Μην πεις ποτέ σου δεν είν’ όμορφη η ζωή. [Τάκης Βαρβιτσιώτης]

Κι ύστερα σχίσε της αράχνης τον πλοκό που σε τυλίγει,
ανασηκώσου με τα οστά γεμάτα μουσική,
Κι αν είν’ ο ίσκιος σου τόσο
πλατύς, τους δυο μας να σκεπάσει.
Μα πρόσεξε μη γελαστείς, μη λησμονήσεις,
Μην πεις ποτέ σου δεν είν’ όμορφη η ζωή.
[Τάκης Βαρβιτσιώτης]