Eίμεθα στη όχθη σαν προβλήτες
Τα χέρια μας απλώνονται στον ουρανό
Και κατεβάζουν τα πουλιά
Και τα κελεύσματα των οδοιπόρων.
Μία γυναίκα κάποτε μας σταματά
Αν δεν γελάσει πρόκειται να βρέξη.
Από την «Ενδοχώρα», (1945).
ΕΔΩ ΚΑΤΕΡΙΝΗ: Το εξΑΙΡΕΤΙΚΟ blog. Ο,τι αξίζει! e-mail: mpikiropoulosxaris@gmail.com
