«Οι ψυχές είναι μέτριες και αυτό τα κάνει όλα χειρότερα και αναρωτιέμαι είναι δυνατόν να υπάρχουν μέτριες οι ψυχές; Δεν είναι βλασφημία αυτό;»
«Λοιπόν… Αγάπη μου, δεν είναι ώρα για τέτοια τώρα αλλά πιστεύω ότι οι ψυχές χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες.Τις πολύ καλές, τις μέτριες και τις πολύ κακές. Αλλιώς δε θα υπήρχε η κόλαση».
«Οι μέτριες ψυχές που καταλήγουν;»
«Δεν ξέρω που καταλήγουν οι μέτριες ψυχές….»
«Είναι τρομερό... δε θέλω να το πιστέψω. Πάντα πίστευα πως οι ψυχές είναι τέλειες.Πως το μυαλό δημιουργεί τα προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν.»
«Μέτριες είναι οι φοβισμένες ψυχές. Μάλλον δεν τολμούν να ταχθούν ούτε με το καλό ούτε με το κακό. Σχοινοβατούν μεταξύ καλού και κακού, χωρίς να επιλέγουν πλευρά. Πρέπει να είναι οι πιο δυστυχισμένες. Ίσως σεργιανίζουν εδώ κι εκεί στον γαλαξία, ίσως περιφέρονται μόνες σα φαντάσματα στο πουθενά».
«Στο ενδιάμεσο… Ούτε στην κόλαση ούτε στον παράδεισο.Ανατριχιαστικό!».
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΜΠΙΚΗΡΟΠΟΥΛΟΣ-
Ο ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗ ΓΟΡΓΟΝΑ. Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ
