Ἐλπίζουμε ὄχι σάν αὐτή τῆς Microsoft, ἡ ὁποία, μετά τήν ἐξαγγελία της, ἀνεκοίνωσε τήν ἀπόλυση τῶν 80 ἀπό τούς 120 ἐργαζομένους πού διατηροῦσε στήν Ἀθήνα. Θέμα πού ἀνέδειξε, ὅπως μοῦ λένε, τό ΠΑΜΕ. Σωστά κάνει ὁ κύριος Μητσοτάκης καί ἀρχίζει τήν προεκλογική ἐκστρατεία ἀπό αὐτό, γιατί τό μέλλον κρίνεται καί στήν τσέπη κάθε πολίτη. Ὄχι μόνο σέ αὐτήν, ὅπως ἔδειξαν οἱ ἀντιδράσεις γιά τήν κηδεία τοῦ Κωσταντίνου, οἱ ὁποῖες ἔφεραν στόν ἀφρό τό ἀφανές κίνημα τῆς εὐπρέπειας, τῆς ἀξιοπρέπειας καί τῆς ἑλληνοπρέπειας, ἀλλά κρίνονται καί ἀλλοῦ. Ἀλλά, ναί, πρωτίστως στήν τσέπη.
Ὁ Πρωθυπουργός, ἄθελά του, κατά τήν διάρκεια τῆς συνέντευξής του στό «Πρῶτο Θέμα», σέ μιά ἀποστροφή τοῦ λόγου του, ἔδειξε τό μέλλον. Τό μέλλον δέν περνᾶ μέσα ἀπό τά ἐπιδόματα τά ὁποῖα τόσο πολύ ἀγάπησε ἡ Νέα Δημοκρατία σέ αὐτήν τήν τετραετία. Τό μέλλον περνᾶ μέσα ἀπό νέες σταθερές ἀξιοπρεπεῖς θέσεις ἐργασίας, καλά ἀμειβόμενες. Τί εἶπε ὁ κύριος Μητσοτάκης, μᾶλλον, χωρίς νά τό πολυκαταλάβει; Ἀντιγράφω τήν ἀπάντησή του γιά αὐξήσεις σέ συγκεκριμένους κλάδους:
«Δασκάλων, καθηγητῶν, αὐτό ἐννοῶ. Διδακτικοῦ προσωπικοῦ. Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ζητᾶμε πολλά, πάρα πολλά ἀπό τούς καθηγητές μας καί τούς δασκάλους μας, καί δίνουμε λίγα. Εἶναι κάτι τό ὁποῖο ὅσο θά ἔχουμε δημοσιονομικές ἀνάσες, θά πρέπει νά τό ἀντιμετωπίσουμε.
Δηλαδή, πολλές φορές, ἐρχόμαστε, κοιτᾶμε τόν Προϋπολογισμό, καί λέμε: Δημιουργήσαμε ἕνα πλεόνασμα. Ποῦ νά τό δώσουμε; Νά κόψουμε φόρους ἤ νά δώσουμε κανά ἐπίδομα; Ὄχι, κάποια στιγμή θά ἐπενδύσουμε καί στούς ἀνθρώπους μας. Ἄρα, κάποια στιγμή ὁ δημοσιονομικός χῶρος τόν ὁποῖο θά δημιουργοῦμε θά πρέπει νά μπορεῖ νά ὁδηγεῖ καί σέ αὔξηση, σέ καλύτερους μισθούς. Ὅπως οἱ μισθοί στόν ἰδιωτικό τομέα πρέπει νά βελτιώνονται, γιατί εἶναι ἀκόμα χαμηλοί, ἔτσι καί οἱ μισθοί σέ κρίσιμες κατηγορίες δημοσίων ὑπαλλήλων πρέπει νά αὐξάνονται, γιατί ἐπιτελοῦν ἕνα πολύ σπουδαῖο ἔργο.»
Τό προσέξατε πῶς ἀπαξίωσε τίς παροχές μέ τήν φράση «κάνα ἐπίδομα»; Δικές του οἱ λέξεις. Καί ὁ ἴδιος μέσα του τό καταλαβαίνει ὅτι πρόκειται γιά ἐλεημοσύνες πού προσβάλλουν τόν πολίτη καί τόν ὁδηγοῦν στήν ἐξάρτησή του ἀπό τό κράτος. Στήν πελατειακή ἐξάρτηση ἄνευ ἐλπιδοφόρου ὁρίζοντα. Δέν εἶναι λοιπόν τά ἐπιδόματα ἡ λύση ἄν τυχόν θέλει νά τά χρησιμοποιήσει γιά τήν προεκλογική ἐκστρατεία κατά τήν λογική, ὅτι κανένας δέν ἔπαθε ἀπό τό τάξιμο. Γιά αὐτό ἄν σχεδιάζει καμπάνια μέ ἐπιταγές, καλό εἶναι νά τό ξαναμετρήσει. Οἱ Ἕλληνες, μετά τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τό ταμεῖο, οὐδέν σφάλμα ἀναγνωρίζουν καί οὐδέν σφάλμα συγχωροῦν. Θά προσπαθήσω νά συμπληρώσω τήν εἰκόνα τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ μέ δύο στιγμιότυπα. Τό ἕνα στό ἀεροδρόμιο Ἀθηνῶν κατά τόν ἔλεγχο τῶν ἀποσκευῶν.
Τό δεύτερο σέ ταμεῖο σοῦπερ μάρκετ. Στό πρῶτο δύο ὑπάλληλοι τοῦ ἀερολιμένα συζητοῦσαν φωναχτά γιά τό ἐνδεχόμενο αὔξησης τοῦ κατώτατου μισθοῦ κατά 50€. «Αὐτοί νομίζουν ὅτι θά μᾶς δώσουν ἕνα πενηντάρικο αὔξηση καί ὅτι λύσαμε τά προβλήματά μας. Ἐνῶ μέχρι νά τό πάρουμε θά μᾶς τά ἔχουν πάρει διπλά καί τρίδιπλα μέσα ἀπό τίς αὐξήσεις καί τόν πληθωρισμό. Καί παρά ταῦτα ἔχουν τήν ἀπαίτηση νά πανηγυρίσουμε κι ἀπό πάνω γιά τήν αὔξηση αὐτή πού δέ μᾶς φθάνει οὔτε γιά ζήτω», ἔλεγε ἀγανακτισμένος ἕνας νεαρός στήν συνάδελφό του κοντά στήν ὑπηρεσία συναλλάγματος. Στό δεύτερο, πρωταγωνιστές ἦταν ἕνας νεαρός καί ἕνας συνταξιοῦχος στό ταμεῖο ἐξπρές ἑνός σοῦπερ μάρκετ. Καί οἱ δύο κοιταχτήκανε μέ νόημα στά μάτια ὅταν ἡ ταμίας τούς ζήτησε ἀπό 20€ στόν καθένα γιά τρία μόλις προϊόντα. Ταρίφ. Ὁ νεαρός εἶχε ἀγοράσει ξυραφάκια, ἕνα μικρό ἀφρό ξυρίσματος καί ἕνα ψητό κοτόπουλο. «19,80, κύριε», τοῦ φώναξε, καί ὁ συνταξιοῦχος πού τοποθέτησε στίς σακκοῦλες τά λιγοστά προϊόντα του, τόν κοίταξα στά μάτια καί μοῦ εἶπε, «παιδί μου, κοίτα πῶς καταντήσαμε.»
Αὐτά, δυστυχῶς ἤ εὐτυχῶς, δέν τά πιάνουν τά ποιοτικά στοιχεῖα τῶν δημοσκοπήσεων παρά μόνο τά ποσοτικά. Ὑπάρχουν ὅμως σέ εὐρεῖα ἔκταση. Καί σέ μεγάλο βαθμό μαζί μέ τά ἀξιακά θέματα θά κρίνουν τήν ἀναμέτρηση. Ὁ κόσμος χρειάζεται χρήματα καί ἔμπνευση. Ὄχι …«κάνα ἐπίδομα»…
ΠΗΓΗ ΕΣΤΙΑ
Δηλαδή, πολλές φορές, ἐρχόμαστε, κοιτᾶμε τόν Προϋπολογισμό, καί λέμε: Δημιουργήσαμε ἕνα πλεόνασμα. Ποῦ νά τό δώσουμε; Νά κόψουμε φόρους ἤ νά δώσουμε κανά ἐπίδομα; Ὄχι, κάποια στιγμή θά ἐπενδύσουμε καί στούς ἀνθρώπους μας. Ἄρα, κάποια στιγμή ὁ δημοσιονομικός χῶρος τόν ὁποῖο θά δημιουργοῦμε θά πρέπει νά μπορεῖ νά ὁδηγεῖ καί σέ αὔξηση, σέ καλύτερους μισθούς. Ὅπως οἱ μισθοί στόν ἰδιωτικό τομέα πρέπει νά βελτιώνονται, γιατί εἶναι ἀκόμα χαμηλοί, ἔτσι καί οἱ μισθοί σέ κρίσιμες κατηγορίες δημοσίων ὑπαλλήλων πρέπει νά αὐξάνονται, γιατί ἐπιτελοῦν ἕνα πολύ σπουδαῖο ἔργο.»
Τό προσέξατε πῶς ἀπαξίωσε τίς παροχές μέ τήν φράση «κάνα ἐπίδομα»; Δικές του οἱ λέξεις. Καί ὁ ἴδιος μέσα του τό καταλαβαίνει ὅτι πρόκειται γιά ἐλεημοσύνες πού προσβάλλουν τόν πολίτη καί τόν ὁδηγοῦν στήν ἐξάρτησή του ἀπό τό κράτος. Στήν πελατειακή ἐξάρτηση ἄνευ ἐλπιδοφόρου ὁρίζοντα. Δέν εἶναι λοιπόν τά ἐπιδόματα ἡ λύση ἄν τυχόν θέλει νά τά χρησιμοποιήσει γιά τήν προεκλογική ἐκστρατεία κατά τήν λογική, ὅτι κανένας δέν ἔπαθε ἀπό τό τάξιμο. Γιά αὐτό ἄν σχεδιάζει καμπάνια μέ ἐπιταγές, καλό εἶναι νά τό ξαναμετρήσει. Οἱ Ἕλληνες, μετά τήν ἀπομάκρυνση ἀπό τό ταμεῖο, οὐδέν σφάλμα ἀναγνωρίζουν καί οὐδέν σφάλμα συγχωροῦν. Θά προσπαθήσω νά συμπληρώσω τήν εἰκόνα τοῦ κυρίου Πρωθυπουργοῦ μέ δύο στιγμιότυπα. Τό ἕνα στό ἀεροδρόμιο Ἀθηνῶν κατά τόν ἔλεγχο τῶν ἀποσκευῶν.
Τό δεύτερο σέ ταμεῖο σοῦπερ μάρκετ. Στό πρῶτο δύο ὑπάλληλοι τοῦ ἀερολιμένα συζητοῦσαν φωναχτά γιά τό ἐνδεχόμενο αὔξησης τοῦ κατώτατου μισθοῦ κατά 50€. «Αὐτοί νομίζουν ὅτι θά μᾶς δώσουν ἕνα πενηντάρικο αὔξηση καί ὅτι λύσαμε τά προβλήματά μας. Ἐνῶ μέχρι νά τό πάρουμε θά μᾶς τά ἔχουν πάρει διπλά καί τρίδιπλα μέσα ἀπό τίς αὐξήσεις καί τόν πληθωρισμό. Καί παρά ταῦτα ἔχουν τήν ἀπαίτηση νά πανηγυρίσουμε κι ἀπό πάνω γιά τήν αὔξηση αὐτή πού δέ μᾶς φθάνει οὔτε γιά ζήτω», ἔλεγε ἀγανακτισμένος ἕνας νεαρός στήν συνάδελφό του κοντά στήν ὑπηρεσία συναλλάγματος. Στό δεύτερο, πρωταγωνιστές ἦταν ἕνας νεαρός καί ἕνας συνταξιοῦχος στό ταμεῖο ἐξπρές ἑνός σοῦπερ μάρκετ. Καί οἱ δύο κοιταχτήκανε μέ νόημα στά μάτια ὅταν ἡ ταμίας τούς ζήτησε ἀπό 20€ στόν καθένα γιά τρία μόλις προϊόντα. Ταρίφ. Ὁ νεαρός εἶχε ἀγοράσει ξυραφάκια, ἕνα μικρό ἀφρό ξυρίσματος καί ἕνα ψητό κοτόπουλο. «19,80, κύριε», τοῦ φώναξε, καί ὁ συνταξιοῦχος πού τοποθέτησε στίς σακκοῦλες τά λιγοστά προϊόντα του, τόν κοίταξα στά μάτια καί μοῦ εἶπε, «παιδί μου, κοίτα πῶς καταντήσαμε.»
Αὐτά, δυστυχῶς ἤ εὐτυχῶς, δέν τά πιάνουν τά ποιοτικά στοιχεῖα τῶν δημοσκοπήσεων παρά μόνο τά ποσοτικά. Ὑπάρχουν ὅμως σέ εὐρεῖα ἔκταση. Καί σέ μεγάλο βαθμό μαζί μέ τά ἀξιακά θέματα θά κρίνουν τήν ἀναμέτρηση. Ὁ κόσμος χρειάζεται χρήματα καί ἔμπνευση. Ὄχι …«κάνα ἐπίδομα»…
ΠΗΓΗ ΕΣΤΙΑ