και με τρία πόδια σεργιανίζοντας
στις έρημες απλωσιές
του βραδινού,
έτσι εθώριασε η αιώνια σφίγγα
τον παραλλαγμένο αδελφό της,
τον άντρα,
και το βράδυ ήρθε κάποιος
πού έλυσε τον γρίφο,
ενεός της εικόνας της φριχτής
στον καθρέφτη,
της ανάκλασης της παρακμής
και της μοίρας του.
Είμαστε Οιδίποδες
και μʼ ένα τρόπο αναλλοίωτο
το μεγάλο
και τρισυπόστατο τέρας,
ό,τι θα γίνουμε
και ό,τι γινήκαμε.
Η όψη
της μορφής της άφατης
του Είναι μας
θα μας είχε συντρίψει.
το έλεος του Θεού
μας χάρισε τη μετάβαση
και τη λησμονιά.
“Ο Οιδίποδας και το αίνιγμα”
Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899-1986)
Χόρχε Λουίς Μπόρχες (1899-1986)
Το αίνιγμα της Σφίγγας που φρουρούσε τη Θήβα όταν πρωτοπήγε ο Οιδίποδας -του Σοφοκλή- και μόνο αυτός το έλυσε χωρίς να ξέρει ότι λύνοντας το επιβεβαίωνε οτι “το πεπρωμένον φυγήν αδύνατον”, ήταν: Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία;».
Η απάντηση είναι: Ο άνθρωπος…