Οι άνθρωποι γέλασαν κι άρχισαν να απομακρύνονται. Η Ραμπίγια τούς φώναξε να γυρίσουν πίσω και είπε: «Αυτό ακριβώς όμως κάνετε κι εσείς! Εγώ απλώς ακολουθούσα το δικό σας παράδειγμα. Συνεχώς αναζητάτε την ευδαιμονία στον έξω κόσμο, χωρίς να κάνετε την πρώτη και βασική ερώτηση: Πού την έχετε χάσει; Και σας λέω, τη χάσατε μέσα σας. Την αναζητάτε απ’ έξω για τον απλό και λογικό λόγο ότι οι αισθήσεις σας είναι ανοιχτές προς τα έξω – υπάρχει ακόμη λίγο φως εκεί. Τα μάτια σας κοιτάζουν προς τα έξω, τα αυτιά σας ακούν προς τα έξω, τα χέρια σας αγγίζουν προς τα έξω. Αυτός είναι ο λόγος που πάντοτε αναζητάτε προς τα έξω. Διαφορετικά, σας λέω, δεν την έχετε χάσει εκεί. Κι εγώ την αναζητούσα προς τα έξω, εδώ και πάρα πολλές ζωές και μια μέρα κοίταξα μέσα μου και είδα με έκπληξη ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη να ψάχνω και να αναζητώ. Πάντοτε βρισκόταν μέσα μου!»
Η ευδαιμονία είναι ο βαθύτερος εσωτερικός σου πυρήνας. Την απόλαυση πρέπει να τη ζητιανεύεις από τους άλλους. Φυσικά εξαρτάσαι. Η ευδαιμονία σε κάνει κύριο. Η ευδαιμονία δεν είναι κάτι που συμβαίνει περιστασιακά. Βρίσκεται πάντοτε εκεί.
Ο Βούδας λέει: «Υπάρχει η απόλαυση και υπάρχει και η ευδαιμονία. Απέχοντας από το πρώτο, φτάνεις στο δεύτερο.» Σταμάτα να κοιτάζεις προς τα έξω. Κοίταξε μέσα σου, γύρνα προ τα μέσα.
ΧΑΡΑ
Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΒΛΥΖΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ
OSHO
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΕΜΠΕΛ
https://www.lecturesbureau.gr/1/you-have-to-beg-the-pleasure-1999/