29.12.22

Η διαδρομή μακρυά απ τα φώτα...Ποίηση Βάιας Λαμπροπούλου

Τα Άψυχα σώματα τρέφονται με μάλαμα,
σαν άσημα δόρατα και πλεούμενα άμοιρα.
Γέλωτα, κλάματα και χαμένα όνειρα
Τα μοναχικά πλάσματα φωτίζουν παράμερα.

Γίναμε έρμαια,απλά γινόμενα.
Πολλαπλασιαζόμενα άτομα
Σε Κάστρα Πορθούμενα.
Μείναμε μόνοι μας δίχως ποθούμενα.

Φτάσαμε έρημοι στα μερτικά μας.
Γίναμε κάρμα εμείς στα όνειρά μας.
Φάγαμε, ήπιαμε, κερδίσαμε και χάσαμε
Μόνοι μας όσα κατακρίναμε μοιάσαμε .