Ο άνθρωπος είναι ένα αστέρι που τραγουδάει
Κι ολάκερος ο κόσμος είναι της άνοιξης τραγούδι,Το φλύαρο της νύχτας νερό.
Στην στέπα περπατάει ήρεμος ταξιδιώτης,
Αγέρας δυνατός στα σύννεφα πλανιέται,
Άνθρωπος άθελα γεννήθηκε εδώ
Από ένα αστέρι που έπληττε, από τη σκουριά που τραγουδά.
Προσκυνητή της καρδιάς, πλάνητα μακρινέ,
Όλοι οι κόσμοι, είναι τα ίχνη των ποδιών σου,
Η ησυχία της γης είναι τραγούδι μακρινό,
Η ησυχία τ’ ουρανού είναι το φως του αστεριού.
1922
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης ©
…Человек – цветущее растение,
Человек – певучая звезда,
И весь мир есть пение весеннее,
Говорливая вечерняя вода.
По степи уходит тихий странник,
Ветер шумный в облаках шуршит,
Человек родился здесь нечаянно
От звезды тоскующей, от поющей ржи.
Богомолец сердца, странник дальний,
Все миры – лишь ног твоих следы,
Тишина земли есть песня тайная,
Тишина небес есть свет звезды.
1922
ΠΗΓΗ: http://samizdatproject2.blogspot.com