κατάλαβα ότι αναπολούσε τα ταξίδια του:
"Πήγαινα στην Κωνσταντινούπολη για δουλειές,
έκλεινα παραγγελίες με ομογενείς μεγαλέμπορους,
έγινα κι επιστήθιος με τους περισσότερους.
Φιλόξενοι κι ανοιχτοχέρηδες με γύριζαν παντού,
απ' τα αριστοκρατικότερα κέντρα
μέχρι τις εξοχές στα περίχωρα.
Όλο "πατρίδα" με φώναζαν,
"πατρίδα πιες", "πατρίδα χόρεψε",
κι εγώ δεν τους χαλνούσα χατίρι".
Το κάλλος που είχε
του έδινε μεγαλοπρέπεια και φινέτσα,
κι λαϊκή καταγωγή του
ευθύτητα κι ερωτισμό-
ιδιότητες ακατάλυτες.
Αυθόρμητα τον φώναζαν "πατρίδα"
(" Θείο κορμί" εκδ. Διαγωνίου)
