Θα περάσει, όπως πέρασαν τόσα και τόσα. Ίσως ακόμη και να ξεχαστεί.
Μη γονατίζεις. Κάθε μέρα είναι μια μάχη έτσι κι αλλιώς.
Όρμα με τα όπλα που έχεις κι ασπίδα την επιμονή σου κι όπου βγει…
Μη με κοιτάς, έχεις όπλα!
Έχεις! Την αισιοδοξία, τη θέληση, το πείσμα και τη ψυχή σου!
Αν αυτά δεν είναι η δύναμή σου, τότε τι;
Μόνο μη γελιέσαι, δεν κερδίζονται όλες οι μάχες!
Να θυμάσαι ότι, όλες οι επιλογές «παίζουν» σε κάθε μάχη για να την παλεύεις. Όλες!
Μπορεί να βγεις νικητής, μα μπορεί και χαμένος και στα σίγουρα θα καβατζώσεις καμιά λαβωματιά…(να παρακαλάς μόνο να ‘ναι απ’ αυτές που γιάνουν με το χρόνο).
Έτσι είναι οι μάχες. Πάντα κάτι αφήνουν! Τα όπλα σου εσύ και το νου σου…
Όταν όλα μοιάζουν αμετάκλητα και άσχημα, χαμένα από χέρι και αποκαρδιωτικά, βγάλε απ’ τη τσέπη σου τις λέξεις και κάνε τες σημαία!
«Θα περάσει κι αυτό!», να λες και να πολεμάς!
Τίποτα δεν είναι αμετάκλητο όσο ζεις και πραγματικά χαμένο είναι, μόνο ότι άφησες να χαθεί, αμαχητί!
Χριστίνα Ζαμπούνη
Πηγή: ewoman.gr