Χάρη Αθανασιάδη με τίτλο "Η μνήμη και η πόλις. 40+1 δημόσιες ιστορίες".
Ο Γιάννης Ποικιλίδης, εκ μέρους των "Φίλων του Μουσείου Πόλης Κατερίνης" προλόγισε τους ομιλητές καλωσορίζοντας παράλληλα το κοινό.
Για το βιβλίο μίλησε ο φιλόλογος, ποιητής και συγγραφέας Αντώνης Κάλφας και ο ίδιος ο συγγραφέας: οι 40+1 ιστορίες του βιβλίου είναι όπως ο υπότιτλος τις ορίζει: δημόσιες.
Όχι μόνο διότι θέλουν να είναι εύληπτες και ελκυστικές, έτσι που να απευθύνονται σε ένα ευρύ κοινό, μα επίσης διότι αναμετριούνται με τις συλλογικές μας μνήμες όπως αυτές διαχέονται στη δημόσια σφαίρα:
Ποια από τα ίχνη του παρελθόντος αναδείχθηκαν σε σύμβολα, ποια ανασύρουμε από τη σκόνη του χρόνου (και ποιοι τα ανασύρουμε), ποια αφέθηκαν οριστικά στη λήθη και γιατί;
Τι γίνεται με τις δύσκολες, τις επώδυνες, τις διαιρεμένες και διαιρετικές μνήμες;
Πως εξηγείται η αντοχή τους και πως επηρεάζουν τις αντοχές και τους προσανατολισμούς μας.
Οι δημόσιες ιστορίες θέλουν να φωτίσουν την ηχώ των περασμένων μα όχι αποστασιοποιημένα, με τον τρόπο του ιατροδικαστή, όχι σίγουρα ψυχρά, αλλά ασφαλώς ψύχραιμα και κάπως ίσως θερμά, με τον τρόπο του πολίτη.
Προπαντός με συνείδηση των διακυβεύσεων του παρόντος- οι ιστορίες είναι δημόσιες διότι αναλύουν τις μνημονικές συγκρούσεις μετέχοντας ταυτόχρονα σε αυτές.
Όχι μόνο διότι θέλουν να είναι εύληπτες και ελκυστικές, έτσι που να απευθύνονται σε ένα ευρύ κοινό, μα επίσης διότι αναμετριούνται με τις συλλογικές μας μνήμες όπως αυτές διαχέονται στη δημόσια σφαίρα:
Ποια από τα ίχνη του παρελθόντος αναδείχθηκαν σε σύμβολα, ποια ανασύρουμε από τη σκόνη του χρόνου (και ποιοι τα ανασύρουμε), ποια αφέθηκαν οριστικά στη λήθη και γιατί;
Τι γίνεται με τις δύσκολες, τις επώδυνες, τις διαιρεμένες και διαιρετικές μνήμες;
Πως εξηγείται η αντοχή τους και πως επηρεάζουν τις αντοχές και τους προσανατολισμούς μας.
Οι δημόσιες ιστορίες θέλουν να φωτίσουν την ηχώ των περασμένων μα όχι αποστασιοποιημένα, με τον τρόπο του ιατροδικαστή, όχι σίγουρα ψυχρά, αλλά ασφαλώς ψύχραιμα και κάπως ίσως θερμά, με τον τρόπο του πολίτη.
Προπαντός με συνείδηση των διακυβεύσεων του παρόντος- οι ιστορίες είναι δημόσιες διότι αναλύουν τις μνημονικές συγκρούσεις μετέχοντας ταυτόχρονα σε αυτές.