Ό,τι γεννιέται, με το πέρασμα του χρόνου
πάντα πεθαίνει- δεν αφήνει ο ήλιος
πίσω του τίποτα ζωντανό.
Χάνεται η χαρά και η αιτία κάθε θλίψης,
μαζί τους χάνονται οι σκέψεις και τα λόγια-
και η αρχαία γενιά μας
μια σκιά στον ήλιο, στον άνεμο καπνός.
Όπως εσείς, άνθρωποι ήμασταν κι εμείς,
όπως εσείς, θλιμμένοι κι ευτυχείς,
και τώρα, καθώς βλέπετε, εγίναμε
σκόνη στον ήλιο, δίχως ίχνος πια ζωής.
Στο θάνατο τα πάντα καταλήγουν.
Παλιά τα μάτια μας ήταν γεμάτα φως,
τώρα απομείναν άδεια,
μαύρα και φρικτά.
Τέτοια κατάντια κουβαλά μαζί του ο χρόνος.
ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ