Βρίσκω λιγάκι ενοχλητικό πια, τον τρόπο που συζητάμε για ρατσισμό στην Ελλάδα. Ήμουν παιδί, όταν περνούσαν οικογένειες από το ποτάμι στον Έβρο. Οι άνθρωποι τους έβαζαν στα σπίτια τους, τους περιέθαλπταν, τους έντυναν. Σήμερα, γνωρίζω πως αφήνουν χρήματα και φαγητό στα σπίτια στον κάμπο, για τον ίδιο σκοπό. Οι άνθρωποι εκεί είναι μεγαλωμένοι να απλώνουν το χέρι στην ανάγκη του ανθρώπου.
Όταν όμως, διακυβεύεται η σταθερότητα της χώρας, κι εδώ να θυμίσω την αγωνία των Ελλήνων χρόνια τώρα, να γίνουμε επιτέλους οργανωμένο κράτος, κάποιοι αρχίζουν τα συναισθηματικά ντελίρια και τα τεστ μέτρησης ανθρωπισμού.
Είν' αδύνατον να παριστάνεις το χαρωπό προβατο, όταν ο λύκος σου δείχνει τα δόντια. Ή ηλίθιος είσαι, ή σε εξυπηρετεί να φαγωθείς.
×××
Καλό μήνα με την ευχή να εκτονωθεί σύντομα η κατάσταση. Ειρήνη κι ηρεμία σ όλον τον κόσμο.