1.7.20

Αγναντεύοντας τον Θερμαϊκό από τον Όλυμπο...

Τα μάτια του πέταξαν περιμετρικά…Κοιτούσε και θαύμαζε τη φύση.
Σιωπή.Γαλήνη.Με το αεράκι, να δηλώνει
την παρουσία του, με ένα απαλό θρόισμα.Οι οξιές και τα πεύκα, χόρευαν βαλς και τα δεκάδες πολύχρωμα άνθη χειροκροτούσαν.Κάπου –κάπου εμφανιζόταν πεταλούδες, σφήκες, αγριοπούλια. Όλα τα πλάσματα του θεού, συμμετείχαν στη ζωή.
Ο κόσμος κάτω φαινόταν μικρός…Τα σπίτια της Κατερίνης έμοιαζαν με τεράστιο ψηφιδωτό. Μακριά μες το Θερμαϊκό, δυο-τρία καράβια, έμοιαζαν βαρκούλες.Κουκκίδες μες το γαλάζιο. Ένα αεροπλάνο, χάραζε γραμμή στον ουρανό με το λευκό καπνό που άφηνε πίσω του. Ύστερα ακούστηκε απόμακρος ο θόρυβος των κινητήρων του.
Φωτογραφία: Λ. Κηπόπουλος

Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο Κένταυρος που αγαπούσε τη Γοργόνα" του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου.