Ως διατελέσας επί σειρά ετών Επιμελητής Ανηλίκων θα ήθελα να εκφέρω τις απόψεις μου σχετικά με την συγκρότηση και τον τρόπο λειτουργίας της εν λόγω Ο.Π.Α. , καθόσον πρόκειται να ασχοληθεί με ένα πολύ ευαίσθητο θέμα όπως αυτό της προστασίας των ανηλίκων παιδιών. Προφανώς η συσταθείσα από τον Δήμο ομάδα έρχεται να καλύψει ένα κενό που άφησε η καταργηθείσα στην πόλη μας Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων, που διορίζονταν ανά τριετία από το Υπουργείο Δικαιοσύνης με Πρόεδρο τον εκάστοτε Εισαγγελέα Πρωτοδικών, καθώς και την δυσλειτουργούσα Υπηρεσία Επιμελητών Ανηλίκων του Δικαστηρίου μας, η οποία επί μια σχεδόν δεκαετία παρέμεινε χωρίς Επιμελητή Ανηλίκων. Τώρα τελευταία προσλήφθηκε από μετάταξη ένας Ψυχολόγος και μια Επιμελήτρια Ανηλίκων εκ μεταθέσεως.
Λόγω της σοβαρότητας του αντικειμένου στις θέσεις Επιμελητών διοριζόταν τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του θεσμού από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, κατόπιν εξετάσεων και ακολούθως επί εξάμηνο θεωρητικής και πρακτικής εκπαίδευσης τους, πτυχιούχοι Πανεπιστημίου θεωρητικής κατεύθυνσης, αφού προηγουμένως περνούσαν επιτυχώς για την καταλληλότητά τους από τεστ και συνέντευξη από Επιτροπή ειδικών επιστημόνων. Με την πάροδο των ετών ο θεσμός αδράνησε, ο αριθμός των Επιμελητών μειώθηκε κατά ποσοστό 70% περίπου και σε κάποιες επείγουσες περιπτώσεις γινόταν αναπλήρωση θέσεων με μετάταξη υπαλλήλων από Υπηρεσίες τελείως άσχετες με το συγκεκριμένο λειτούργημα.
Θεωρώ ότι στην παρούσα κατάσταση της αδιαφορίας του αρμοδίου Υπουργείου είναι πολύτιμη η συγκροτηθείσα από τον Δήμο Ο.Π.Α. υπό την προϋπόθεση όμως ότι τα άτομα που θα ασχοληθούν θα έχουν σχετική κατάρτιση, θα είναι ολοκληρωμένες και καταξιωμένες προσωπικότητες και θα έχουν εν γένει καλή την «έξωθεν μαρτυρία». Ένα λάθος χειρισμού ή προσέγγισης ανηλίκου αγοριού ή ιδιαίτερα κοριτσιού, που διατρέχει κάποιον κίνδυνο και χρήζει προστασίας, μπορεί να επιφέρει τα αντίθετα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Όσον άφορα ειδικότερα τα προβλήματα της ενδοοικογενειακής βίας και μάλιστα της κακοποίησης των ανηλίκων από γονείς ή αδέλφια υπενθυμίζω ότι εδώ και 15 χρόνια έχει τεθεί σε εφαρμογή ο Ν.3500/2006, σύμφωνα με τον οποίο κάθε μέλος μιας οικογένειας που υφίσταται οποιασδήποτε μορφής βία [σωματική, λεκτική κλπ] μπορεί να προσφύγει άμεσα στον αρμόδιο κατά τόπο Εισαγγελέα και να ζητήσει προφορικά προστασία. Ο Εισαγγελέας κινεί μια συνοπτική διαδικασία κατά του δράστη και οι ποινές είναι σοβαρότατες σε περίπτωση μη συμμόρφωσής του. Οι περισσότεροι βέβαια αγνοούν τις διατάξεις του σπουδαίου αυτού προστατευτικού Νόμου και διστάζουν να προβούν στις σχετικές ενέργειες. Περί αυτού όμως θα επανέλθουμε να κάνουμε εκτενέστερη αναφορά, όταν δοθεί ευκαιρία.