7.1.21

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΛΗΤΗΡΙΟΙ... τη γλυτώνουν!

Σιγά σιγά, ένα –ένα σε ενοχλούν διάφορα, σε βασανίζουν και ακούς το γέλιο του θεού εσύ το ανόητο παιχνιδάκι του, να σε κάνει «χώμα», χάλια. Θα γελάει με το δόλωμα που τσίμπησες σαν ψαράκι….εσύ ο έξυπνος, ο μάγκας, ο καραμπουζουκλής…
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να αποδειχθεί ότι έφαγες την …παπάρα, ειδικά μάλιστα αν τον καλέσεις στο …γάμο σου να ευλογήσει τα δεσμά και την …εκδίκηση του!Γιατί; 
Ο θεός, δεν απέκτησε παιδιά κάνοντας σεξ… μπορεί να σου το επιτρέψει εσένα ανόητε ανθρωπάκο να ευτυχήσεις για την προδοσία σου;
Οι μόνοι που του ξεφεύγουν είναι αυτοί οι αλητήριοι. 
 Αυτοί οι επιτήδειοι τύποι ξεφεύγουν του θεού. Οι αντάρτες: «χτυπάνε» και φεύγουν με ελαφρά πηδηματάκια…καγκουρό…
Γλυτώνουν τα δεσμά…
Όχι πως δε θα βρουν την τιμωρία τους στην κόλαση, στο πυρ το εξώτερον, αυτοί οι εραστές του ποδόγυρου, που κυλιούνται από σεντόνι σε σεντόνι με όποια γυναίκα ποθήσουν, που γεμίζουν την ατζέντα τους γυναίκες του κρεβατιού και μην τους είδατε.
Αν είναι και άτυχοι μπορεί να τιμωρηθούν και στη γη, με καμιά σεξουαλικά μεταδιδόμενη αρρώστια, με κανένα βρωμόξυλο ….χίλιοι τρόποι που δεν περνάνε από το μυαλό αλλά είναι του θεού.
 Όλοι του θεού δεν είμαστε; 
 Πιονάκια στο παιχνίδι του είμαστε λοιπόν…


Απόσπασμα από το μυθιστόρημα, Ο Κένταυρος που αγαπούσε τη Γοργόνα, του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου -Εκδόσεις Όστρια