Όταν είμαστε «πεσμένοι», τριγυρνάμε σέρνοντας τα πόδια μας μέσα σε φούτερ και βρώμικες φόρμες, ενώ όταν νιώθουμε καλά, θα φροντίσουμε με επιμέλεια κάθε λεπτομέρεια της εμφάνισης μας. Κάποιοι από εμάς τουλάχιστον…
Τα ενδύματα μας όμως δεν μιλάνε μόνο «προς τα έξω». Δεν αλληλεπιδρούν αποκλειστικά με το κοινωνικό και επαγγελματικό μας περιβάλλον, διαθέτουν και τον δικό τους, εσωτερικό, κώδικα επικοινωνίας. Μιλάνε μεταξύ τους.
Η γλώσσα αυτή διαμορφώνεται από την ιστορία του κάθε ενδύματος ξεχωριστά. Από την καταγωγή του, την αποστολή του, αυτά που κουβαλάει στο DNA του.
Ένα κοστούμι, ας πούμε, ραμμένο με εκλεκτό ύφασμα worsted από φίνο μαλλί, επικοινωνεί επαγγελματισμό. Eίναι φτιαγμένο για business, να διαπραγματεύεται συμφωνίες, να κλείνει δουλειές, να αποπνέει εκλεπτυσμό και συνάμα επισημότητα.
Από την άλλη, ένα ζευγάρι αθλητικά υποδήματα επικοινωνεί ότι σήμερα θα κάνουμε squats με αλτήρες ή θα εξασκήσουμε τις ελεύθερες βολές από τη γραμμή του φάουλ. Τα αθλητικά παπούτσια έχουν φτιαχτεί για το γυμναστήριο και το γήπεδο, αν τα φορέσεις με κοστούμι, κάτι «βραχυκυκλώνει» στην επικοινωνία.
Τα κοστούμια, τα σακάκια και οι γραβάτες μιλούν την ίδια γλώσσα με τα oxford, τα derby και τα loafer, όπως ακριβώς ένα δερμάτινο μηχανόβιο τζάκετ μιλά την ίδια ιστορική γλώσσα με ένα πολυφορεμένο παντελόνι τζιν και ένα ζευγάρι εργατικές μπότες.
Γι αυτό θεωρώ ότι η απόκτηση στιλ είναι γνωστική διαδικασία και γελάω με κάτι ανερμάτιστα που ορισμένοι μου λένε ότι «όλα πάνε με όλα» και ότι μερικοί «γεννιούνται με αίσθηση του στιλ».
Το στιλ, είναι η ιστορία που κουβαλάνε τα ενδύματα μας και όποιος δεν γνωρίζει ιστορία δεν μπορεί να χτίσει στο παρόν ούτε να ονειρευτεί το μέλλον.