Δυο λόγια για το βιβλίο, Ο ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗ ΓΟΡΓΟΝΑ.[+ΦΩΤΟ]

Ο τίτλος είναι αλληγορικός, δείτε το εξώφυλλο …Συγγραφικά είναι το 12 βιβλίο μου.
Μετά από τις επιστημονικές μελέτες, την
ποίηση και τα θεατρικά, ήρθε η ώρα για το μυθιστόρημα...

Για να τα αναφέρω με τη σειρά ως γεγονότα, από την ποίηση ξεκίνησα και συνέχισα με το θέατρο και από το θέατρο μπήκα στο  μυθιστόρημα..

Έχουν πει βέβαια ότι ο θεατρικός λόγος οδηγεί ασφαλέστερα και καλύτερα στο μυθιστόρημα, για όσους έχουν ασχοληθεί με όλα τα είδη της λογοτεχνίας.

Προσωπικά πιστεύω ότι η ποίηση έπαιξε και παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη συγγραφή. Γιατί όταν προσπαθείς με λέξεις να δημιουργήσεις εικόνες ή να στείλεις μηνύματα δύσκολα θα περάσεις από τον συμπυκνωμένο λόγο στον πληθωρισμό ενός μυθιστορήματος 650 σελίδων .

Μάλιστα τα χαικού με την 17σύλλαβη χαρακτηριστική γραφή  με την ουσία των λέξεων λακωνικά αποδίδεις εικόνες.

Ήρθε η ώρα να φύγω από το συμπυκνωμένο λόγο και να περάσω στο μυθιστόρημα.

 Το βιβλίο αυτό το έγραψα τα τελευταία 5 χρόνια παράλληλα με τα άλλα 4 που εκδόθηκαν, 1 στην Ιταλία και 3 ακόμη από τον οίκο ΟΣΤΡΙΑ ….

Πρόκειται για ένα  μυθιστόρημα  που δεν είναι απλά μια ιστορία, ένα παραμύθι…

2 είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές. 

Ο Αχιλλέας Λεβεντόπουλος  και η Χρυσάννα Δούκα.

 Ονόματα με πολλούς συμβολισμούς,  με focus  κυρίως στον Αχιλλέα Λεβεντόπουλο  που δεν είναι ένα μόνο πρόσωπο αλλά πολλά που διαθέτουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά  και τα ωραία στοιχεία που συνθέτουν έναν σχεδόν ιδανικό χαρακτήρα. Η ιστορία δεν είναι μια ιστορία με αρχή μέση ανατροπή και τέλος.

Είναι πολλές ιστορίες μαζί  στην περιπέτεια της ζωής, σε όλες τις εκφάνσεις της, στις 4 δεκαετίες από το 1994 ως το 2032 μΧ, με μια προφητική δόση στα μελλούμενα.

Να υπογραμμίσω ότι οι ιστορίες που ζει ο Αχιλλέας  δεν είναι βιωματικές, είναι  ιστορίες που παρατηρούμε, που βλέπουμε γύρο μας, δίπλα μας, είναι άτομα που κυκλοφορούν στο σπίτι μας, στη δουλειά μας, στον περίγυρό μας, στο στέκι μας, στην πόλη μας. Είναι άνθρωποι της επαρχίας, άνθρωποι της πρωτεύουσας αλλά και άτομα για τα οποία έχουμε ακούσει μια ιστορία, που έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον να καταγραφεί ή να αναπαραχθεί...

Οι πράξεις οι ενέργειες οι συμπεριφορές τους, δεν περνάνε απαρατήρητες, ίσα- ίσα μαγνητίζουν το βλέμμα και τις σκέψεις μας, ίσως μας επηρεάζουν,  ή μας προβληματίζουν και μπορεί να  μας δημιουργούν ερωτήματα που αναζητούν απαντήσεις.

Είναι ιστορίες που έρχονται σα γεγονότα και περιστατικά  στη ζωή του, σε διαφορετικές συνθήκες, διαφορετικούς τόπους, με διαφορετικά ερεθίσματα,  όπως διαφορετικές είναι οι δεκαετίες της ζωής μας…

 Ο Αχιλλέας Λεβεντόπουλος είναι κάτι παραπάνω από τον μέσο όρο –αν υπάρχει- των ανθρώπων που περιστοιχιζόμαστε.

Είναι ένας άλλος Ζορμπάς, ατόφιος, σύγχρονος μα με συμπεριφορά άντρα παλιάς κοπής απέναντι στις γυναίκες, με αξίες, ιδανικά, ασυμβίβαστος, ακατάβλητος, που ζει τη ζωή έντονα  με πάθος, ξεπερνώντας τα ειωθότα.

Και αυτό είναι που τον καθιστά «μέτρο σύγκρισης» ζώντας και πράττοντας  όσα εμείς οι κοινοί θνητοί δεν τολμούμε η θα θέλαμε να ζήσουμε.

 Τα γεγονότα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν    «ακραία» είναι όλα αυτά που αποτελούν «μέτρο σύγκρισης» με τη συμβατική και αν θέλετε καθωσπρέπει ζωή, σοκάρουν, γίνονται μέτρο σύγκρισης με τις δικές μας αξίες και ηθική.

Όλοι οι μυθιστορηματικοί ήρωες ζουν όσα ζούνε οι άνθρωποι, με τη διαφορά ότι είναι σε πλεονεκτικότερη θέση να ζούνε και όσα εμείς οι κοινοί θνητοί δεν τολμούμε, γιατί φοβόμαστε ή μας φρενάρει ο χαρακτήρας μας, ή οι αρχές που μεγαλώσαμε, ο κοινωνικός περίγυρος, τα ταμπού.

Οι ήρωες που περνάνε μπροστά μας με την ανάγνωση του βιβλίου, μας καλούν νοητά στη θέση τους, ή δίπλα τους, παρακολουθούμε την πορεία τους, ζούμε την αγωνία και τις πράξεις τους, ταυτιζόμαστε, τους θαυμάζουμε, τους μισούμε, τους λυπούμαστε…
Κάποιες στιγμές ζηλεύουμε τους καλούς,

ζηλεύουμε  τους κακούς, τους αμαρτωλούς και  τους κολασμένους για όσα απολαμβάνουν χωρίς να φοβούνται τις συνέπειες…

Ίσως θα θέλαμε να είμαστε στη θέση τους, μπορεί και να τους αγαπήσουμε και να περιμένουμε  τη συγχώρησή  τους αν ξεστρατίσουν… Να ζητούμε την επιείκεια του ...συγγραφέα…!

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο αναγνώστης βιώνει  τις πράξεις τους, χωρίς συνέπειες.

Τον Αχιλλέα Λεβεντόπουλο ίσως τον ζηλέψουμε, ίσως τον λυπηθούμε, ίσως τον λατρέψουμε, ανάλογα  με τα κριτήρια μας.

Όπως και νάχει, είναι ένας άνθρωπος,  ξεχωριστός, αγωνιστής, ο οποίος τίποτα δεν πετυχαίνει αβασάνιστα, χωρίς κόπους και θυσίες.

Ανοίγει και κλείνει κύκλους, ώσπου αποφασίζει να κάνει νέα αρχή και να προσηλωθεί με ευλάβεια, στους στόχους και τα όνειρά του.

Διαπιστώνει ότι τίποτα δεν είναι όπως τα ονειρεύεται και τα προγραμματίζει. Μα επιμένει, παλεύει, μάχεται, ακολουθώντας τον καλό δρόμο, τίμιος και νομοταγής,  μέχρι που οι ανάγκη και οι ήττες τον βάλουν σε δοκιμασία, αν θα ξεστρατίσει ή όχι.

Θα κάνει την υπέρβασή του;

Θα περάσει στην απέναντι όχθη;

Μέσα στην περιπέτεια της ζωής έχει τελικό στόχο την ευτυχία.

Θα τη βρει;

Πως ορίζεται η ευτυχία;

Ποια είναι η ουσία της ευτυχίας;

Ο αναγνώστης παρακολουθώντας τη ζωή του Αχιλλέα από τα 14 ως τα 50 του ζει όλα όσα μπορούμε να ζήσουμε μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον που ζούμε.

·        Η εφηβεία

·        η ενηλικίωση

·        οι επιτυχίες  και οι αποτυχίες

·        η ζωή στην επαρχία και την πρωτεύουσα με ότι συνεπάγεται στα ερεθίσματα και τις παραστάσεις, τα υπέρ και τα κατά.

·        Ο πρώτος έρωτας, οι έρωτες, η αγάπη

·        Οι χαρές

·        Οι λύπες

·        Ο μόχθος

·        Η τύχη

·        Οι συγκυρίες

·        Η σκληρή δουλειά

·        Ο μόχθος

·        Οι ανάγκες

·        Η πολιτική

·        Τα μνημόνια

·        Η ελπίδα

·        Οι πλούσιοι και οι φτωχοί

·        Η καθημερινότητα

·        Η υγεία

·        Η αγροτιά

·        Η τύχη

·        Ο θεός

·        Η πίστη

·        Η ηθική

·        Η παρανομία

·        Οι αμαρτίες

·        Η φιλοσοφία

·        Η ωριμότητα

·        Ο θάνατος

·        Τα διλήμματα

·        οι  αντιθέσεις

·        Εσωτερικές και εξωτερικές συγκρούσεις

·        Ο γάμος

·        Τα παιδιά

·        Το διαζύγιο

·        Οι ανατροπές

·        Οι υπερβάσεις μας.

·        Οι αποφάσεις

Οι αποφάσεις είναι αυτές που σε κάθε στιγμή της ζωής μας, καθορίζουν το παρόν και το μέλλον και συχνά την ίδια μας τη ζωή.

 Είναι αυτές οι στιγμές που γινόμαστε σημαντικοί γιατί κρίνεται η ίδια μας η ζωή. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι αποφάσεις μας κρίνονται  από το αποτέλεσμα την ώρα του απολογισμού.

Σημασία όμως έχει κάθε φορά να μπορούμε να παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας… Όπως είχα γράψει στο πρώτο μου θεατρικό τη «βαλίτσα»: νέος είναι αυτός που στα 40, τα 50, τα 60 έχει τη δύναμη να κάνει νέα αρχή για να φτάσει στο όνειρο του.
Γιατί έχει ιδιαίτερη αξία, να μπορούμε να πούμε ότι ζήσαμε τη ζωή, ότι ήρθαμε στον κόσμο, πασχίσαμε να ζήσουμε αυτά που ονειρευτήκαμε στα 15, στα 18, στα 20, στα 25….Περάσαμε και αφήσαμε τα χνάρια μας…

Το ερώτημα είναι

 αυτό που ονειρευόμαστε στα 15, 18, στα 20, το πετυχαίνουμε; Ακολουθούμε τα όνειρά μας και αν όχι τι μας αλλάζει πορεία;

Ο Αχιλλέας είναι γεωπόνος γιατί  η γη είναι αυτή που μας θρέφει και η Πιερική γή είναι πλούσια  και εύφορη

Και είναι και ξενοδόχος…ασχολείται με τον τουρισμό!

ΑΥΤΟΙ είναι οι δυο πυλώνες της οικονομίας της Πιερίας.

Πολλές οι περιγραφές της Πιερίας, του Ολύμπου, το Φεστιβάλ Ολύμπου   …

Ο Κατερινιώτης θα φέρει εικόνες στο μυαλό του που τις γνωρίζει ένας ξένος μπορεί ακόμη να κανει και μια ανάβαση στον Όλυμπο στην πλευρά με τα λημέρια του Γιαγκούλα..!

Ο χρόνος δεν αναφέρεται, προσδιορίζεται με συμβολισμούς:
Γράφω για συναλλαγές με δραχμή….μετά με ευρώ…Μετά με αναφορές στο φεστιβάλ Ολύμπου, 30ο 37ο κλπ…
Και φυσικά το βιβλίο περιλαμβάνει δύο Σαρακατσάνικες συνταγές της μητέρας μου, για να μείνουν, τη παρασκευή τραχανά και το μαγείρεμα του και την παρασκευή τυριού -φέτας!
Αφού ζήσουμε πράγματα και καταστάσεις κάποτε έρχεται η στιγμή να σκεφτούμε τι είναι αυτό που μας κάνει ευτυχισμένους γιατί

« … πορευόμαστε στη ζωή  με το 2%.

2% είναι το ποσοστό της ευτυχίας μας στη ζωή…

Το λέω και το πιστεύω.

Όποιος λέει το αντίθετο λέει ψέματα.

1%  είναι όλα αυτά τα μικρά ή τα μεγάλα

που κατακτάμε και μας χαρίζουν ευτυχισμένες στιγμές

και 1% είναι η ευτυχία που μας χαρίζουν οι άλλοι.

Το υπόλοιπο 98% είναι πίκρες, βάσανα και αγωνίες».

Ολοκληρώνω  με την τελευταία φράση του βιβλίου:

«Για ένα όνειρο ζούμε.

 Για μια φαντασίωση.

 Για ένα παραμύθι.

 Για ένα πιστεύω.

Την αλήθεια την ξέρουμε… Αυτή είναι η ζωή»!

Ευχαριστώ πολύ όλους τους ομότεχνους που είναι απόψε εδώ. Είναι μεγάλη τιμή για ένα συγγραφέα να είναι μαζί του άλλοι συγγραφείς...

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ - ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ
ΣΕΙΡΑ: ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
ΤΙΤΛΟΣ: Ο ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΓΟΡΓΟΝΑ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ : ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ
ISBN : 978-960-604-337 -6
ΤΙΜΗ: 20,00 €
ΣΕΛΙΔΕΣ:656
ΣΧΗΜΑ:14Χ21

ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ....
Επίσης παραγγελίες από τον εκδοτικό οίκο ΟΣΤΡΙΑ στα τηλ 2112136882 και 2110122454 χωρίς έξοδα αποστολής....
STHN ΚΑΤΕΡΙΝΗ, ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΟΣΤΡΙΑ δίπλα από το ΑΛΛΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ...