ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΙΝΤΑΣ: Εφ΄ όλης της ύλης ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στο OlymposVoice.blogspot.com - φωτογραφίες

Πολλά κι ενδιαφέροντα θα διαβάσετε στην
εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξη
του Θανάση Μπίντα,
στο OlymposVoice.blogspot.com. Μια συνέντευξη που σίγουρα θα συζητηθεί.
Είθισται πρόλογος αλλά δεν  το κάναμε για να μη "κατευθύνουμε" τους αναγνώστες σε κάποια από τα θέματα. Γι΄αυτό διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη και αξιολογείστε την εσείς!


1. Θα ξεκινήσουμε τη συνέντευξη με τη πρόσφατη ανακοίνωση και την πεποίθησή σας ότι ο Τύμβος του Κορινού, λίγο έξω από τα την Κατερίνη, είναι ο τάφος της μητέρας του Μ. Αλεξάνδρου. Τι σας ώθησε να εστιάσετε τις έρευνες σας και να κάνετε focus στον Τύμβο του Κορινού; 
Επί πολλά χρόνια, με προβλημάτιζε μια επιτάφια επιγραφή στον όροφο του μουσείου του Δίου, η οποία ανακαλύφθηκε στην περιοχή της Πύδνας και αναφέρεται...
σε κάποιον γόνο της βασιλικής οικογένειας των Αιακιδών της Ηπείρου. Ο μόνος συνδετικός κρίκος των Αιακιδών με τους Τημενίδες της Μακεδονίας κατά το δεύτερο μισό του 4ου αιώνα π.Χ. ήταν η κόρη του βασιλιά της Ηπείρου Νεοπτόλεμου Α΄ που έγινε σύζυγος του Φιλίππου Β΄και μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. 
Η επιγραφή της επιτάφιας στήλης λέει τα εξής:
«Αιακίδης είμαι στη γενιά μου. Ο Νεοπτόλεμος είναι ο πατέρας μου, το όνομά μου είναι Αλκίμαχος, είμαι απόγονος της Ολυμπιάδας…» κλπ.
Έχουμε λοιπόν έναν Αιακίδη ο πατέρας του λέγεται Νεοπτόλεμος (όπως ο πατέρας της Ολυμπιάδας) και μια ομολογία πως είναι απόγονος της Ολυμπιάδας. Ο Ταφικός τύμβος του Κορινού χρονολογείται στο τέλος του 4ου αιώνα π. Χ.
Η Ολυμπιάδα δολοφονήθηκε από τον Κάσσανδρο το 316 π.Χ. και θάφτηκε στην Πύδνα μακριά από την πόλη, λόγω του γνωστού μίσους του Κασσάνδρου για την οικογένεια του Μ. Αλέξανδρου σύμφωνα με τον αρχαίο ιστορικό Διόδωρο Σικελιώτη.
Το κύριο όμως ισχυρό κίνητρο για να επιδοθώ στην έρευνά μου ήταν μια επίσκεψή μου στο Harvard University στη Βοστώνη όπου συνάδελφος καθηγητής με πληροφόρησε για μια παλιά εργασία του καθηγητή Charles Edson ο οποίος ασχολήθηκε με το γρίφο του τάφου της Ολυμπιάδας.
Η έρευνα του Charles Edson ήταν δημοσιευμένη στο Harvard Studies in Classical Philology το 1940. Ήταν αρκετά διαφωτιστική αλλά ελλιπής όσον αφορά τα επιστημονικά δεδομένα που προέκυψαν πολύ αργότερα από την εμπεριστατωμένη και θαυμάσια ανασκαφική δουλειά που έκανε ο εξαίρετος αρχαιολόγος Μάνθος Μπέσιος. 

2. Τα ευρήματα και τα τεκμήρια που παρουσιάσατε –και δημοσιεύετε στο τελευταίο βιβλίο σας - πιστεύετε ότι αποδεικνύουν ακλόνητα τον ισχυρισμό σας; Ποια είναι η αντίδραση της επιστημονική κοινότητας, δεδομένου ότι στην ανακοίνωση σας έδωσε το παρόν η αρχαιολόγος κ. Σουλβατζη.
Τεκμηριώνω το συλλογισμό μου με αποδείξεις που είναι επιστημονικά ακλόνητες, διότι βασίζονται κυρίως σε επιγραφές που είναι προσωπικές ομολογίες των αρχαίων και συνεπώς είναι αδιάψευστες «μαρτυρίες». Δεν είναι υποθέσεις ούτε θεωρίες σκοπιμότητας. Η κ. Λιάνα Σουβαλτζή διευθύντρια της Ελληνικής αποστολής που έσκαβε στην όαση της Σίουα της Αιγύπτου τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άριστη και ειδική επιστήμων με άριστη κατάρτιση και γνώση του αντικειμένου, συνηγορεί στην πρότασή μου και επαυξάνει του λόγου το ασφαλές. Εξάλλου η παρουσία της την ημέρα της ανακοίνωσής μου και η καταλυτική παρέμβασή της ήταν αποκαλυπτική.

3. Τα ξένα πανεπιστήμια –Χάρβαρντ και Γερμανίας - και οι αρχαιολόγοι που ερεύνησαν τον Τύμβο , «φωτογράφισαν» μεν την Ολυμπιάδα ή κάποιο εξαιρετικά σημαντικό πρόσωπο, αλλά δεν τόλμησαν να ονοματίσουν τον «κάτοικο» του μνημείου… Πιστεύετε, λόγω αμφιβολιών ή ελλιπών στοιχείων ή διότι δεν είχαν αρκετές πηγές –πληροφορίες για να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα που εσείς τολμήσατε;
Ο πρώτος που έσκαψε στον τάφο της Ολυμπιάδας ήταν ο Γάλλος αρχαιολόγος Leon Heuzey συνοδεία του αρχιτέκτονα Honore Daumet τη δεκαετία του 1850 σε δύο αρχαιολογικές αποστολές. Είχαν όμως και αυτοί ελλειπή πληροφόρηση όπως και ο Charles Edson έναν αιώνα αργότερα. Τότε δεν είχε καν εντοπιστεί η ακριβής τοποθεσία ο αστικός ιστός της πόλης της Πύδνας. Η αποκάλυψη της Πύδνας έγινε μετά το 1975. 
Εγώ ήμουν αρκετά τυχερός διότι τα ερευνητικά μου βήματα και τα συμπεράσματά μου, τα «φώτισαν» οι ανακαλύψεις του Μάνθου Μπέσιου, ο οποίος αφιέρωσε όλη του την ζωή στην Πύδνα και εξέφρασε εύστοχες επιστημονικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα.
 

4. Είναι σίγουρο ότι η ανακοίνωσή σας είναι πολύ σημαντική. Νοιώθετε να έχετε συμπαραστάτες, να την υποστηρίζουν επιστήμονες, φορείς και κυρίως, ποια ήταν η αντίδραση των τοπικών φορέων ή προσωπικοτήτων;
Για τους «φορείς» και τις «προσωπικότητες» θα επαναλάβω την ίδια απάντηση που έδωσα σε μια τηλεοπτική συνέντευξή μου στην Αθήνα: «Την αποκάλυψη αυτή της ταυτοποίησης του τύμβου του Κορινού με το πρόσωπο της Ολυμπιάδας, θα την εκμεταλλευτούν οι επόμενες γενιές της». 

5. Είστε ένας ενεργός άνθρωπος του πολιτισμού. Πρώην πρόεδρος του Φεστιβάλ Ολύμπου, Πρόεδρος στα “ Ολύμπια εν Δίω ”, Διευθυντής σε δύο Φεστιβάλ στη Χαλκιδική, μέλος του ΔΣ του Κρατικού Θεάτρου Β. Ελλάδος κ.α.  Πείτε μου για την ιστορία, τι έχετε αποκομίσει με το έργο σας σε αυτές τις πολιτιστικές δραστηριότητες, αλλά και τι είναι αυτό που λείπει; Δε μπορεί να επικαλούμαστε μόνο τα οικονομικά προβλήματα…
Οι εμπειρίες μου από τις δραστηριότητές μου στον πολιτισμό είναι ανεπανάληπτες και οι γνώσεις μου αποθησαύρισμα. Αυτό που ομολογούν για ανάπτυξη σήμερα γενικά στη χώρα μας και ειδικά στην Πιερία, είναι μια θεώρηση που προκύπτει από τα μυωπικά ματογυάλια της οικονομίστικης νοοτροπίας (ούτε καν οικονομικής). Βλέπω γύρω μου να επικρατεί μια αφελής παντογνωσία. Όλοι τα ξέρουμε και τα μπορούμε όλα. Η οικονομία όμως (δηλαδή η διευθέτηση στα του οίκου μου, της πόλης μου, της χώρας μου ) είναι ένα ολοκλήρωμα. Ο πολιτισμός είναι μια δυναμική έκφανση της πόλης. Αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο της οικονομίας και συνεισφέρει δια της τεθλασμένης στην ευρωστία της πόλης. Ο πολιτισμός είναι η ατμομηχανή μιας ολόκληρης αντίληψης που γεννά και αναδεικνύει τη διαφορά. Αυτός ο πολιτισμός όμως δεν είναι να «πουλήσουμε» πέντε χιλιάδες σουβλάκια σε κάποιο «αντάμωμα των απανταχού δικών μας». Ο πολιτισμός έχει σχέση με την πνευματική ανάταξη της κοινωνίας και την παίδευσή της. Εγώ βλέπω να επικρατεί μια ιταμότητα απαιδευσίας με συνέπεια να βιώνουμε τραγελαφικά συμπτώματα από δράσεις όπως πχ μουσικές συναυλίες που οργανώνονται από ενορίες. 

6. Οι παρεμβάσεις σας στο χώρο του πολιτισμού, έχουν και παρελθόν και παρόν. Έχω την αίσθηση ή μάλλον τη βεβαιότητα ότι ο πολιτισμός, δεν είναι προτεραιότητα των εκάστοτε κρατούντων. Είτε γιατί τον πολιτισμό τον έχεις μέσα σου ως απόρροια της παιδείας και αυτό δεν συμβαίνει είτε γιατί η επίκληση του «πολιτισμού» είναι αναγκαστική και «πρέπει» ενός δήθεν ενδιαφέροντος. Τι είναι αυτό που θα απογειώσει τον πολιτισμό μας;
Σαφώς. Ο πολιτισμός δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα των εκάστοτε κρατούντων. Όμως πάντα όλοι τους τον στολίζανε με κάποια ιδεολογική επίφαση. Μου θυμίζει το σόφισμα: «Δε σου λέω ψέματα. Απλά σου κρύβω την αλήθεια».
Δυστυχώς η ανέμελη «πνευματικότητα» που επικρατεί είναι το τελευταίο στοιχείο που θα απογειώσει τον πολιτισμό μας, τον δημιουργικό πολιτισμό, ο οποίος δεν είναι «φρου- φρου και αρώματα», αλλά κοινωνικό λειτούργημα χωρίς καμιά εμπορευματική λογική, ούτε παιχνίδι εντυπώσεων. Το βάθος και το ύψος του πολιτισμού είναι δισθεόρατα .
Έχει βαρύγδουπες μνήμες ο πολιτισμός, προ πάντων εδώ στην Ολυμπική Πιερία.
 Μόνο τις λέξεις ΜΟΥΣΑ-ΜΟΥΣΙΚΗ-ΜΟΥΣΕΙΟ (πρωτογεννήθηκαν στην Πιερία) να εκμεταλλευτούμε εδώ φτάνει να παγκοσμιοποιήσουμε αυτόματα την Πιερία. 
Η λέξη ΟΛΥΜΠΙΑ με ότι αυτό συνεπάγεται (Ολυμπιακοί αγώνες κλπ) προήλθε από την Πιερία, από τον Όλυμπο και έκτοτε ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο προς όφελος των καταχραστών της. Εμείς περί άλλων τυρβάζουμε. Ούτε τα δικά μας δεν διεκδικούμε.Λέει ο μεγάλος γεωγράφος της αρχαιότητας ο Στράβων: «Σε ότι με αφορά, τη μελωδία και τον ρυθμό και τα μουσικά όργανα αλλά και σύμπασα τη μουσική θεωρήθηκε Θρακική και Ασιατική. Είναι όμως φανερό πως προέρχεται από τις περιοχές που τιμούνται οι Μούσες. Διότι η Πιερία και ο Όλυμπος, η Πίμπλεια και τα Λείβηθρα παλιά ήταν Θρακικές περιοχές και βουνά και τώρα τα κατέχουν οι Μακεδόνες. Και αυτοί που φρόντισαν την αρχαία μουσική λέγεται πως ήταν Θράκες και ο Ορφεύς και ο Μουσαίος και ο Θάμυρις αλλά και το όνομα του Εύμολπου από εδώ. Και ήταν αυτοί που επέβαλαν τον Διόνυσο σε όλη την Ασία και μέχρι την Ινδία μετέφεραν και την πολλή μουσική»
 [Στράβων, Γεωγραφικά 10,3, 17 ] 

7. Πως κρίνετε την πολιτιστική «παραγωγή» στην Πιερία γενικότερα.
Δε μου αρέσει να χρησιμοποιώ τη λέξη παραγωγή στον πολιτισμό.
Ο πολιτισμός δεν είναι μηχανιστική διαδικασία για την παροχή υλικών προϊόντων που έχει στόχο τον κορεσμό των σωματικών αναγκών. Στον πολιτισμό μιλάμε για δημιουργία, δηλαδή την εκ του μηδενός ολοκλήρωση της πνευματικής διάστασης της ύπαρξής μας.
Ο πολιτισμός έχει στόχο τη μετάλλαξη του ανθρώπου από τη χοική διονυσιακή φύση του σε Απολλώνια θεία σύσταση. Ο στόχος αυτός βέβαια δεν επιτυγχάνεται με «πολιτιστικές» εκδηλώσεις τουριστικού χρώματος που ικανοποιούν τις ενστικτώδεις ιδιότητές μας(όρα μπουζουκοσυναυλίες). Ο στόχος αυτός κατορθώνεται μόνο με πνευματικές διεργασίες, το υψηλό θέαμα ή ακρόαμα, οι οποίες «εξανθρωπίζουν».
«Ως χαρίεις άνθρωπος ότε άνθρωπος εστί.»
[ Πόσο χαριτωμένος, ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος.*Μένανδρος]
Στην Πιερία έχουμε πληθώρα πολιτιστικών παραγωγών και όχι δημιουργία, εκτός βέβαια ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, κάποιων σεμνών δημιουργών, οι οποίοι συντηρούν το αξιακό πολιτιστικό σύστημα. Το έργο τους όμως δεν είναι προσιτό στους πολλούς (όπως θα έπρεπε) διότι επισκιάζεται από τους ντόπιους «ατζέντηδες του πολιτισμού» και τους φανφαρόνους θορυβοποιούς και κυνηγούς της προβολής και διαφήμισης.
Εδώ δράττομαι της ευκαιρίας να επαινέσω δημόσια το Δήμαρχο Κατερίνης που «ξήλωσε» εκείνη την τσιμεντένια ακαλαίσθητη κακόγουστη παράσταση των Πιερίδων Μουσών που βρισκόταν στην είσοδο της πόλης (παλιά εθνική οδός). Βίαζε το κατασκεύασμα αυτό, την αισθητική των κατοίκων της Κατερίνης. Συγχαρητήρια! Αυτό ναι είναι πολιτισμική εκδήλωση. 

Θα ολοκληρώνονταν δε η δράση αυτή του δήμου Κατερίνης, αν φρόντιζε να ονοματοδοτήσει μια κεντρική οδική αρτηρία της πόλης για να τιμήσει τις εννέα κόρες που διαλαλούν με το όνομά τους, το όνομα της Πιερίας σε όλη την υφήλιο. 

8. Το Διεθνές Ίδρυμα Μ. Αλεξάνδρου, βρίσκεται σε μια καμπή κι έχει απασχολήσει κατά καιρούς με διάφορες διεργασίες, φήμες και σκιές... Γενικότερα η αίσθηση είναι ότι «υπολείπεται» του σκοπού της ίδρυσής του. Τι σχολιάζετε;
Σωστά προσδιορίσατε την κατάσταση στο Διεθνές Ίδρυμα Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο παραμένει ανενεργό τα τελευταία χρόνια. Χρησιμοποιώ τις δικές σας λέξεις: «καμπή», «διεργασίες», «φήμες», «σκιές», «υπολείπεται»… Εγώ θα προσθέσω μια μικρή φράση: Τι κρίμα Αλέξανδρε!
 

9. Έχετε σημαντικό συγγραφικό έργο, που ίσως δε το γνωρίζουμε συνολικά. Έργα σας επίσης κι εννοώ τα θεατρικά, είχατε τη χαρά και την τιμή να τα δείτε να παίζονται από μεγάλες θεατρικές σκηνές ακόμη και σε Φεστιβάλ όπως και στην Επίδαυρο. Μιλήστε μας γι΄ αυτήν την πτυχή σας.
Αυτή η ερώτηση για να απαντηθεί θα χρειασθούν σελίδες για την παράθεση κενόδοξων και εγωκεντρικών πληροφοριών που μάλλον θα κουράσει με την άνοστη καταγραφή ανούσιας γνώσης. Εξάλλου η εργογραφία μου υπάρχει στο διαδίκτυο. Επανέρχομαι όμως στις προηγούμενες ερωτήσεις σας, όπου μίλησα για πνευματική ισοπέδωση. 

Ζούμε όλοι μια κατάσταση μέθης και τα βλέπουμε όλα ρόδινα, έχοντας πολλές φορές στο πρόσωπό μας εκείνο το χαμόγελο μιας ηλίθιας αισιοδοξίας που είναι απότοκος μάλλον της οινοπνευματικής ενασχόλησης και όχι πνευματικής εγρήγορσης.

 Μου θυμίζει εκείνο το «Των οικιών υμών εμπιπραμένων, αυτοί άδετε».

 Όσο για τα έργα μου; 

Είναι και αυτά μια πτυχή μου. Παίζονται ή παίχτηκαν πολλά κυρίως εκτός Πιερίας. 

10. Ως ομότιμος καθηγητής του πανεπιστημίου του ΝΙΣ και ως Μακεδόνας, ποιες είναι οι κερκόπορτες στην υπόθεση του «Σκοπιανού». Πού χάθηκε το παιχνίδι; Η μήπως πιστεύετε ότι τίποτα δε χάθηκε; Η συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να είναι εν κατακλείδι η λύση του προβλήματος όπως επικαλούνται οι εμπνευστές της;
Ένα παλιό ρομαντικό τραγούδι λέει

 « Είναι τρελοί, είναι τρελοί οι Έλληνες, Θεέ μου να τους έδενες ποτέ να μην τους έλυνες τους Έλληνες». Έγινε κι αυτό. 

Μοναδικό στην ιστορία της ανθρωπότητας κοινοβούλιο μιας χώρας να εκχωρήσει ένα τεράστιο κεφάλαιο της ιστορίας του σε κάποιους άλλους…

 Η Πατρίδα όμως δεν είναι απότοκος διεθνών συμφερόντων ούτε ο υπουργός που εκφράζει την πρόσκαιρη χρησιμοθηρική μονομανία.

 Η πατρίδα δεν οριοθετείται.

 Είναι η συνειδησιακή πληρότητά μας,  που προκύπτει από τη διάρκεια των αιώνων και είναι κράμα εμπειριών και λογισμού. 

Τέτοιες συμφωνίες είναι άψυχα χαρτιά υπογραμμένα από ανεύθυνους με ανεπίγνωστη θρασύτητα. Τέτοιες συμφωνίες καταργούνται αυτοδίκαια αφού δεν προέκυψαν από συλλογική επιθυμία, συναίνεση και συνεννόηση.
 

11. Ποια είναι η γνώμη σας για την σημερινή κατάσταση στη χώρα σύμφωνα με το δικό σας πρίσμα, πολιτικά και κοινωνικά… Τι μας οδήγησε σε αυτό που ζούμε οι νεοέλληνες και τι μέλλει γενέσθαι….
Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. Όσο μας τάζουν μέλι, δε μέλλει γενέσθαι τίποτα.

12. Με τι θα μας απασχολήσετε τους επόμενους μήνες;
Αυτή η ερώτηση εμπεριέχει το «μέλλει γενέσθαι» της προηγούμενης και εμπεριέχει και αρκετό «πολιτιστικό μέλι».

 Φέτος επειδή δε μπορούμε να δεχτούμε τους 800 νέους για τα ΟΛΥΜΠΙΑ(εν Δίω) προσαρμοσμένοι στις συνθήκες των καιρών, θα διοργανώσουμε ένα διεθνές συνέδριο μόνο,

 με θέμα: «Η Δραματογραφία του Ευριπίδη, η αποδημία του και η πνευματική δημιουργία στη Μακεδονία».

 Είναι γνωστό πως ο μεγάλος τραγικός ποιητής μας έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Μακεδονία του Αρχέλαου(413-399π.Χ.) και έγραψε κάποια δράματα για τους θεατρικούς αγώνες ΟΛΥΜΠΙΑ εν Δίω. 

Γι΄ αυτήν την άγνωστη εν πολλοίς εποχή και την εργογραφία του Ευριπίδη θα μιλήσουν σπουδαίοι επιστήμονες των οποίων οι εισηγήσεις θα εκδοθούν σε έναν περικαλλή τόμο. Πιστεύω πως θα προκύψουν νέα, άγνωστα μέχρι τώρα αλλά εντυπωσιακά στοιχεία για την πνευματική ιστορία του τόπου μας. 

13. Συμπληρώστε παρακαλώ τη φράση: «Ονειρεύομαι την Πιερία…»
Επειδή τα όνειρα είναι αποκυήματα του ασυνείδητου επιθυμητού και όχι του εφικτού, θα προτιμούσα να σας θυμίσω κάτι πιο χειροπιαστό.Θα αναφερθώ σε ένα χορικό από το έργο μου ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β΄ ΜΑΚΕΔΩΝ που αναφέρεται στην Πιερία:
«Ω Πιερία μακαρισμένη
η διαλεγμένη απ΄ τους θεούς για κατοικία
εσένα ο Διόνυσος σε ξεχωρίζει. 

Χειμώνα σαν παγώσουν τα βουνά
πράσινες μένουν οι πλαγιές,
γλυκός χειμώνας.
Εσένα διάλεξε ο Ορφέας να γεννηθεί
και να σε κατοικήσει
εκεί που ο φλοίσβος στήνει το ρυθμό
και φτιάχνει μελωδίες
που νανουρίζουν τους θεούς.
Σε σένα γεννηθήκανε οι Πιερίδες Μούσες
κι όσοι σε κατοικούσανε λατρέψανε τις τέχνες.
Γιατί ΄σαι ω Πιερία, το κύμα του γυαλού
η ευωδία τ΄ανθού
και των πουλιών το γλυκολάλημα.
Γιατί ΄σαι Ω Πιερία, 

το πορφυρό το λιοβασίλεμα
με το γαλήνεμα της θάλασσας
Οι αστραπές στον Όλυμπο το χιονοσκεπασμένο,
κι οι καταιγίδες οι φθινοπωριάτικες
στον κάμπο τον πολύπαθο….»

Το βιογραφικό του Θανάση Μπίντα 

 Μπίντας Ἀθανάσιος τοῦ Κωνσταντίνου καὶ τῆς Αἰκατερίνης.
· ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: Κατερίνη 1948.
· ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Ἔγγαμος, σύζυγος τῆς Ἀρχιτέκτονος Παρασκευῆς Φαργκάνη καὶ πατέρας μίας κόρης, Κατερίνας Μπίντα-Φαργκάνη.

Β. ΣΠΟΥΔΕΣ

· 1969 : Περάτωσε τὶς ἐγκύκλιες σπουδές του στὸ Δημοτικὸ καὶ στὸ Γυμνάσιο (Λύκειο) Κατερίνης.
· 1969 :Ὑπότροφος τοῦ Κολεγίου ΡΙΤΜΑΝ τοῦ Λονδίνου, ὅπου πῆρε τὸ πτυχίο ADVANCED γιὰ τὴν Ἀγγλικὴ Γλῶσσα.
· 1969 : Πῆρε πτυχίο PROFICIENCY MICHIGAN.
· 1969 : Εἰσῆλθε στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στὸ τμῆμα Ξένων Γλωσσῶν καὶ Φιλολογιῶν.
· Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν προπτυχιακῶν του σπουδῶν φοίτησε στὴν τριετῆ σχολὴ Βαλκανικῶν Γλωσσῶν τῆς Ἑταιρείας Μακεδονικῶν Σπουδῶν στὸ Τμῆμα Σερβικῆς Γλώσσας. Ἀποφοίτησε μὲ ἄριστα. Ὑπῆρξε ὑπότροφος τῆς Σχολῆς καὶ συνέχισε μὲ Ἐκπαιδευτικὰ Σεμινάρια στὸ Βελιγράδι.
· 1975 : Μετὰ τὴν ἀποφοίτησή του ἀπὸ τὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης γράφτηκε στὸ Τμὴμα Ἀρχαιολογίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Νὶς Γιουγκοσλαβίας ἀπὸ ὅπου ἀποφοίτησε μὲ ἄριστα.
· 1997-1998 : Ἐκπόνησε μεταπτυχιακὴ διατριβὴ μὲ θέμα: «Ἡ ἐμπνευσμένη ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα ποίηση τοῦ Μπάιρον καὶ ἡ ἐπίδρασή του στὴν Ἑλληνικὴ ποιητικὴ καὶ φιλοσοφικὴ σκέψη».
· 2001 : Ὑπερασπίστηκε τὶς θέσεις του στὴν διατριβὴ καὶ ἀνακηρύχθηκε «ΜΑΓΙΣΤΡΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ἘΠΙΣΤΗΜΩΝ».
· Ἀνέλαβε τὴν ἐκπόνηση Διδακτορικῆς Διατριβῆς μὲ θέμα: «Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΖΩΝ ΚΗΤΣ».
· 2003 : Κατέθεσε τὴν Διδακτορικὴ τοῦ Διατριβὴ στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Νις Σερβίας.

Γ. ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

· Ὁμιλεῖ καὶ γράφει ἄριστα τὴν Ἀγγλική, πολὺ καλὰ τὴν Σερβικὴ καὶ καλὰ τὴν Γαλλικὴ καὶ Ἰταλικὴ Γλῶσσα.

Δ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

· 1978 : Διορίστηκε καὶ ἐργάστηκε ὡς καθηγητὴς Μέσης Ἐκπαίδευσης στὸν Νομὸ Καρδίτσας, ὅπου ἀσχολήθηκε μὲ τὸ μαθητικὸ θέατρο καὶ σκηνοθέτησε δύο ἀρχαῖες τραγωδίες.
· 1985-1995 : Συμμετεῖχε ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Γενικῆς Γραμματείας Νέας Γενιᾶς σὲ πολλαπλὰ σεμινάρια (Study Visits) τοῦ ἐξωτερικοῦ, στὶς χῶρες Γερμανία, Πορτογαλία, Ἰρλανδία, Ἱσπανία, στὸ πλαίσιο τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Προγράμματος «Youth of Europe».
· Ὑλοποίησε ὡς συντονιστὴς (coordinator) τρίμηνο ἐκπαιδευτικὸ πρόγραμμα (Petra) τῆς Ε.Ε. μὲ Ἕλληνες φοιτητὲς στὴν Ἰταλία, σὲ συνεργασία μὲ τὸν Δῆμο Πάδοβας.
· Ὑλοποίησε ἐκπαιδευτικὸ Σεμινάριο Νέων Ὑπότροφων Ἀριστούχων τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσας ἀπὸ τὴν Αὐστρία, ὕστερα ἀπὸ ἀνάθεση τῆς Γ.Γ. Νέας Γενιᾶς.
· Πῆρε μέρος στὸ πρόγραμμα Poverty τῆς Ε.Ε. στὸ Βερολῖνο.
· Ὑπηρέτησε γιὰ δύο χρόνια ὡς Διευθυντὴς ΝΕΛΕ Πιερίας, ὅπου διοργάνωσε πολλαπλὰ ἐπιμορφωτικὰ σεμινάρια καὶ ἐκπαιδευτικὲς ἡμερίδες τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ καὶ τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων.
· Ἀνέλαβε ὕστερα ἀπὸ ἀνάθεση τῆς Γενικῆς Γραμματείας Ἀπόδημου Ἑλληνισμοῦ τὴν διοργάνωση σεμιναρίων Ἑλληνικῆς Γλώσσας σὲ Ἑλληνόπαιδες τοῦ ἐξωτερικοῦ (Εὐρώπης, Ἀμερικῆς, Αὐστραλίας).
· Διοργάνωσε ὕστερα ἀπὸ ἀνάθεση ἀπὸ τὴν Ε.Ε. ἐπίσκεψη μελέτης (Study Visit) στὴν Ἑλλάδα γιὰ ἐκπροσώπους φορέων νεολαίας ἀπὸ τὴν Ἱσπανία, Μαρόκο, Τυνησία.
· Διετέλεσε ὑποστηρικτὴς – προωθητὴς τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Προγράμματος Comenius γιὰ τὸν Νομὸ Πιερίας ἀπὸ τὸ 2000 γιὰ πολλὰ χρόνια.
· Διοργάνωσε τὸ Εὐρωπαϊκὸ Πρόγραμμα «Πολιτισμὸς καὶ Παράδοση στὴν λεκάνη τῆς Μεσογείου» στὸ πλάισιο τοῦ Comenius 2 μὲ σύμπραξη σχολείων τῆς Ἱσπανίας καὶ τῆς Ἰταλίας.

Ε. ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

· Δημιούργησε ἀπὸ τὴν θέση τοῦ Διευθυντῆ τῆς ΝΕΛΕ Πιερίας τὸ «Ἀνοικτὸ Πιερικὸ Πανεπιστήμιο» στὸ ὁποῖο κλήθηκαν καὶ ἔδωσαν διαλέξεις προσωπικότητες διεθνοῦς κύρους.
· Διοργάνωσε Ἐπιστημονικὸ Συνέδριο μὲ θέμα: «Οἱ Λαζαῖοι καὶ ἡ ἐποχή τους». Συνετέλεσε στὴν ἔκδοση τῶν πρακτικῶν τοῦ Συνεδρίου καὶ διετέλεσε ὁμιλητὴς μὲ θέμα εἰσήγησης: «Ἡ κοινονικοπολιτικὴ κατάσταση στὴν ἐποχὴ τῶν Λαζαίων».
· Ἔδωσε πολλὲς ἐπιστημονικὲς διαλέξεις σὲ πολλὲς πόλεις τῆς Ἑλλάδας , ΗΠΑ καὶ Καναδᾶ.
· Πῆρε μέρος σὲ πολλὰ ἐπιστημονικὰ συνέδρια ὡς εἰσηγητὴς μὲ ἀνακοινώσεις σὲ λογοτεχνικὰ καὶ ἱστορικὰ θέματα σὲ Ἑλλάδα καὶ ἐξωτερικὸ (Σερβία).
· Πῆρε μέρος στὴν Διεθνῆ Συνάντηση Ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ Δράματος τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Πολιτιστικοῦ Κέντρου Δελφῶν.
· Συνέλαβε καὶ χρηματοδότησε τὴν ἵδρυση τῆς Ἕδρας τῶν «Ἑλληνικῶν Σπουδῶν» στὸ Πανεπιστήμιο Νὶς τῆς Σερβίας.
· Μὲ ἀπόφαση τῆς Κοσμητείας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Νὶς Σερβίας (1997) ὁρίστηκε καθηγητὴς τῆς ἕδρας «Ἑλληνικῶν Σπουδῶν».
· Συνεργάζεται ἀπὸ τὸ 2002 μὲ τὸ Κέντρο Ἑλληνικῶν Σπουδῶν τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων ὕστερα ἀπὸ ἀπόφαση τῆς Σχολῆς καὶ τῆς Πρυτανείας.

ΣΤ. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

· Ὑπῆρξε πολιτιστικὸς παρατηρητὴς ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ στὸ Φεστιβὰλ Aarhus Δανίας.
· Πῆρε μέρος ὡς μέλος τῆς ἀποστολῆς τῆς Νομαρχίας Πιερίας στὴν συνάντηση φορέων Λαϊκῆς Ἐπιμόρφωσης στὴν Στοκχόλμη Σουηδίας.
· Πῆρε μέρος ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Νομάρχη Πιερίας στὴν ἀποστολὴ ἀδελφοποίησης τῶν Δήμων Πάδοβας Ἰταλίας καὶ Κατερίνης καὶ ἔδωσε διάλεξη στὸν Δῆμο Πάδοβας μὲ θέμα: «Ὁ Τραγικὸς ποιητὴς Εὐριπίδης στὴν Μακεδονία»
· Ὡς μέλος τοῦ Κέντρου Ἀπόδημων Πιεριέων ἐπισκέφθηκε Ἑλληνικοὺς Συλλόγους στὶς ΗΠΑ καὶ Καναδᾶ ὅπου ἔδωσε διαλέξεις μὲ θέμα: «Ἑλληνικὴ Ἱστορία καὶ Ἀρχαιολογία».
· Ὑπῆρξε Καλλιτεχνικὸς Διευθυντὴς τοῦ Φεστιβὰλ Κασσάνδρας Χαλκιδικῆς γιὰ τρία χρόνια (1991-1993).
· Σκηνοθέτησε πολλὰ ἔργα στὴν Θεατρικὴ Σκηνὴ «Φάρος» τοῦ Νομοῦ Μουδανιῶν Χαλκιδικῆς.
· Ἀνέλαβε τὴν διοργάνωση τοῦ θεατρικοῦ μέρους τοῦ Φεστιβὰλ UNESCO στὴν Θεσσαλονίκη.
· Συνέβαλε ἐπιτυχῶς στὴν συνεργασία τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ τῆς Γιουγκοσλαβίας μὲ τὸ Φεστιβὰλ Ἀθηνῶν.
· Βραβεύτηκε ἀπὸ τὴν Ἕνωση Κουλτούρας Νὶς Σερβίας γιὰ τὴν μακροχρόνια συμβολή του στὴν πολιτιστικὴ συνεργασία Ἑλλάδος καὶ Σερβίας.
· Εἶναι ἀπὸ τοὺς κύριους συντελεστὲς τῆς δημιουργίας τοῦ Πιερικοῦ θεάτρου.
· Διετέλεσε γιὰ τρία χρόνια ἐκλεγμένος Πρόεδρος τοῦ Φεστιβὰλ Ὀλύμπου ποὺ διεξάγεται στὴν Πιερία (Ἀρχαῖο Δίον, Κάστρο Πλαταμῶνα κ.ἄ.).
· Ὑπηρέτησε ὡς Καλλιτεχνικὸς Διευθυντὴς τοῦ Φεστιβὰλ τῆς Θάλασσας στὰ Ν. Μουδανιὰ Χαλκιδικῆς ἀπὸ τὸ 2001 μέχρι τὸ 2004.
· Ἡ Κρατικὴ Συμφωνικὴ Ὀρχήστρα Θεσσαλονίκης ἀνέβασε τὸ συμφωνικό του τρίπτυχο «Φίλιππος Β ὁ Μακεδὼν» σὲ ἐπετειακὴ συναυλία (Μάρτιος 2004) στὸ Μέγαρο Μουσικῆς Θεσσαλονίκης.
· Ὑπῆρξε μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κρατικοῦ Θεάτρου Βορείου Ἑλλάδος γιὰ μία τριετία.
· Διετέλεσε Πρόεδρος τοῦ Ὁμίλου UNESCO Ὀλύμπου.
· Θεατρικά του ἔργα ἀνέβηκαν ἀπὸ διάφορες θεατρικὲς σκηνὲς τῆς Ἀθήνας καὶ τῆς Περιφέρειας.
· Ἡ μελοποιημένη τραγωδία σὲ λιμπρέτο δικό του «Φίλιππος Β ὁ Μακεδὼν» παρουσιάστηκε ἀπὸ τὶς συμφωνικὲς ἀρχήστρες Βελιγραδίου, Τιράνων καὶ Ἀργεντινῆς στὶς χῶρες τους ὡς καὶ στὴν Ἐθνικὴ Λυρικὴ Σκηνὴ τῆς Ἀθήνας.
· Τὸ 2006 σὲ μετάφρασή του ἀνεβαίνουν οἱ «Βάτραχοι» τοῦ Ἀριστοφάνη ἀπὸ τὴν «Ἀττικὴ Σκηνὴ» στὴν Ἐπίδαυρο καὶ στὸ Ἡρώδειο.
· Δημοσίευσε κριτικὲς βιβλίων καὶ λογοτεχνημάτων σὲ πολλὰ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες.
· Ἀρθρογραφεῖ στὸν ἡμερήσιο καὶ περιοδικὸ τύπο.

Ζ. ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ


· «Ἡ Σερβοκροατική, ὅπως ὁμιλεῖται σήμερα στὴν Γιουγκοσλαβία», Θεσσαλονίκη 1979. Ἐκδόσεις Ἀλτιντζή.
· «Φίλιππος Β ὁ Μακεδὼν», τραγωδία. Θεσσαλονίκη 1981
· «Ὁ καθρέφτης», θεατρικό. 1983
· «Μέγας Ἀλέξανδρος, ἕνας θεὸς στὴν γῆ», κινηματογραφικὸ σενάριο.1985
· «Βασιλεὺς Βασιλέων, Βασιλεύων Βασιλευόντων», θεατρικὸ (ἀνέκδοτο). 1986
· «Λαζαῖοι καὶ Σταυραητοὶ» θεατρικό, Κατερίνη 1989
· «Ὀρφικὰ δρώμενα στὴν Πιερία»
· «Ὄλυμπος (Ἡ Πιερία μέσα ἀπὸ τὴν Ἱστορία)». Νομαρχία Πιερίας 1992
· «Ὀλυμπιάδα, ἡ μάνα τοῦ Μεγαλέξανδρου», θεατρικό. Θεσσαλονίκη 1997
· «Φιλοκτήτης» (Μετάφραση καὶ ἐλεύθερη ἀπόδοση τοῦ δράματος τοῦ Σοφοκλῆ). 1998
· «Byron’s Poetry Inspired by Greece and his influence on the Greek Poetic and Philosophic Though», Μεταπτυχιακὴ διατριβή, Master. Νις 1998
· «Ἡ Ἑλληνοπρέπεια στὴν ποίηση τοῦ Shelley» (Ἀνέκδοτο).
· «Grcka Knjizevnost 19-20 veka» (στὴν Σερβικὴ Γλῶσσα γιὰ χρήση φοιτητῶν τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Νίς). 1998
· «Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη: Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα», ποιητικὴ ἁπλουστευμένου ρεαλισμοῦ μὲ μυστικιστικὲς προεκτάσεις (ἀνέκδοτο). 2002
· «The Greek Myth and Legend in the Poetry of John Keats».
· «Βάτραχοι» τοῦ Ἀριστοφάνη, μετάφραση γιὰ θεαρτικὴ χρήση γιὰ τὸ Ἡρώδειο καὶ τὴν Ἐπίδαυρο.
· «Αὔριο πάλι μέρα εἶναι», μετάφραση τοῦ θεατρικοῦ ἔργου τοῦ Σέρβου συγγραφέα, Milenko Misailovic.