6.2.21

Πέρθα Καλέμη... ΣΤΗ ΜΥΓΔΑΛΙΑ

Στου Γεναριού το ξύπνημα, 
μέσα στην παγωνιά ξεμύτισες ανέμελη 
πρωί με την αυγούλα
στόλισες μ’ άσπρα πέταλα 
τα λάγνα σου κλωνιά
πήρες της νιότης γνέματα και ντύθηκες νυφούλα.
Χιονόβροχα και παγωνιές αψήφησες τρελή
κι ανέμελη τυλίχτηκες στης Άνοιξης τα μύρα
πήρες της γης την ευωδιά του ήλιου το φιλί
κι ευλογημένη στάθηκες στη θεϊκή σου μοίρα.

Απ’ την ποιητική συλλογή «Αταξίδευτα όνειρα» 2017, εκδόσεις ''ΑΣΤΕΡΙΑΣ''