Τα παιδιά και ο θάνατος

[...]Τα παιδιά μπορεί να μην συνειδητοποιούν ακριβώς την έννοια του θανάτου. Γνωρίζουν για τον θάνατο. Ως φήμη.Και ως ένα ταξίδι του νεκρού κοντά στο θεό. Ένα ταξίδι στον ουρανό όπου τη νύχτα η ψυχή γίνεται μικρό αστέρι. Και το αστέρι άγγελος.Η απουσία όμως της αγαπημένης γιαγιάς Κατερίνας ήταν που τα είχε γεμίσει μελαγχολία. Αρκετές μέρες στεκόταν σιωπηλά και σκεπτικά. Δε ζητούσαν τίποτα. Δε μάλωναν μεταξύ τους. Περίμεναν σιωπηλά με τη θλίψη ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.