Ο σκοπός του κλαδέματος στο ακτινίδιο έχει σαν στόχο την διαμόρφωση του σωστού σχήματος του φυτού, μέσω της αφαίρεσης ή κόντεμα κάποιων κλαδιών (βέργες) πετυχαίνοντας έτσι την αύξηση της παραγωγής, την βελτίωση της ποιότητας των καρπών, και την διευκόλυνση των καλλιεργητικών εργασιών εντός του κτήματος.
Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή καλλιεργητική φροντίδα πού χρειάζεται εμπειρία και προσοχή διότι την εποχή που κλαδεύουμε υπάρχει ο κίνδυνος να εισέλθουν παθογόνα στο φυτό μέσω των τομών.
Οι γενικές συμβουλές λοιπόν, είναι οι εξής:
1) Δεν κλαδεύουμε πριν πέσουν όλα τα φύλλα.
2) Υπάρχει ο χρυσός κανόνας όσο πιο αργά τόσο πιο καλά.
3) πριν την έναρξη και μετά το πέρας του κλαδέματος κάνουμε εφαρμογή χαλκού.
4) Σκοπός μας είναι να αφήσουμε περίπου 20 περίπου καλές (ζωηρές) παραγωγικές βέργες οι οποίες θα δημιουργούν μεταξύ τούς ένα σχήμα όπως είναι το "ψαροκόκαλο".
5) Κάθε μέρα πριν ξεκινήσει το κλάδεμα αλλά και στα ενδιάμεσα διαστήματα πρέπει να βουτάμε τα κλαδευτήρια σε διάλειμμα παχύρευστης χλωρίνης(10%) με νερό και μετά ψεκασμό αυτών με ένα απολυμαντικό σπρέι (τύπου Detol).
6) Στις μεγάλες τομές βάζουμε πάντα άμεσα «Απολυμαντική» πάστα.
7) Τα αρσενικά φυτά τα κλαδεύουμε αρχές Ιουνίου, μόλις τελειώσει η αποστολή τους δηλαδή η γονιμοποίηση. Την περίοδο αυτή κάνουμε μόνο ένα ελαφρύ καθάρισμα των πυκνών κλαδιών των αρσενικών.
8) Τα φυτά εντός του ίδιου κτήματος που ξέρουμε ότι είναι ασθενικά και τα έχουμε σημαδέψει το καλοκαίρι με κορδέλα τα κλαδεύουμε τελευταία.
9)Δεν κλαδεύουμε όταν ψιλοβρέχει, όταν υπάρχει εντός του κτήματος υψηλή σχετική υγρασία ,και όταν φυσάει διότι υπάρχει υψηλός κίνδυνος μεταφοράς παθογόνων μέσα στο φυτό από τις τομές κλαδέματος.
10) Κατά την διαδικασία του κλαδέματος είμαστε σε υψηλή επιφυλακή και παρατηρούμε για συμπτώματα Ίσκας, Βακτηρίου της ακτινιδιάς (PSA) κ .α. Σε περίπτωση πού δούμε κάτι ύποπτο καλούμε τον συνεργαζόμενο γεωπόνο για οδηγίες. Το σίγουρο είναι ότι τα κλαδιά αυτά τα βγάζουμε προσεκτικά εκτός κτήματος και τα καίμε ενώ τα υγιή κλαδιά τα αφήνουμε εντός τού κτήματος και τα ενσωματώνουμε με καταστροφέα.
11) Προσπαθούμε το κλάδεμα να μην κρατάει μεγάλο χρονικό διάστημα, ακριβώς μετά κάνουμε εφαρμογή χαλκού, και δεν ξεχνάμε αμέσως μετά το δέσιμο των κλαδιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ
Οι γενικές συμβουλές λοιπόν, είναι οι εξής:
1) Δεν κλαδεύουμε πριν πέσουν όλα τα φύλλα.
2) Υπάρχει ο χρυσός κανόνας όσο πιο αργά τόσο πιο καλά.
3) πριν την έναρξη και μετά το πέρας του κλαδέματος κάνουμε εφαρμογή χαλκού.
4) Σκοπός μας είναι να αφήσουμε περίπου 20 περίπου καλές (ζωηρές) παραγωγικές βέργες οι οποίες θα δημιουργούν μεταξύ τούς ένα σχήμα όπως είναι το "ψαροκόκαλο".
5) Κάθε μέρα πριν ξεκινήσει το κλάδεμα αλλά και στα ενδιάμεσα διαστήματα πρέπει να βουτάμε τα κλαδευτήρια σε διάλειμμα παχύρευστης χλωρίνης(10%) με νερό και μετά ψεκασμό αυτών με ένα απολυμαντικό σπρέι (τύπου Detol).
6) Στις μεγάλες τομές βάζουμε πάντα άμεσα «Απολυμαντική» πάστα.
7) Τα αρσενικά φυτά τα κλαδεύουμε αρχές Ιουνίου, μόλις τελειώσει η αποστολή τους δηλαδή η γονιμοποίηση. Την περίοδο αυτή κάνουμε μόνο ένα ελαφρύ καθάρισμα των πυκνών κλαδιών των αρσενικών.
8) Τα φυτά εντός του ίδιου κτήματος που ξέρουμε ότι είναι ασθενικά και τα έχουμε σημαδέψει το καλοκαίρι με κορδέλα τα κλαδεύουμε τελευταία.
9)Δεν κλαδεύουμε όταν ψιλοβρέχει, όταν υπάρχει εντός του κτήματος υψηλή σχετική υγρασία ,και όταν φυσάει διότι υπάρχει υψηλός κίνδυνος μεταφοράς παθογόνων μέσα στο φυτό από τις τομές κλαδέματος.
10) Κατά την διαδικασία του κλαδέματος είμαστε σε υψηλή επιφυλακή και παρατηρούμε για συμπτώματα Ίσκας, Βακτηρίου της ακτινιδιάς (PSA) κ .α. Σε περίπτωση πού δούμε κάτι ύποπτο καλούμε τον συνεργαζόμενο γεωπόνο για οδηγίες. Το σίγουρο είναι ότι τα κλαδιά αυτά τα βγάζουμε προσεκτικά εκτός κτήματος και τα καίμε ενώ τα υγιή κλαδιά τα αφήνουμε εντός τού κτήματος και τα ενσωματώνουμε με καταστροφέα.
11) Προσπαθούμε το κλάδεμα να μην κρατάει μεγάλο χρονικό διάστημα, ακριβώς μετά κάνουμε εφαρμογή χαλκού, και δεν ξεχνάμε αμέσως μετά το δέσιμο των κλαδιών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΜΠΟΝΙΔΗΣ