Τι όμορφο που είναι ένα βιβλίο
που επινοήθηκε για να πιάνεται στο χέρι,
ακόμα και στο κρεβάτι,
ακόμα και μέσα σε μια βάρκα,
ακόμα κι εκεί που
δεν υπάρχουν ηλεκτρικές πρίζες,
ακόμη κι αν έχει
αποφορτίσει κάθε μπαταρία
και αντέχει τα σημάδια
και τα τσαλακώματα,
μπορεί να αφεθεί να πέσει καταγής
ή να παρατηθεί ανοιγμένο στο στήθος
ή στα γόνατα όταν μας παίρνει ο ύπνος,
μπαίνει στην τσέπη, φθείρεται,
καταγράφει την ένταση, την επιμονή
ή το ρυθμό των αναγνώσεών μας,
και μας υπενθυμίζει
(αν φαίνεται καινούριο ή άκοπο)
ότι δεν το διαβάσαμε ακόμη.
Ουμπέρτο Έκο