τον υπαίτιο ή μια λύση έξω από μας.
Δεν είναι η προσωπική μας ευημερία που ενδιαφέρει την ζωή, όσο το να διδαχθούμε από τα μαθήματά της, έτσι ώστε, σιγά σιγά, να αποκαλυφθούν οι αληθινές μας δυνατότητες και να αναγνωρίσουμε την ουσία πίσω από τα φαινόμενα. Η φράση “στη ζωή δεν υπάρχουν φίλοι ούτε εχθροί, μόνο δάσκαλοι” μας οδηγεί στη σκέψη ότι κάποιες φορές εκείνοι που συμπαθούμε λιγότερο είναι αυτοί που μας μαθαίνουν τα περισσότερα για τον εαυτό μας. Μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε πόσο οξύθυμοι, ανυπόμονοι και σκληροί είμαστε. Υπάρχει μια ιστορία πολύ κατατοπιστική γι’ αυτό:
Κοντά στο Παρίσι, υπήρχε μια πνευματική κοινότητα που είχε ιδρυθεί από τον Γκουρτζίεφ, ο οποίος είχε μάθει σε διάφορα μοναστήρια της ερήμου χορούς και ρυθμούς που μαζί με έναν άλλο τύπο διδασκαλιών, βοηθούσαν τους ανθρώπους να αναπτύξουν την πνευματικότητά τους. Στην κοινότητα εκείνη ζούσε ένας ηλικιωμένος άντρας που όλοι θεωρούσαν ανυπόφορο, ακοινώνητο και αντιπαθή και μολονότι ζούσε ανάμεσά τους, δεν μπορούσαν να τον αποδεχτούν.
Κάποτε, αποφάσισε να φύγει. Όταν το πληροφορήθηκε ο Γκουρτζίεφ, κίνησε να τον βρει και να τον πείσει να επιστρέψει. Ο γέροντας ήταν ανένδοτος. Τελικά, ο Γκουρτζίεφ τα κατάφερε, αφού του υποσχέθηκε πρώτα ότι θα τον πλήρωνε για να γυρίσει πίσω.
Όταν τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητας έμαθαν ότι πλέον δε θα πλήρωναν μόνο τον Γκουρτζίεφ για την παραμονή τους στην κοινότητα, αλλά και τον αντιπαθή τύπο, επαναστάτησαν. Μόλις ο Γκουρτζίεφ ενημερώθηκε για την αντίδραση των μαθητών του, τους κάλεσε όλους σε μια αίθουσα και τους είπε:
“Δεν έχετε καταλάβει τίποτα. Το να υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος στην κοινότητά μας είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσα να σας κάνω ποτέ, διότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναπτύξετε φιλευσπλαχνία, που κανείς σας δεν έχει δείξει ότι διαθέτει. Χωρίς αυτήν οι διδασκαλίες μου είναι άχρηστες’ οπότε, πρέπει να πληρώνετε εμένα και εγώ αυτόν”.
Βρες ξανά τον εαυτό σου
ΜΑΡΙΟ ΑΛΟΝΣΟ ΠΟΥΤΖ