Ηλίας Πετρόπουλος-Αποσπάσματα Εξομολογήσεων

Ω, αιδοίον,

 ορφανών ωδείον,

κέρας της Αμαλθείας,
θηκάρι μου, 

Σκύλλα και Χάρυβδη.

Ω, αιδοίον, χοάνη του Διαβόλουω,

 αιδοίον, δοξασμένε νεροχύτηω, αιδοίον, 

Μέκκα των λογισμών μου.
δεν εζήτησα συμβουλές και συμβουλές μου δίνουναπρόσκλητοι συμβουλάτορες φαφλατάδες μικροαστοίλένε λένε κι όλο προφητεύουντάχα θα με φάνε οι ωραίες γυναίκεςενώ χαρά μου να με φάνε οι καλλονέςκι αλίμονο σε σας δυστυχισμένοιπου τα γεγονότα δεν σας χορταίνουνκι η ζωή σας χτισμένη σιωπή και κακομοιριάόσο για μένακρυφά την αγαπώ και είναι ωραίακαι είναι αβρή και μυστικά την αγκαλιάζωούτε πουλί μάς βλέπειούτε ανθός μάς ακούειφιλιόμαστε κι οι τοίχοι καμπυλώνουν 

 Η Ποίηση είναι μια απάτη
κι ο Ποιητής αρχιψεύταρος.
Μόνο το Σώμα που λατρεύεις υπάρχει. 

 **** 

 Πουτάνα Μνήμη,
άσε με, λιγάκι, ήσυχο.
Μάσε τα ξεσκλίδια σου
και χάσου από μπροστά μου,
ξεκωλιάρα Μνήμη. 

 Ηλίας Πετρόπουλος (Αθήνα, 26 Ιουνίου 1928 - Παρίσι, 3 Σεπτεμβρίου 2003)