Σε συνέντευξή της στο περιοδικό Hello, η Βικτόρια Χίσλοπ αποκαλύπτει πως πριν από λίγο καιρό διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού.
«Είμαι 62 ετών και τον περασμένο χρόνο, κατά την καραντίνα, διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού. Η διάγνωση έγινε μία εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα και μου φάνηκε πως ήρθε το τέλος του κόσμου. Τον Μάρτιο του 2020 είχα χάσει τη μητέρα μου και σκέφτηκα πως ήταν καλύτερα που είχε φύγει γιατί θα αγχωνόταν πολύ. Για λίγες εβδομάδες δεν ήξερα πώς θα πάνε τα πράγματα και βίωσα μια κατάσταση όπου σκεφτόμουν πραγματικά τον θάνατό μου.
Στο μυαλό μου έγραφα ήδη αποχαιρετισμούς και σκεφτόμουν τι θα αφήσω στα παιδιά μου. Ήμουν όμως τυχερή καθώς διαγνώστηκα νωρίς, δεν υπήρχαν μεταστάσεις, χειρουργήθηκα –δεν χρειάστηκε να υποβληθώ σε μαστεκτομή, την οποία η μητέρα μου είχε κάνει στην ίδια ηλικία με μένα–, έκανα θεραπείες και μέχρι τώρα όλα εξελίσσονται καλά. Ίσως ακούγεται κλισέ, αλλά νιώθω πως ξαναγεννήθηκα», λέει η Βικτόρια Χίσλοπ και συνεχίζει:
«Πλέον σκέφτομαι πως είναι πολλά αυτά που έχω κάνει και λιγότερα αυτά που προσμένω, αλλά θα απολαύσω στο έπακρο όσα έρθουν. Αν κάτι δεν με κάνει ευτυχισμένη ή δεν το θέλω, θα λέω όχι. Μια τέτοια εμπειρία σου δίνει αληθινή δύναμη. Αποφασίζεις να μην ξοδεύεσαι και να μη σπαταλάς το χρόνο σου χωρίς λόγο. Δεν ξέρω πόσα χρόνια θα ζήσω ακόμη -θα ήθελα να είναι γύρω στα τριάντα-, αλλά όσα ζήσω θα τα ζήσω καλά, στο φως. Μπορεί μέσα στο 2020 να πέθανε η μητέρα μου και να διαγνώστηκα με καρκίνο, αλλά, στον αντίποδα, απέκτησα την ελληνική υπηκοότητα».
«Χειρουργήθηκα δύο ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, οι πρώτοι μήνες της νέας χρονιάς ήταν πολύ δύσκολοι, αλλά τώρα είμαι εδώ, στη λιακάδα, και για πρώτη φορά στη ζωή μου χορεύω στην τηλεόραση. Είμαι πλέον ένας αισιόδοξος άνθρωπος, ενώ δεν ήμουν ιδιαίτερα παλαιότερα. Δεν θέλω να ακουστώ αυτάρεσκη, αλλά πραγματικά νιώθω πως έχω στη ζωή μου όλα όσα χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένη. Επιπλέον, ανυπομονώ να γίνω γιαγιά, τώρα έχω χρόνο. Έχω μια 4χρονη βαφτισιμιά στην Κρήτη, με την οποία περνώ τα καλοκαίρια μου και η οποία με προετοιμάζει για τα εγγόνια μου», καταλήγει η Βικτόρια Χίσλοπ.
«Είμαι 62 ετών και τον περασμένο χρόνο, κατά την καραντίνα, διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού. Η διάγνωση έγινε μία εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα και μου φάνηκε πως ήρθε το τέλος του κόσμου. Τον Μάρτιο του 2020 είχα χάσει τη μητέρα μου και σκέφτηκα πως ήταν καλύτερα που είχε φύγει γιατί θα αγχωνόταν πολύ. Για λίγες εβδομάδες δεν ήξερα πώς θα πάνε τα πράγματα και βίωσα μια κατάσταση όπου σκεφτόμουν πραγματικά τον θάνατό μου.
Στο μυαλό μου έγραφα ήδη αποχαιρετισμούς και σκεφτόμουν τι θα αφήσω στα παιδιά μου. Ήμουν όμως τυχερή καθώς διαγνώστηκα νωρίς, δεν υπήρχαν μεταστάσεις, χειρουργήθηκα –δεν χρειάστηκε να υποβληθώ σε μαστεκτομή, την οποία η μητέρα μου είχε κάνει στην ίδια ηλικία με μένα–, έκανα θεραπείες και μέχρι τώρα όλα εξελίσσονται καλά. Ίσως ακούγεται κλισέ, αλλά νιώθω πως ξαναγεννήθηκα», λέει η Βικτόρια Χίσλοπ και συνεχίζει:
 |
«Πλέον σκέφτομαι πως είναι πολλά αυτά που έχω κάνει και λιγότερα αυτά που προσμένω, αλλά θα απολαύσω στο έπακρο όσα έρθουν. Αν κάτι δεν με κάνει ευτυχισμένη ή δεν το θέλω, θα λέω όχι. Μια τέτοια εμπειρία σου δίνει αληθινή δύναμη. Αποφασίζεις να μην ξοδεύεσαι και να μη σπαταλάς το χρόνο σου χωρίς λόγο. Δεν ξέρω πόσα χρόνια θα ζήσω ακόμη -θα ήθελα να είναι γύρω στα τριάντα-, αλλά όσα ζήσω θα τα ζήσω καλά, στο φως. Μπορεί μέσα στο 2020 να πέθανε η μητέρα μου και να διαγνώστηκα με καρκίνο, αλλά, στον αντίποδα, απέκτησα την ελληνική υπηκοότητα».
«Χειρουργήθηκα δύο ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, οι πρώτοι μήνες της νέας χρονιάς ήταν πολύ δύσκολοι, αλλά τώρα είμαι εδώ, στη λιακάδα, και για πρώτη φορά στη ζωή μου χορεύω στην τηλεόραση. Είμαι πλέον ένας αισιόδοξος άνθρωπος, ενώ δεν ήμουν ιδιαίτερα παλαιότερα. Δεν θέλω να ακουστώ αυτάρεσκη, αλλά πραγματικά νιώθω πως έχω στη ζωή μου όλα όσα χρειάζομαι για να είμαι ευτυχισμένη. Επιπλέον, ανυπομονώ να γίνω γιαγιά, τώρα έχω χρόνο. Έχω μια 4χρονη βαφτισιμιά στην Κρήτη, με την οποία περνώ τα καλοκαίρια μου και η οποία με προετοιμάζει για τα εγγόνια μου», καταλήγει η Βικτόρια Χίσλοπ.
Από το Ε-ΝΙΚΟΣ