Διαβάστε την συνέντευξη εδώ:
-Κ.Νουλέζα σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας, είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή η συνέντευξη που δίνετε για το site μου Speak Freely…
-Αποτελεί και για μένα ξεχωριστή τιμή η ευγενική πρόσκληση σας γι’ αυτό μετά χαράς ανταποκρίθηκα.
-Πώς πήρατε λοιπόν την απόφαση να ασχοληθείτε με τη δικηγορία; Τι είναι αυτό που σας κέρδισε;
–Όταν ήμουν μαθητής της έκτης τάξης του Δημοτικού υπερασπιζόμουν τους αδύναμους μαθητές που δεν είχαν καλές αποδόσεις στο σχολείο και δεχόντουσαν πειθαρχικά μέτρα γι’αυτό.Τότε εγώ, -αυτεπάγγελτα θα έλεγα-αντιδρούσα και παρέμβαινα. Έκτοτε κατάλαβα ότι πρέπει να είμαι υπερασπιστής γενικότερα των αδύναμων ανθρώπων γύρων μου.
-Έχετε καταφέρει ως σήμερα και είστε ένας από τους πιο επιτυχημένους δικηγόρους της Ελλάδος. Έχετε ασχοληθεί με πάρα πολλές υποθέσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Υπάρχει κάποια υπόθεση που την θυμάστε πιο έντονα;
–Επειδή θέλω πάντοτε στην επαγγελματική μου σταδιοδρομία να με διακρίνει πάνω απ’ όλα η μετριοπάθεια και η μετριοφροσύνη, θα έλεγα ότι είμαι ένας δικηγόρος περίπου 23 ετών, με μια ειδίκευση στο ποινικό δίκαιο,με πρόθεση να ασκώ πάντα τα υπερασπιστικά νομικά μου καθήκοντα ευσυνείδητα ευόρκως και πάντοτε προς το συμφέρον του εντολέα μου.Οι ποινικές υποθέσεις που χειρίστηκα απασχόλησαν έντονα την κοινή γνώμη.Πολλές φορές συγκέντρωσαν σχόλια αρνητικά και αποδοκιμασίας σε περιπτώσεις αδικημάτων που σχετίζονται με την αφαίρεση ζωής.Εννοώ αδικήματα που σχετίζονται με την γενετήσια ελευθερία και αξιοπρέπεια.Η υπόθεση που με συγκλόνισε περισσότερο και με άγγιξε σαν άνθρωπο,είναι η υπόθεση της ανθρωποκτονίας που διέπραξε πατέρας στην Αλεπού Κέρκυρας τον Ιανουάριο του 2019 ο οποίος κρίθηκε προσωρινά κρατούμενος γιατί αφαίρεσε την ζωή της 28χρονης μονάκριβης κόρης του.Θα λεγα μια φρικιαστική αποτρόπαια εγκληματική ενέργεια η οποία ακόμα δεν έχει αχθεί ενώπιων της δικαιοσύνης.Πιστεύω ότι θα δικαστεί τους επόμενους μήνες γιατί έχει εκδοθεί παραπεμπτικό βούλευμα του συμβουλίου πλημμελειοδικών Κέρκυρας και παραπέμπεται για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Αντιλαμβάνεστε πόσο δύσκολο είναι να υπερασπίζεσαι τον πατέρα δολοφόνο της κόρης του και απέναντι να έχεις τους συγγενείς και την μητέρα.Είναι μία υπόθεση που εκτός από την ψυχική κατάρρευση και συντριβή του πατέρα,προκαλεί ανάμεικτα πολύ αρνητικά συναισθήματα και είναι ιδιαίτερα δύσκολο να την χειριστείς όταν είσαι ο νομικός υπερασπιστής αυτού του δράστη.
-Μου έχουν δημιουργηθεί πολλές απορίες από την πρώτη στιγμή που άκουσα για αυτή την είδηση. Εσείς θεωρείτε πως υπάρχει περίπτωση να το έχει μετανιώσει αυτός ο άνθρωπος;
–Προχτές τον συνάντησα στις φυλακές Γρεβενών προκειμένου να συζητήσουμε ενόψει της επικείμενης δίκης και αυτό που μου είπε είναι: ‘’Δεν είχα αγγίξει ποτέ την κόρη μου,δεν σκεφτόμουν ποτέ ότι μπορώ να γίνω δολοφόνος του ίδιου μου του παιδιού’’.Δεν τον ενδιαφέρει πλέον η ζωή του,θέλει να τιμωρηθεί παραδειγματικά και αμείλικτα.Δεν επιζητά από τους λαικούς και φυσικούς δικαστές κανένα απολύτως ελαφρυντικό.Εγώ αυτό που έχω να σας πω,είναι πως αυτό το έγκλημα είναι στιγμής και θυμού.Δεν είναι προσχεδιασμένο και προμελετημένο.Χωρίς να αναζητώ την αναγνώριση ελαφρυντικών περιστάσεων για τον εντολέα μου,αυτό που έχω να πω για αυτή την πολύ δύσκολη ποινική υπόθεση -που εντάσσεται στα εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας και που πρέπει να τιμωρούνται αυστηρά- είναι ότι αυτός ο άνθρωπος τέλεσε αυτή την πράξη (γιατί ερευνήθηκε το στάτους της ψυχικής και πνευματικής του υγείας),προφανώς σε κατάσταση ψυχικής ορμής,θυμού και παροδικής θα έλεγα ψυχικής διαταραχής.Ο έρωτας και ο θυμός είναι παράγοντες αναγνώρισης τέτοιας κατάστασης που ανεξάρτητα αν θεμελιώνει λόγο αναγνώρισης ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84 ποινικού κώδικα όπως τροποποιήθηκε και ισχύει σίγουρα μειώνουν ή ακόμη έχουν τον καταλογισμό.
–Αυτό που θυμάμαι, από αυτή την υπόθεση, είναι πως αυτός ο άνθρωπος μετά την πράξη που τέλεσε προσπάθησε να κουκουλώσει τα πράγματα και έθαψε την κόρη του κάπου στον κήπο του σπιτιού του για να μην την βρουν..
-Αλήθεια είναι αυτό..Μετά την πράξη του αυτή μου είπε πως: ‘’Έχασα το φως μου,δεν συνειδητοποίουσα τι έκανα’’.Είχαν συσσωρευτεί πολλά μέσα στην ψυχή του διότι επί ένα χρόνο είχε απομακρυνθεί.Βέβαια δεν δικαιολογώ σε καμία περίπτωση την πράξη του,γιατί αν υπολογίσουμε ότι πολλές γυναίκες κάνουν εξωσωματικές οι οποίες είναι πολυδάπανες για να αποκτήσουν ένα παιδί,το να αφαιρέσεις με ένα σίδερο την ζωή ενός παιδιού είναι ακραία και βάρβαρη πράξη.Όπως λέμε την φράση ‘’απώλεσε τον νου έχασε’’, σκέπασε προσωρινά την κόρη του και έψαχνε πάντως σίγουρα τρόπο να ομολογήσει και να παραδοθεί γιατί πάνω απ’όλα τον έτρωγαν οι ερινύες, οι τύψεις της συνειδήσεως του.Πιστεύω ότι έχει συνειδητοποιήσει την βαρύτητα της πράξης του,έχει μεταμεληθεί και νομίζω ότι η ζωή του ανεξάρτητα από την ετυμηγορία της δικαιοσύνης δεν έχει πλέον κανένα νόημα για εκείνον. Έκανε ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να πράξει.
–Συνήθως οι περισσότεροι πολίτες λένε όταν γίνονται τόσο στυγερά εγκλήματα θα έπρεπε στην Ελλάδα να υπήρχε η θανατική ποινή για να μειωθούν αυτά τα εγκλήματα… Εσείς το θεωρείτε σωστό;
–Σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο έχει καταργηθεί η θανατική ποινή από το 1953.Πιστεύω πως θα σας απογοητεύσω διότι τα στατιστικά στοιχεία στις ΗΠΑ -όπως και σε πολλές πολιτείες αυτού του κράτους- έχουν θεσπίσει την θανατική ποινή αλλά παρ’όλα αυτά η εγκληματικότητα και ειδικά οι ανθρωποκτονίες δεν έχουν μειωθεί.Άρα τα στατιστικά στοιχεία μιλούν για ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.Όμως χωρίς να θέλω να σας τρομάξω,παρ’όλο που το πολιτισμικό,δικαιοκρατικό,νομοθετικό πλαίσιο και ο πολιτισμός της χώρας μας είναι εντελώς διαφορετικός,νομίζω όμως όταν κάποιος αφαιρεί την ζωή με πρόθεση και ειδικά ενός νέου ανθρώπου ή ενός συγγενικού προσώπου με τέτοιον ειδεχθή βάρβαρο τρόπο,θεωρώ ότι του ταιριάζει η θανατική ποινή υπό προυποθέσεις.Όσο και σκληρό ή ασύνηθες να ακούγεται αυτό.Θα σας υπενθυμίσω ότι με την τροποποίηση του ποινικού κώδικα που τέθηκε σε εφαρμογή από την 1η Ιουλίου του 2009 -από την προηγούμενη κυβέρνηση- είχε πέσει το ανώτατο όριο έκτισης ποινής στα 17 χρόνια σε περίπτωση μίας ή και περισσότερων ισόβιων καθείρξεων.Αυτό νομίζω δίνει την πιο σαφή απάντηση.
-Υπάρχει κάτι που σας έχει φοβίσει μέχρι σήμερα ή σας έχει προβληματίσει όχι μόνο ως δικηγόρο αλλά και ως άνθρωπο;
–Εκείνο που με φοβίζει περισσότερο απ’όλα είναι όταν από υπερβάλλοντα ζήλο ή εν όψει των καθηκόντων που μου ανατίθενται πολλές φορές είμαι υποχρεωμένος να αγωνιστώ και να δώσω μάχη -μέσα ή ακόμα και έξω από το ακροατήριο- χωρίς πάντοτε να υπερασπίζομαι το δίκαιο και την αλήθεια.Γιατί πιστεύω ότι κάποια στιγμή όλοι λογοδοτούμε στον υπέρτατο κριτή.Εκείνο πάλι που με φοβίζει και με ενοχλεί συνειδησιακά, είναι όταν υπερασπίζομαι έναν άνθρωπο παραδείγματος χάρη σε μια υπόθεση οικογενειακού δικαίου έναν πατέρα ο οποίος ψάχνει τρόπους και δικαιολογίες για να καταβάλει χαμηλότερη μηνιαία διατροφή σ’ένα παιδί που είναι 9 χρονών και πηγαίνει στο σχολείο.Αυτό με λυπεί.Να σας ομολογήσω κάτι εδώ -καθώς είμαι τρομερά ευαίσθητος και ευσυγκίνητος- πως πολλές φορές έχω κομπιάσει και δεν έβρισκα τα λόγια να ολοκληρώσω μια φράση στο ακροατήριο αντιμετωπίζοντας τέτοιες υποθέσεις ή υποθέσεις που έχουν να κάνουν με την αφαίρεση ζωής που είναι το πολυτιμότερο έναμο αγαθό.Ακόμη και σε περίπτωση ενός τροχαίου που ο εντολέας μου έχει την αποκλειστική υπαιτιότητα.Πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουν ορισμένα πράγματα και να γίνει πιο βαθιά τομή όχι μόνο στο σύνταγμα αλλά και στον ισχύοντα ποινικό κώδικα και να τιμωρείτε ακόμη αυστηρότερα εκείνος που αφαιρεί ζωή οδηγώντας υπό την επήρεια αλκοόλης γιατί εκείνος είναι ένας συνειδητός εγκληματίας δημόσιος κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια και για την κοινωνία.Να του καταλογίζετε η πράξη και να του επιβάλλεται ποινή βαριάς κάθειρξης διότι η πράξη του αυτή διαπράττεται με ενδεχόμενο δόλο.Εννοώ ότι θα έπρεπε να υπολογίσει ότι υπό τις συνθήκες που ενεργεί,ότι αυτή η συμπεριφορά του μπορεί να προκαλέσει αυτό το αδίκημα ή ατύχημα που στοιχίζει την ζωή ενός ανθρώπου αθώου και ανυποψίαστου.
-Νομίζω πως μερικές φορές δεν διαλέγετε εσείς τις υποθέσεις σας, έτσι δεν είναι;
–Εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις που πρόκειται για ασέλγεια σε βάρους μικρού ανήλικου παιδιού ή εκτός αν πρόκειται για κάποιον εντολέα μου που είναι διανοητικά καθυστερημένος ή έχει κάποιον άλλον ειδικό λόγο που δεν έχει συνείδηση όπως λέμε των κρατουμένων ή έχει διαταραχθεί σοβαρά η συνείδησή του.Όμως σε περιπτώσεις, όπως παραδείγματος χάρη στην περίπτωση ενός ιερέα που πρόσφατα ασέλγησε εις βάρος ενός ανήλικου παιδιού σε μια περιοχή της Ελλάδος αρνήθηκα κατηγορηματικά την ανάληψη της υπερασπίσεώς του.
-Που πιστεύετε ότι οφείλεται η εγκληματικότητα στην χώρα μας;
–Η αυξανόμενη εγκληματικότητα στην χώρα μας οφείλεται πρώτα απ’όλα στους ξένους δηλαδή στους λαθροεισελθόντες,στους υπηκόους Αλβανίας ή άλλων χωρών της Πρώην Σοβιετικής Ένωσης ή Αφρικανούς ή Ασιάτες.Στο ολοένα μεγαλύτερο άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών,στις ολοένα αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες,στην αμεριμνησία αδιαφορία και αδράνεια της πολιτείας ώστε να βελτιώσει το ποιοτικό επίπεδο ζωής χαμηλότερων εισοδηματικά κοινωνικών τάξεων.
-Θεωρείτε πως το διαδίκτυο μας επηρεάζει αρνητικά ως προς την επιθετικότητα;
-Η ελευθεριότητα της συμπεριφοράς,της σκέψης και της έκφρασης στον κυβερνοχώρο, στο διαδίκτυο όπου έχουν θεσπιστεί κανόνες όπου οι περισσότεροι αγνοούν ενδεχομένως αυξάνει και επιτείνει την ροπή ορισμένων προς την εγκληματική συμπεριφορά.Όμως υπάρχουν αυστηροί κανόνες και αν η πολιτεία εποπτεύει όπως οφείλει την σωστή λειτουργία του διαδικτύου και ιδιαίτερα οι γονείς, οι οποίοι έχουν αστική και ποινική ευθύνη για την συμπεριφορά των ανήλικων παιδιών τους.Τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν ανεξέλεγκτη απεριόριστη πρόσβαση στο διαδίκτυο.Γιατί τότε η διάδοση του ίντερνετ χωρίς μέτρο,περιορισμό χειροτερεύει τα πράγματα.
-Πιστεύετε ότι κάποιος που έχει μεγαλώσει με λάθος πρότυπα και λάθος παιδεία μπορεί να εγκληματίσει;
-Σίγουρα, γιατί έχει αυξημένη προδιάθεση αν δεν λάβει την ανάλογη παιδεία κι ενός σχολείου Δημοτικού-Γυμνάσιου-Λυκείου.Αν δεν φοιτήσει και αν δεν παιδευτεί το μυαλό και η ψυχή του και αν δεν συνειδητοποιήσει ότι τα πρότυπα εντός εισαγωγικών της οικογένειας του οδηγούν σε ολισθηρό δρόμο σίγουρα και εκείνος θα αποτελέσει ένα κακό παράδειγμα για την κοινωνία.
-Γιατί κάποιοι άνθρωποι εγκληματούν ενώ κάποιοι άλλοι όχι;
–Εγκληματούν οι άνθρωποι που βιώνουν την κοινωνική περιθωριοποίηση, τον κοινωνικό στιγματισμό, την οικονομική εγκατάλειψη.Εκείνοι που βιώνουν την αδικία και δεν εννοώ την αδικία μόνο από συνανθρώπους στο πλαίσιο διαπροσωπικών σχέσεων επαφών ή συναλλαγών αλλά από το ίδιο το κράτος και την πολιτεία.Εκείνοι οι οποίοι δεν έχουν τα πλεονεκτήματα της ευνοιοκρατίας,του νεποτισμού,του φαβοριτισμού και πρέπει με κανόνες ανισότητας να παλέψουν για να κατακτήσουν το αυτονόητο.Εκείνοι πολλές φορές αντί να ακολουθήσουν την νόμιμη οδό –τη νομική οδό όπως λέμε-παρεκτρέπονται και βγάζουν μία εντελώς αντικοινωνική και έκνομη συμπεριφορά.
-Ποια είναι η διαφορά των ποινικών νόμων από τους κοινωνικούς κανόνες;
–Οι κοινωνικοί κανόνες εκφράζουν το ορθό και το δίκαιο των ανθρώπων.Το δίκαιο και ο νόμος είναι κανόνες που έχει θεσπίσει η κοινωνία που πολλές έρχονται σε σύγκρουση με τους κοινωνικούς κανόνες που αποτελούν την λογική.Γι αυτό και οι αρχαίοι πρόγονοι και όσοι έφτιαξαν το δίκαιο όπως πχ ο Σόλων ή ο Δράκων, σήμερα τα λόγια τους και όσα έγραψαν και μας κληροδότησαν έχουν αρνητικό αντίκτυπο.Παρ’όλα αυτά όμως συνετέλεσαν στο να θεμελιωθεί μια κοινωνία δικαίου και ηθικής.Πολλές φορές όμως η ηθική δεν ταιριάζει με το δίκαιο και για αυτό βλέπετε πολλές φορές σε κραυγαλέες ποινικές υποθέσεις που σχετίζονται είτε με το δημόσιο χρήμα και εννοώ τράπεζες,νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, κακοδιαχείρηση, υπεξαίρεση, απιστία σε βάρος του δημοσίου εξαιτίας λόγω μιας ένστασης παραγραφής που έχει ευδοκιμήσει και έχει γίνει δεκτή γιατί προβλέπεται από κανόνα δικαίου οδηγούν σε απαλλακτική κρίση στο δικαστήριο.Όμως η κοινωνία περίμενε αυτή η πράξη να τιμωρηθεί.Κι έτσι θεμελιώνεται η σκέψη και η πεποίθηση στον απλό πολίτη ότι η δικαιοσύνη τιμωρεί μόνο τους ξυπόλητους.
-Επομένως καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν έχουμε κράτος δικαίου;
–Ενίοτε ναι..Μπορώ να σας πω αυτό και αν θέλετε μπορείτε να το εκλάβετε και ως καταγγελία.. Δυστυχώς πολλές φορές στα αστικά αλλά και ποινικά δικαστήρια δείχνουν υπέρμετρη, αχρείαστη, αδιανόητη, αυστηρότητα.Ακρότητα κυριολεκτικά σε βάρος πολιτών που χρωστούν χρήματα στο δημόσιο και έχουν υποστεί διοικητικές και οικονομικές κυρώσεις.Απορρίπτουν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων και τιμωρούν αυστηρά σε ποινικά δικαστήρια ανθρώπους που χρωστάνε πάνω από ένα ποσό όπως προβλέπει ο νόμος -συγκεκριμένα 100.000Ε- σε δημόσιο ή σε ασφαλιστικούς οργανισμούς αντί να τιμωρήσουν εκείνους που χωρίς εμπράγματες διασφαλίσεις χορήγησαν αλόγιστα δάνεια, τα οποία εξαιτίας της βαθιάς και συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης παρά την επίσημη ανακοίνωση περί κατάργηση των μνημονίων.Έχουν διαλύσει τον κοινωνικό ιστό και πολλές κοινωνικές ομάδες επαγγελματιών που έχουν αφανιστεί και έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν.Παρ’όλα αυτά η δικαιοσύνη,τα ποινικά δικαστήρια και τα εφετεία σε δεύτερο βαθμό κυριολεκτικά συντρίβουν τους πολίτες μην αναγνωρίζοντας έστω μια ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 του ποινικού κώδικα και δίνουν ποινές 3 και 5 χρόνια φυλάκισης για οφειλή 120.000Ε, η οποία θα έπρεπε να ρυθμιστεί με χαμηλότερο τόκο ώστε να μην έχεις την εντύπωση ότι παίρνεις δάνειο από τη ΔΟΕ που πρέπει να το επιστρέψεις σε 120 δόσεις ώστε να διευκολυνθούν. Εκεί λοιπόν καταλογίζω στην δικαιοσύνη επιλεκτική αδικαιολόγητη αυστηρότητα στα όρια της βαρβαρότητας διότι για οικονομικό αδίκημα τέτοιας ποινικής απαξίας δεν θα πρέπει κανείς να είναι στην φυλακή.
–Για μένα, όπως θεωρώ το ίδιο και για πολλούς συνομίληκούς μου θα έπρεπε το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις να βοηθήσει αυτό τον πολίτη που είναι σ’αυτή τη δυσμενή θέση με το να του βρει μια αντίστοιχη δουλειά για να μπορεί να πληρώνει τις δόσεις που υποχρεούται όπως γίνεται και σ’άλλη κράτη..
-Επειδή εγώ έχω προπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Γερμανία και στην Ιταλία και ζω αλλά και δικάζω στην Γερμανία ή στην Ιταλία πάρα πολλές φορές ποινικά.Εκεί υπάρχει κράτος κοινωνικής πρόνοιας και μέριμνας.Αντίθετα εδώ σου κατάσχω το σπίτι η ΑΑΔΕ -η οποία δε ξέρουμε που καταλήγουν τα χρήματα- τιμωρείσαι και ποινικά συν ότι καταλήγεις είτε στην φυλακή είτε στο εξωτερικό λαντζέρης.Αυτό που με ανησυχεί/με προβληματίζει και πολλές φορές μπορώ να σας πω ότι ντρέπομαι σαν νομικός επιστήμονας είναι για το τι χώρα κληροδοτούμε στις καινούριες γενιές οι οποίες είναι αμέτοχες, δεν είχαν ενεργό συμμετοχή και ανάμειξη στην διάπραξη αυτών των εγκλημάτων σε βάρος αυτής της χώρας.
-Εσάς τι σας ενοχλεί περισσότερο απ’όλα αυτά που συμβαίνουν περισσότερο στην χώρα μας και για τι παλεύετε καθημερινά;
–Με ενοχλεί η αστυνομική υπερβολή ότι εγκαθιδρύεται ξανά ένα αστυνομικό χωροφυλακίστικο κράτος όπου ανά πενήντα μέτρα ελέγχεσαι από αστυνομικούς και δεν μπορείς να αναπνεύσεις ελεύθερα.Με ενοχλεί αφάνταστα ότι ο αστυνομικός έχει ιδανικό να εγκαταλείψει την αγροτική περιοχή, ένα χωριό της περιφέρειας και να γίνει αστυνομικός για να παίρνει ένα μισθό δημοσίου υπαλλήλου, δουλεύοντας το οκτάωρο ασχολούμενος μέσα στο περιπολικό με το τάμπλετ ή το κινητό του ή έχοντας παραγγείλει καφέ αντί εκείνη την ώρα να σπεύδει.Βέβαια αυτό ευτυχώς δεν αφορά την πλειοψηφία των αστυνομικών γιατί είναι πολλοί που δίνουν καθημερινά μάχη και βάζουν σε κίνδυνο την ζωή τους και την σωματική τους ακεραιότητα για λίγα χρήματα και πρέπει να αμείβονται πάρα πολύ καλύτερα.Με ενοχλεί λοιπόν αυτή η αδικία και το γεγονός ότι αυτή η αστυνομική δύναμη το ανθρώπινο στελεχιακό δυναμικό της ελληνικής αστυνομίας που δεν πηγαίνει στα νησιά στον Έβρο όπως και σε περιοχές που πλήττονται από το μεταναστευτικό και το προσφυγικό που είναι σε έξαρση χωρίς να μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ οικονομικού μετανάστη και πραγματικού αληθινού πρόσφυγα με βάση την συνθήκη της Γενεύης του 1951 και όλα τα νομοθετήματα και διεθνή πρωτόκολλα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει ψηφίσει και ενσωματώσει στην εσωτερική νομοθεσία το ελληνικό κράτος εδώ και 40-50 χρόνια.Με ενοχλεί η κατάργηση του ΑΣΕΠ, το καθεστώς ευνοιοκρατίας και από την σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι τα παιδιά των παιδιών και τα εγγόνια διορίζονται σε υψηλά αμειβόμενες θέσεις και άνθρωποι με πτυχία και μεταπτυχιακές σπουδές,εργασιακή εμπειρία που πραγματικά έτριψαν και χάλασαν πολλά τζιν παντελόνια για να σπουδάσουν εργάζονται σε σουβλατζίδικα χωρίς αυτό να αποτελεί ντροπή και κείνοι οι οποίοι είναι γόνοι πολιτικών οικογενειών δουλεύουν σε υψηλές θέσεις.Πιστεύω πως δεν μπορούμε να φτάσουμε και να συναγωνιστούμε ούτε καν να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της μακρινής παγωμένης Ισλανδίας που έκανε επί μήνες-χρόνια που έκανε δημόσια διαβούλευση και μετείχαν φοιτητές νομικής και άλλοι απλοί άνθρωποι για να αλλάξει το σύνταγμα.Είμαι υπέρ της άποψης ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει ριζικά.Χρειάζονται εκ θεμελίων αλλαγές στο Σύνταγμα,στους νόμους,στον τρόπο διακυβέρνησης,στον τρόπο συμπεριφοράς του πολίτη προς το κράτος αλλά και του κράτους προς τον πολίτη. Καταλογίζω έλλειψη σεβασμού του κράτους προς τον πολίτη.Θεωρώ αδιανόητο να μην εργάζονται απογευματινές ώρες οι υπηρεσίες που εξυπηρετούν τον πολίτη εκτός από τα ΚΕΠ ακόμη και οι τράπεζες.Θεωρώ αδιανόητο να μην έχει έρθει η νοοτροπία στον πολίτη ότι πρέπει να κινείται με το ποδήλατο και τα ΜΜΜ και ότι δεν είναι προνόμιο και ένδειξη σήμα κατατεθέν αυτοκόλλητο πλουτισμού το αυτοκίνητο.Πιστεύω ότι η κοινωνία μας είναι ακόμη προσαρμοσμένη σε κανόνες συμπεριφοράς κρατών της Ανατολής.Αυτή είναι η δυσάρεστη διαπίστωση μου.
-Έχουμε κατάλληλα μέτρα αντιμετώπισης της εγκληματικότητας ή να φοβόμαστε;
-Δυστυχώς παρά το μπαράζ των ελέγχων, των καταδρομών, των εκεννώσεων δημόσιων κτιρίων δεν θα κατασταλεί ούτε με το γκλοπ ούτε με το ρόπαλο ούτε με την υπερβολική αστυνομική βία στα κεφάλια ανθρώπων που δεν έχουν διαπράξει αδίκημα και δεν έχουν παραβατική συμπεριφορά.Νομίζω ότι η εγκληματικότητα θα αντιμετωπιστεί: α) με μελέτη κοινωνιολόγων για τα προβλήματα που δημιουργούν μερικές κοινωνικές ομάδες στο έγκλημα και στις μορφές εγκληματικής συμπεριφοράς με παιδεία με εκπαίδευση με άμβληση β) με κατάργηση των κοινωνικών ανισοτήτων και με την κατάργηση του ρατσισμού για όσους εισέρχονται και παραμένουν και αγωνίζονται με τα ίδια κριτήρια στην Ελλάδα.
-Μετά από κάποιες ειδεχθείς πράξεις έρχεται στο τέλος η δικαίωση και η λύτρωση στις οικογένειες;
-Αν εννοείτε εφόσον τιμωρηθεί πραγματικά ο δράστης μιας ειδεχθούς πράξης, τότε ναι σίγουρα απαλύνει τον πόνο της οικογένειας.Δυστυχώς όμως εκείνος ο άνθρωπος που χάθηκε δεν επιστρέφει.Γι αυτό και ο ποινικός νομοθέτης έχει θεσπίσει διάταξη με την οποία μετά την ποινική αμετάκλιτη καταδίκη μπορεί η οικογένεια του παθόντος να γείρει αγωγή αποζημίωσης ώστε να αποκατασταθεί χρηματικά και να ικανοποιηθεί –όπως η ψυχική οδύνη που προκλήθηκε από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του δράστη-.
-Στην χώρα μας ποιες θεωρείτε ότι είναι οι τάσεις της εγκληματικότητας;
–Τρομερή αύξηση κατά της περιουσίας δηλαδή διαρρήξεις,κλοπές,ληστείες.Τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και αξιοπρέπειας όπως βιασμοί,ασέλγειες οι οποίες πολλές φορές έρχονται από άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος.Και επίσης θα έλεγα πως βρίσκεται σε άνθιση το οικονομικό έγκλημα.
-Εσείς θεωρείτε πως είστε νομοταγής πολίτης;
-Θεωρώ ότι είμαι αντισυστημικός και αντιστέκομαι σθεναρά με νόμιμα μέχρι τώρα μέσα σε βάρος της αδικίας και κυρίως σε βάρος της κρατικής αδικίας,της καταχρηστικής συμπεριφοράς από το δημόσιο-κράτος και πάντοτε μαχόμενος για την επικράτηση της αλήθειας.Είτε αφορά εμένα είτε άλλους ανθρώπους που μου εμπιστεύονται την ελευθερία τους ή την περιουσία τους.
–Παρακολουθώντας την πορεία σας αυτά τα χρόνια και στην τηλεόραση αλλά και στα social media, βλέπω πολλές φορές ότι ο κόσμος σας κρίνει πολύ έντονα.Γιατί θεωρείτε ότι το κάνει;
-Επειδή μιλάω αφοπλιστικά,με ειλικρίνεια,ρηξικέλευθα τολμηρά και ενδεχομένως ανακοινώνω τις σκέψεις μου και την κριτική μου για κακώς κείμενα που αφορούν κυρίως εκείνους που ασκούν την διακυβέρνηση της χώρας και την εξουσία που τους ανατίθενται από τον λαό διότι σκέφτομαι φωναχτά.Πώς είναι δυνατόν να μην εκφράσω την αποδοκιμασία μου,τον αποτροπιασμό μου,την οργή μου είτε πρόκειται για την Συμφωνία των Πρεσπών,είτε για το γεγονός ότι ενώ διαπράττονται εγκλήματα ακόμα και πολλές φορές σε βάρος αστυνομικών από λαθροεισελθόντες, οι οποίοι θα έπρεπε με συνοπτικές διαδικασίες να απελαύνονται από την ελληνική επικράτεια όπως και σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος δικαίου,ακόμη και σε βαλκανικές χώρες, ολιγωρεί η κυβέρνηση,θεσμοθετεί νομοθετεί αδιάκοπα χωρίς όμως να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά ένα διοικητικό κενό η ανεπάρκεια,η ολιγωρία και η αβελτηρία του κράτους με αποτέλεσμα να βιώνουμε αυτό και αναγκάζονται πολλές φορές οι τοπικές κοινωνίες να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους,να ξεσηκώνονται και να εξεγείρονται διότι φοβούνται για την ασφάλεια και την ζωή την δική τους και των παιδιών τους.Χωρίς να επικροτώ την αυτοδικία όμως δεν μπορώ να μην δεχτώ ότι πολλές φορές όταν νιώθεις την αναπνοή του κινδύνου του θανάτου αναγκάζεσαι πολλές φορές να ενεργείς έξω από τον νόμο και να πάρεις πολλές φορές τον νόμο στα χέρια σου με ακραία παραδείγματα που όμως αν η πολιτεία δεν ενδιαφερθεί,δεν θεσπίσει νόμους μπορώ να πω τότε πως η Αθήνα και συγκεκριμένα το κέντρο που είναι επικίνδυνα/βρώμικα,πέριξ του Δημαρχείου,Δυτική Αττική και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα μέχρι και την Γ’ Σεπτεμβρίου-την Μάρνη-την Πατησίων, σε λίγο θα φτάσουμε σε σημείο να σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον διότι το κράτος δεν είναι εκεί την ώρα που πρέπει και θα θυμίζουμε Μπρούκλιν ή Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.Το κράτος και η σημερινή κυβέρνηση έχει την ψευδαίσθηση ότι με επιλεκτικές/επιδερμικές ενέργειες,επιδρομές σ ορισμένα κέντρα άνδρο παρανομίας και εγκληματικής συμπεριφοράς ότι θα εξαλειφθεί έτσι η εγκληματικότητα η οποία έχει πολύ πιο βαθιά αίτια και ρίζες και για να ξεριζωθεί η εγκληματικότητα χρειάζονται πολλές πρωτοβουλίες όχι μόνο στο πλαίσιο της καταστολής αλλά της πρόληψης η οποία στην Ελλάδα δυστυχώς είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
-Άρα ίσως χρειάζεται και αλλαγή κυβέρνησης;
-Είμαι πάντοτε υπέρ των Κυβερνήσεων συνεργασίας και συνασπισμού ώστε να υπάρχει εσωτερικός έλεγχος. Τάσσομαι κατά των μόνο κομματικών Κυβερνήσεων.Χωρις εθνική συνεννόηση και συναίνεση.Είμαι υπέρ των Κυβερνήσεων Συνασπισμουύ [KoalitiοnsRegierung].Να περνούν στην Ολομέλεια της Βουλής κρίσιμα Νομοσχέδια με ισχνή πλειοψηφία ή με τροπολογίες εκπρόθεσμες.Όπως αυτή της κατάργησης της Αναγνωριστικής Αγωγής χρέους στο Πολυμελή Πρωτοδικείο με υλική αρμοδιότητα 250.000€ και άνω.Επονείδιστη κοινοβουλευτική τακτική.
-Ποια συμβουλή θα δίνατε στους πολίτες που έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με πολλά προβλήματα και βρίσκονται σε αδιέξοδα;
–Στον πολίτη που έρχεται αντιμέτωπος με την απειλή να χάσει τη ζωή ή τη περιουσία του να αντιδράσει στα πλαίσια της νόμιμης άμυνας ούτως ώστε να αποτρέψει την επίθεση και εφόσον την αποτρέψει να καλέσει βοήθεια από την αστυνομική δύναμη που πρέπει να παρέμβει.Στους άλλους πολίτες και ειδικά στους νέους ανθρώπους συνιστώ να σέβονται όσο και να τους δυσαρεστούν τους νόμους και τους κανόνες που διασφαλίζουν την ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων.Όταν νιώθουν ότι αδικούνται έστω και αν καθυστερούν να καταφεύγουν στην δικαιοσύνη γιατί και στον τρίτο βαθμό δικαιοσύνης (Άρειο Πάγο) θα δικαιωθούν και θα ζητήσουν αποζημίωση για την οικονομική βλάβη που υπέστησαν και τις δαπάνες που αναγκάστηκαν να υποστούν.Να έχουν εμπιστοσύνη γιατί στις περισσότερες φόρες όσο και να είναι εσφαλμένη η δικαστική κρίση πάντα έρχεται η ώρα της δικαίωσης και της αλήθειας.
-Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο;
–Θα ήθελα να προσθέσω, πως σε όσους μας προσφέρουν δημόσιο λόγο πως οφείλουμε να λέμε την αλήθεια στους πολίτες μας χωρίς περιστροφές και συμβιβασμούς αδιαφορώντας για το κόστος. Να αφυπνίζουμε την αποβλακωμένη κοινωνία που δεν ερευνά και παραπλανάται από ανεύθυνα Social Media.
-Ευχαριστώ πολύ κ.Νουλέζα για άλλη μια φορά..
Στοιχεία επικοινωνίας κ.Νουλέζα:
Email: lawofficenoulezas@gmail.com
-Επομένως καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν έχουμε κράτος δικαίου;
–Ενίοτε ναι..Μπορώ να σας πω αυτό και αν θέλετε μπορείτε να το εκλάβετε και ως καταγγελία.. Δυστυχώς πολλές φορές στα αστικά αλλά και ποινικά δικαστήρια δείχνουν υπέρμετρη, αχρείαστη, αδιανόητη, αυστηρότητα.Ακρότητα κυριολεκτικά σε βάρος πολιτών που χρωστούν χρήματα στο δημόσιο και έχουν υποστεί διοικητικές και οικονομικές κυρώσεις.Απορρίπτουν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων και τιμωρούν αυστηρά σε ποινικά δικαστήρια ανθρώπους που χρωστάνε πάνω από ένα ποσό όπως προβλέπει ο νόμος -συγκεκριμένα 100.000Ε- σε δημόσιο ή σε ασφαλιστικούς οργανισμούς αντί να τιμωρήσουν εκείνους που χωρίς εμπράγματες διασφαλίσεις χορήγησαν αλόγιστα δάνεια, τα οποία εξαιτίας της βαθιάς και συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης παρά την επίσημη ανακοίνωση περί κατάργηση των μνημονίων.Έχουν διαλύσει τον κοινωνικό ιστό και πολλές κοινωνικές ομάδες επαγγελματιών που έχουν αφανιστεί και έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν.Παρ’όλα αυτά η δικαιοσύνη,τα ποινικά δικαστήρια και τα εφετεία σε δεύτερο βαθμό κυριολεκτικά συντρίβουν τους πολίτες μην αναγνωρίζοντας έστω μια ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 του ποινικού κώδικα και δίνουν ποινές 3 και 5 χρόνια φυλάκισης για οφειλή 120.000Ε, η οποία θα έπρεπε να ρυθμιστεί με χαμηλότερο τόκο ώστε να μην έχεις την εντύπωση ότι παίρνεις δάνειο από τη ΔΟΕ που πρέπει να το επιστρέψεις σε 120 δόσεις ώστε να διευκολυνθούν. Εκεί λοιπόν καταλογίζω στην δικαιοσύνη επιλεκτική αδικαιολόγητη αυστηρότητα στα όρια της βαρβαρότητας διότι για οικονομικό αδίκημα τέτοιας ποινικής απαξίας δεν θα πρέπει κανείς να είναι στην φυλακή.
–Για μένα, όπως θεωρώ το ίδιο και για πολλούς συνομίληκούς μου θα έπρεπε το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις να βοηθήσει αυτό τον πολίτη που είναι σ’αυτή τη δυσμενή θέση με το να του βρει μια αντίστοιχη δουλειά για να μπορεί να πληρώνει τις δόσεις που υποχρεούται όπως γίνεται και σ’άλλη κράτη..
-Επειδή εγώ έχω προπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Γερμανία και στην Ιταλία και ζω αλλά και δικάζω στην Γερμανία ή στην Ιταλία πάρα πολλές φορές ποινικά.Εκεί υπάρχει κράτος κοινωνικής πρόνοιας και μέριμνας.Αντίθετα εδώ σου κατάσχω το σπίτι η ΑΑΔΕ -η οποία δε ξέρουμε που καταλήγουν τα χρήματα- τιμωρείσαι και ποινικά συν ότι καταλήγεις είτε στην φυλακή είτε στο εξωτερικό λαντζέρης.Αυτό που με ανησυχεί/με προβληματίζει και πολλές φορές μπορώ να σας πω ότι ντρέπομαι σαν νομικός επιστήμονας είναι για το τι χώρα κληροδοτούμε στις καινούριες γενιές οι οποίες είναι αμέτοχες, δεν είχαν ενεργό συμμετοχή και ανάμειξη στην διάπραξη αυτών των εγκλημάτων σε βάρος αυτής της χώρας.
-Εσάς τι σας ενοχλεί περισσότερο απ’όλα αυτά που συμβαίνουν περισσότερο στην χώρα μας και για τι παλεύετε καθημερινά;
–Με ενοχλεί η αστυνομική υπερβολή ότι εγκαθιδρύεται ξανά ένα αστυνομικό χωροφυλακίστικο κράτος όπου ανά πενήντα μέτρα ελέγχεσαι από αστυνομικούς και δεν μπορείς να αναπνεύσεις ελεύθερα.Με ενοχλεί αφάνταστα ότι ο αστυνομικός έχει ιδανικό να εγκαταλείψει την αγροτική περιοχή, ένα χωριό της περιφέρειας και να γίνει αστυνομικός για να παίρνει ένα μισθό δημοσίου υπαλλήλου, δουλεύοντας το οκτάωρο ασχολούμενος μέσα στο περιπολικό με το τάμπλετ ή το κινητό του ή έχοντας παραγγείλει καφέ αντί εκείνη την ώρα να σπεύδει.Βέβαια αυτό ευτυχώς δεν αφορά την πλειοψηφία των αστυνομικών γιατί είναι πολλοί που δίνουν καθημερινά μάχη και βάζουν σε κίνδυνο την ζωή τους και την σωματική τους ακεραιότητα για λίγα χρήματα και πρέπει να αμείβονται πάρα πολύ καλύτερα.Με ενοχλεί λοιπόν αυτή η αδικία και το γεγονός ότι αυτή η αστυνομική δύναμη το ανθρώπινο στελεχιακό δυναμικό της ελληνικής αστυνομίας που δεν πηγαίνει στα νησιά στον Έβρο όπως και σε περιοχές που πλήττονται από το μεταναστευτικό και το προσφυγικό που είναι σε έξαρση χωρίς να μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ οικονομικού μετανάστη και πραγματικού αληθινού πρόσφυγα με βάση την συνθήκη της Γενεύης του 1951 και όλα τα νομοθετήματα και διεθνή πρωτόκολλα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχει ψηφίσει και ενσωματώσει στην εσωτερική νομοθεσία το ελληνικό κράτος εδώ και 40-50 χρόνια.Με ενοχλεί η κατάργηση του ΑΣΕΠ, το καθεστώς ευνοιοκρατίας και από την σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ότι τα παιδιά των παιδιών και τα εγγόνια διορίζονται σε υψηλά αμειβόμενες θέσεις και άνθρωποι με πτυχία και μεταπτυχιακές σπουδές,εργασιακή εμπειρία που πραγματικά έτριψαν και χάλασαν πολλά τζιν παντελόνια για να σπουδάσουν εργάζονται σε σουβλατζίδικα χωρίς αυτό να αποτελεί ντροπή και κείνοι οι οποίοι είναι γόνοι πολιτικών οικογενειών δουλεύουν σε υψηλές θέσεις.Πιστεύω πως δεν μπορούμε να φτάσουμε και να συναγωνιστούμε ούτε καν να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της μακρινής παγωμένης Ισλανδίας που έκανε επί μήνες-χρόνια που έκανε δημόσια διαβούλευση και μετείχαν φοιτητές νομικής και άλλοι απλοί άνθρωποι για να αλλάξει το σύνταγμα.Είμαι υπέρ της άποψης ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει ριζικά.Χρειάζονται εκ θεμελίων αλλαγές στο Σύνταγμα,στους νόμους,στον τρόπο διακυβέρνησης,στον τρόπο συμπεριφοράς του πολίτη προς το κράτος αλλά και του κράτους προς τον πολίτη. Καταλογίζω έλλειψη σεβασμού του κράτους προς τον πολίτη.Θεωρώ αδιανόητο να μην εργάζονται απογευματινές ώρες οι υπηρεσίες που εξυπηρετούν τον πολίτη εκτός από τα ΚΕΠ ακόμη και οι τράπεζες.Θεωρώ αδιανόητο να μην έχει έρθει η νοοτροπία στον πολίτη ότι πρέπει να κινείται με το ποδήλατο και τα ΜΜΜ και ότι δεν είναι προνόμιο και ένδειξη σήμα κατατεθέν αυτοκόλλητο πλουτισμού το αυτοκίνητο.Πιστεύω ότι η κοινωνία μας είναι ακόμη προσαρμοσμένη σε κανόνες συμπεριφοράς κρατών της Ανατολής.Αυτή είναι η δυσάρεστη διαπίστωση μου.
-Έχουμε κατάλληλα μέτρα αντιμετώπισης της εγκληματικότητας ή να φοβόμαστε;
-Δυστυχώς παρά το μπαράζ των ελέγχων, των καταδρομών, των εκεννώσεων δημόσιων κτιρίων δεν θα κατασταλεί ούτε με το γκλοπ ούτε με το ρόπαλο ούτε με την υπερβολική αστυνομική βία στα κεφάλια ανθρώπων που δεν έχουν διαπράξει αδίκημα και δεν έχουν παραβατική συμπεριφορά.Νομίζω ότι η εγκληματικότητα θα αντιμετωπιστεί: α) με μελέτη κοινωνιολόγων για τα προβλήματα που δημιουργούν μερικές κοινωνικές ομάδες στο έγκλημα και στις μορφές εγκληματικής συμπεριφοράς με παιδεία με εκπαίδευση με άμβληση β) με κατάργηση των κοινωνικών ανισοτήτων και με την κατάργηση του ρατσισμού για όσους εισέρχονται και παραμένουν και αγωνίζονται με τα ίδια κριτήρια στην Ελλάδα.
-Μετά από κάποιες ειδεχθείς πράξεις έρχεται στο τέλος η δικαίωση και η λύτρωση στις οικογένειες;
-Αν εννοείτε εφόσον τιμωρηθεί πραγματικά ο δράστης μιας ειδεχθούς πράξης, τότε ναι σίγουρα απαλύνει τον πόνο της οικογένειας.Δυστυχώς όμως εκείνος ο άνθρωπος που χάθηκε δεν επιστρέφει.Γι αυτό και ο ποινικός νομοθέτης έχει θεσπίσει διάταξη με την οποία μετά την ποινική αμετάκλιτη καταδίκη μπορεί η οικογένεια του παθόντος να γείρει αγωγή αποζημίωσης ώστε να αποκατασταθεί χρηματικά και να ικανοποιηθεί –όπως η ψυχική οδύνη που προκλήθηκε από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του δράστη-.
-Στην χώρα μας ποιες θεωρείτε ότι είναι οι τάσεις της εγκληματικότητας;
–Τρομερή αύξηση κατά της περιουσίας δηλαδή διαρρήξεις,κλοπές,ληστείες.Τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και αξιοπρέπειας όπως βιασμοί,ασέλγειες οι οποίες πολλές φορές έρχονται από άτομα του οικογενειακού περιβάλλοντος.Και επίσης θα έλεγα πως βρίσκεται σε άνθιση το οικονομικό έγκλημα.
-Εσείς θεωρείτε πως είστε νομοταγής πολίτης;
-Θεωρώ ότι είμαι αντισυστημικός και αντιστέκομαι σθεναρά με νόμιμα μέχρι τώρα μέσα σε βάρος της αδικίας και κυρίως σε βάρος της κρατικής αδικίας,της καταχρηστικής συμπεριφοράς από το δημόσιο-κράτος και πάντοτε μαχόμενος για την επικράτηση της αλήθειας.Είτε αφορά εμένα είτε άλλους ανθρώπους που μου εμπιστεύονται την ελευθερία τους ή την περιουσία τους.
–Παρακολουθώντας την πορεία σας αυτά τα χρόνια και στην τηλεόραση αλλά και στα social media, βλέπω πολλές φορές ότι ο κόσμος σας κρίνει πολύ έντονα.Γιατί θεωρείτε ότι το κάνει;
-Επειδή μιλάω αφοπλιστικά,με ειλικρίνεια,ρηξικέλευθα τολμηρά και ενδεχομένως ανακοινώνω τις σκέψεις μου και την κριτική μου για κακώς κείμενα που αφορούν κυρίως εκείνους που ασκούν την διακυβέρνηση της χώρας και την εξουσία που τους ανατίθενται από τον λαό διότι σκέφτομαι φωναχτά.Πώς είναι δυνατόν να μην εκφράσω την αποδοκιμασία μου,τον αποτροπιασμό μου,την οργή μου είτε πρόκειται για την Συμφωνία των Πρεσπών,είτε για το γεγονός ότι ενώ διαπράττονται εγκλήματα ακόμα και πολλές φορές σε βάρος αστυνομικών από λαθροεισελθόντες, οι οποίοι θα έπρεπε με συνοπτικές διαδικασίες να απελαύνονται από την ελληνική επικράτεια όπως και σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος δικαίου,ακόμη και σε βαλκανικές χώρες, ολιγωρεί η κυβέρνηση,θεσμοθετεί νομοθετεί αδιάκοπα χωρίς όμως να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά ένα διοικητικό κενό η ανεπάρκεια,η ολιγωρία και η αβελτηρία του κράτους με αποτέλεσμα να βιώνουμε αυτό και αναγκάζονται πολλές φορές οι τοπικές κοινωνίες να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους,να ξεσηκώνονται και να εξεγείρονται διότι φοβούνται για την ασφάλεια και την ζωή την δική τους και των παιδιών τους.Χωρίς να επικροτώ την αυτοδικία όμως δεν μπορώ να μην δεχτώ ότι πολλές φορές όταν νιώθεις την αναπνοή του κινδύνου του θανάτου αναγκάζεσαι πολλές φορές να ενεργείς έξω από τον νόμο και να πάρεις πολλές φορές τον νόμο στα χέρια σου με ακραία παραδείγματα που όμως αν η πολιτεία δεν ενδιαφερθεί,δεν θεσπίσει νόμους μπορώ να πω τότε πως η Αθήνα και συγκεκριμένα το κέντρο που είναι επικίνδυνα/βρώμικα,πέριξ του Δημαρχείου,Δυτική Αττική και ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα μέχρι και την Γ’ Σεπτεμβρίου-την Μάρνη-την Πατησίων, σε λίγο θα φτάσουμε σε σημείο να σκοτώνουμε ο ένας τον άλλον διότι το κράτος δεν είναι εκεί την ώρα που πρέπει και θα θυμίζουμε Μπρούκλιν ή Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.Το κράτος και η σημερινή κυβέρνηση έχει την ψευδαίσθηση ότι με επιλεκτικές/επιδερμικές ενέργειες,επιδρομές σ ορισμένα κέντρα άνδρο παρανομίας και εγκληματικής συμπεριφοράς ότι θα εξαλειφθεί έτσι η εγκληματικότητα η οποία έχει πολύ πιο βαθιά αίτια και ρίζες και για να ξεριζωθεί η εγκληματικότητα χρειάζονται πολλές πρωτοβουλίες όχι μόνο στο πλαίσιο της καταστολής αλλά της πρόληψης η οποία στην Ελλάδα δυστυχώς είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
-Άρα ίσως χρειάζεται και αλλαγή κυβέρνησης;
-Είμαι πάντοτε υπέρ των Κυβερνήσεων συνεργασίας και συνασπισμού ώστε να υπάρχει εσωτερικός έλεγχος. Τάσσομαι κατά των μόνο κομματικών Κυβερνήσεων.Χωρις εθνική συνεννόηση και συναίνεση.Είμαι υπέρ των Κυβερνήσεων Συνασπισμουύ [KoalitiοnsRegierung].Να περνούν στην Ολομέλεια της Βουλής κρίσιμα Νομοσχέδια με ισχνή πλειοψηφία ή με τροπολογίες εκπρόθεσμες.Όπως αυτή της κατάργησης της Αναγνωριστικής Αγωγής χρέους στο Πολυμελή Πρωτοδικείο με υλική αρμοδιότητα 250.000€ και άνω.Επονείδιστη κοινοβουλευτική τακτική.
-Ποια συμβουλή θα δίνατε στους πολίτες που έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με πολλά προβλήματα και βρίσκονται σε αδιέξοδα;
–Στον πολίτη που έρχεται αντιμέτωπος με την απειλή να χάσει τη ζωή ή τη περιουσία του να αντιδράσει στα πλαίσια της νόμιμης άμυνας ούτως ώστε να αποτρέψει την επίθεση και εφόσον την αποτρέψει να καλέσει βοήθεια από την αστυνομική δύναμη που πρέπει να παρέμβει.Στους άλλους πολίτες και ειδικά στους νέους ανθρώπους συνιστώ να σέβονται όσο και να τους δυσαρεστούν τους νόμους και τους κανόνες που διασφαλίζουν την ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων.Όταν νιώθουν ότι αδικούνται έστω και αν καθυστερούν να καταφεύγουν στην δικαιοσύνη γιατί και στον τρίτο βαθμό δικαιοσύνης (Άρειο Πάγο) θα δικαιωθούν και θα ζητήσουν αποζημίωση για την οικονομική βλάβη που υπέστησαν και τις δαπάνες που αναγκάστηκαν να υποστούν.Να έχουν εμπιστοσύνη γιατί στις περισσότερες φόρες όσο και να είναι εσφαλμένη η δικαστική κρίση πάντα έρχεται η ώρα της δικαίωσης και της αλήθειας.
-Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο;
–Θα ήθελα να προσθέσω, πως σε όσους μας προσφέρουν δημόσιο λόγο πως οφείλουμε να λέμε την αλήθεια στους πολίτες μας χωρίς περιστροφές και συμβιβασμούς αδιαφορώντας για το κόστος. Να αφυπνίζουμε την αποβλακωμένη κοινωνία που δεν ερευνά και παραπλανάται από ανεύθυνα Social Media.
-Ευχαριστώ πολύ κ.Νουλέζα για άλλη μια φορά..
Στοιχεία επικοινωνίας κ.Νουλέζα:
Email: lawofficenoulezas@gmail.com
Βιογραφικό σημείωμα:
Ο κ. Βασίλης Νουλέζας είναι Δικηγόρος Ποινικού Δικαίου και Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων. Έχει Προπτυχιακές σπουδές στην Νομική Σχολή Napoli και Camerino Ιταλιας Tuebingen Γερμανίας.Είναι Απόφοιτος Νομικής Σχολής ΑΠΘ.Υποψήφιος Διδάκτωρ Τομέα Δημοσίου Δικαίου&Πολιτ. Επιστημών Νομικής Σχολής ΔΠΘ.Μέλος του ΔΣΚατερινης από τόν Μάρτιο 1998.Μέλος της Ενωσης Ελλήνων Ποινικολόγων.Μέλος του Deutscher AnwaltVerein (DAV)in Berlin Rechtsanwalt στονAnwalts Verein Muenchen.Ομιλεί άπταιστα την Αγγλική, Γερμανική και Ιταλική Γλώσσα. Δικηγόρος ειδικευμένος Ποινικού&Φορολογικού, Αστικού&Τραπεζικού Δικαίου. Αναγκαστ.εκτέλεσης Υπερασπιστής Αλλοδαπών &Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.Μάχημος Δικηγόρος Δικηγόρος με πολλές υποθέσεις στο ενεργητικό του. Πολλές από αυτές έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Μερικές από αυτές είναι:η υπόθεση της Εφοριακού Δώρας Ζέμπερη δράστη τον Εμμαν.Σοροπίδη, η Ανθρωποκτονία 28χρονης στην Αλεπού Κέρκυρας τον Ιαν. του 2019 με δράστη τον 59χρονο πατέρα της, η υπόθεση Ασέλγειας σε βάρος ανηλίκων Βιασμών..
https://speakfreely.gr/?p=3869&fbclid=IwAR1dzXV9rw8bU83eIjDo51bWgipZI3e-cO-c2u7n26wc5OggoC7sYh10j-Y